Η Ελληνική κωπηλασία, βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες δυνάμεις του κόσμου και το 2012 έζησε μία ακόμη εξαιρετικά πετυχημένη σεζόν με την κατάκτηση Ολυμπιακού, Παγκοσμίων και Ευρωπαϊκών μεταλλίων.
Με παρόμοιους στόχους ξεκίνησε να προετοιμάζεται και φέτος η αφρόκρεμα του αγωνίσματος. Μιλήσαμε με τον Εθνικό προπονητή και το προπονητικό επιτελείο, καθώς και με αθλητές της Εθνικής και θα σας μεταδώσουμε τις συνεντεύξεις τους τις επόμενες ημέρες.
Προς το παρόν θα τονίσουμε κάποια γεγονότα που προέκυψαν από το ρεπορτάζ μας και μας έκαναν πραγματικά εντύπωση. Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που ακούσαμε παρόμοιες ιστορίες.
Ξεκινάμε από το ένα και μοναδικό ευχάριστο που μάθαμε:
Το Κράτος μετά από σημαντικές προσπάθειες και παρεμβάσεις του υφυπουργού Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη εκταμίευσε και κατέβαλε στους Έλληνες πρωταθλητές τα πριμ για τις επιτυχίες τους το 2009 και το 2010, δίνοντας τους έτσι μία σημαντική οικονομική ανάσα.
Τα υπόλοιπα είναι δυστυχώς δυσάρεστα:
Οι περισσότεροι από τους αθλητές που μας χάρισαν μαγικές στιγμές το 2012, αποχώρησαν από την Εθνική ομάδα. Αιτία η αβεβαιότητα για το μέλλον τους, καθώς χάθηκαν εδώ και χρόνια τα προνόμια, που τους οδηγούσαν είτε στα σώματα ασφαλείας, είτε στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ο κ. Ιωαννίδης έχει δηλώσει ότι αυτά θα επανέλθουν έστω και με πιό δύσκολους όρους, αλλά αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα. Η κατάκτηση των Παγκόσμιων και Ολυμπιακών μεταλλίων είναι πολύ δύσκολη υπόθεση και η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει συνεχώς αθλητές.
Το κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά, το «σπίτι» της Ελληνικής κωπηλασίας, ΔΕΝ φιλοξενεί παρά μόνο για προπόνηση τα μέλη της Εθνικής ομάδας. Το κόστος για την παραμονή τους εκεί αγγίζει τα 50 ευρώ ανά ημέρα ανά άτομο, την στιγμή που ξενοδοχεία της περιοχής του Μαραθώνα προσφέρουν πολύ καλύτερες τιμές και η ΕΚΟΦΝΣ αναγκάζεται να ψάχνει συνεχώς για καλύτερες λύσεις. Αλήθεια, είναι δυνατόν οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις να κοστίζουν πιό ακριβά σε μία Ομοσπονδία από τις εμπορικές επιχειρήσεις; Που είναι η βούληση του Κράτους, όταν μειώνει συνεχώς τις επιχορηγήσεις και αυξάνει την ίδια ώρα τα έξοδα διαβίωσης στους κορυφαίους αθλητές μας;
Οι λέμβοι που χρησιμοποιεί η Εθνική ομάδα για να αγωνίζεται και να φέρνει Χρυσά μετάλλια στη χώρα μας είναι αγορασμένες από την ΕΚΟΦΝΣ και όχι από το Κράτος. Έχει λεφτά η Ομοσπονδία για να αγοράσει σκάφη; Καλώς. Δεν έχει; (και από που να έχει όταν δεν παίρνει από το κράτος την στιγμή που ο ερασιτεχνικός αθλητισμός παραμένει κρατικοδίαιτος;) Τότε ας πάνε στους αγώνες μόνο με τα κουπιά...
Οι Έλληνες αθλητές αισθάνονται Έλληνες μόνο αφού γυρίσουν με μετάλλια κρεμασμένα στο στήθος τους. Και αυτό μόνο για όση ώρα αναβοσβήνουν τα φλας και στις φωτογραφίες εμφανίζονται και οι πολιτικοί άρχοντες του τόπου. Σε περίοδο προετοιμασίας, όχι μόνο οι κωπηλάτες, το σύνολο των Ελλήνων πρωταθλητών αντιμετωπίζεται πλέον ως ... παιδιά αλλουνού! Ειδικά όταν γυρίζουν με θέσεις από την 4η και κάτω, τότε κανείς δεν θέλει να τους ξέρει. Κανείς εκτός από τους γονείς τους, τους προπονητές τους και τους φίλους τους, που ζουν κάθε μέρα τον κόπο και την αγωνία τους.
Ο Αθλητής την στήριξη την χρειάζεται όταν προπονείται, όταν προετοιμάζεται. Τότε φεύγει περήφανος που είναι Έλληνας για τον αγώνα του. Τότε έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία η προσπάθειά του για την ψυχολογία του. Γιατί ξέρει ότι η Πατρίδα του, το Κράτος του τον στηρίζει. Όταν γυρίζει πίσω με μετάλλιο ή χωρίς θέλει να ξέρει ότι η Πατρίδα συνεχίζει να νοιάζεται για αυτόν. Και μόνο τότε βρίσκει την δύναμη να ξαναγυρίσει και το επόμενο πρωΐ στο γυμναστήριο για άλλες 8 ώρες προπόνησης!
Το ευτύχημα είναι ότι Ομοσπονδία, Προπονητές και Αθλητές, είναι μιά γροθιά στην Κωπηλασία. Το δυστύχημα ότι το μαχαίρι πάνω στο οποίο χτυπούν αυτή την γροθιά είναι Ελληνικό. Είναι το Κράτος μας...
Πηγή: www.sportshero.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου