14. Οκτάκωπος Ανδρών: Germany’s unending success in the men’s eight
Φτάσαμε στο τέλος του αφιερώματος στην Ολυμπιακή ρεγκάττα του 2012. Κατά τη διάρκεια αυτής της ανασκόπησης των 14 κατηγοριών είδαμε την κατάκτηση μεταλλίων, καθώς και μετάλλια που χάθηκαν για μερικά εκατοστά. Είδαμε δάκρυα χαράς και ευτυχίας. Αγώνες που σηματοδότησαν την έναρξη πολλά υποσχόμενων καριέρων και αγώνες που αποτέλεσαν το τελευταίο κεφάλαιο διακεκριμένων αθλητών. Τα αγωνίσματα της κωπηλασίας στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου δε θα ξεχαστούν ποτέ.Σε όλους τους Ολυμπιακούς υπάρχουν κούρσες που συζητιούνται για χρόνια. Η οκτάκωπος ανδρών στους Αγώνες του Λονδίνου, είναι σίγουρα μία από αυτές.
 |
| Ο αγώνας της οκτακώπου της Γερμανίας για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 |
Στην αρχή της Ολυμπιάδας του Λονδίνου υπήρξαν κάποιες ουσιαστικές αλλαγές. Το ποιος θα ήταν κυρίαρχος και το ποιος θα πάλευε για μία θέση στο βάθρο, θα άλλαζε δραματικά.
 |
| Τελικός Α οκτακώπου ανδρών: η Γερμανία τερματίζει πρώτη, ο Καναδάς δεύτερος και η Μεγάλη Βρετανία τρίτη. |
Η εκστρατεία της γερμανικής οκτακώπου για το Λονδίνο ξεκίνησε με νικηφόρο ύφος. Την ίδια σαιζόν, το 2009, οι Γερμανοί απέδειξαν ότι μπορούν να νικήσουν κατακτώντας την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κωπηλασίας στο Μόναχο Αν και δεν το γνώριζαν τότε, η ομάδα της Γερμανίας είχε ξεκινήσει ένα σερί νικών το οποίο παρέμεινε καθ’όλη την Ολυμπιάδα.
 |
| Η Γερμανία πανηγυρίζει, καθώς ο Καναδάς και η Αυστραλία αγωνίζονται για τον τερματισμό στον τελικό της οκτακώπου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Eton-Dorney του Λονδίνου. |
Οι αργυροί Ολυμπιονίκες του Πεκίνου, οι Βρετανοί είχαν βάλει στόχο την πρώτη θέση. Η πίεση ήταν μεγάλη καθώς θα αγωνίζονταν στη πατρίδα τους και γι αυτό επιθυμούσαν την μεγαλύτερη τιμή, το χρυσό μετάλλιο.
Η ομάδα των ΗΠΑ επιστράτευσε τον προπονητή Mike Teti προκειμένου να ανέβει το επίπεδο της οκτακώπου ανδρών και να πάρουν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς μέσα από την Ολυμπιακή ρεγκάτα πρόκρισης στην αρχή της σαιζόν του 2012. Κατάφεραν λοιπόν να προκριθούν και ξεκίνησαν για το Λονδίνο με μία φιλοδοξία για τη νίκη, αλλά και χωρίς να γνωρίζουν τι μπορούν να καταφέρουν σε έναν αγώνα με αντιπάλους αυτά τα κορυφαία πληρώματα.
Η ομάδα των ΗΠΑ επιστράτευσε τον προπονητή Mike Teti προκειμένου να ανέβει το επίπεδο της οκτακώπου ανδρών και να πάρουν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς μέσα από την Ολυμπιακή ρεγκάτα πρόκρισης στην αρχή της σαιζόν του 2012. Κατάφεραν λοιπόν να προκριθούν και ξεκίνησαν για το Λονδίνο με μία φιλοδοξία για τη νίκη, αλλά και χωρίς να γνωρίζουν τι μπορούν να καταφέρουν σε έναν αγώνα με αντιπάλους αυτά τα κορυφαία πληρώματα.
 |
| Ο επίκωπος της Γερμανικής οκτακώπου , Kristof Wilke, πανηγυρίζει μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης. |
Ο τελικός ήταν έντονος. Οι Γερμανοί πήραν αμέσως το προβάδισμα και ήταν ξεκάθαρο ότι τα μάτια τους ήταν στο χρυσό. Στη μέση της διαδρομής το βρετανικό πλήρωμα έκανε μία σκληρή επίθεση ενθουσιάζοντας το πλήθος. Θα ήταν αυτή η στιγμή που θα πραγματοποιούσαν το όνειρό τους για το χρυσό; Οι Γερμανοί όμως τους στέρησαν αυτή τη στιγμή με μία αντεπίθεση που τους έδωσε και πάλι το προβάδισμα.
Στο τέλος της διαδρομής βρίσκονταν χιλιάδες θεατές ενώ οι προπονητές ακολουθούσαν την κούρσα. Οι ταχύτητες ήταν τόσο εντυπωσιακές που το νερό φαινόταν να κινείται προς τα πίσω.
 |
| Η Γερμανική οκτάκωπος γιορτάζει το χρυσό μετάλλιο και το σερί νικών. |
Μετά τους Ολυμπιακούς του 2012 έγιναν πολλές αλλαγές προπονητών και κάποιοι από τους αθλητές των πληρωμάτων αποσύρθηκαν. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς ποια θα είναι τα φαβορί για το Ρίο. Το σίγουρο είναι ότι η επόμενη τετραετία θα είναι γρήγορη και γεμάτη εκπλήξεις.
Πηγή: www.worldrowing.com
Μετάφραση Stella Max
13. Σκιφ Γυναικών: Last-minute qualifiers become Olympic medallists - the women’s single sculls
Η κατάκτηση της πρώτης θέσης στους Ολυμπιακούς στο σκιφ γυναικών σου δίνει το δικαίωμα να αυτοαποκαλείσαι η γρηγορότερη κωπηλάτρια στον κόσμο. Αυτή η κατηγορία τυγχάνει μεγάλου σεβασμού διότι χρειάζεται μεγάλη ψυχική και σωματική δύναμη («κότσια») προκειμένου να κινηθεί μία βάρκα από ένα και μόνο άτομο για μία απόσταση 2000μ, την ίδια απόσταση δηλαδή που καλούνται να καλύψουν και μεγαλύτερες κατηγορίες όπως τα τετραπλά και οι οκτάκωποι. |
| Η Fie Udby Erichsen από τη Δανία και η Kim Crow από την Αυστραλία ήταν οι αθλήτριες που προκρίθηκαν με τους καλύτερους χρόνους στον τελικό του Olympic Qualification Regatta στη Λουκέρνη της Ελβετίας. |
Την περίοδο μεταξύ των Ολυμπιακών του Πεκίνου και του Λονδίνου στην κορυφή στο σκιφ γυναικών ήταν νέες αλλά και πιο έμπειρες αθλήτριες, χωρίς να υπάρχει κάποια αθλήτρια που να έχει τον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας παραπάνω από έναν χρόνο. Οι Ολυμπιονίκες, χρυσή και αργυρή, του Πεκίνου δεν βρίσκονταν στο Λονδίνο, δίνοντας την ευκαιρία στο αστέρι της Λευκορωσίας, Ekaterina Karsten, να επαναδιεκδικήσει την κυριαρχία της. Η Karsten στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2009 κατέκτησε τον 6ο Παγκόσμιο τίτλο της. Το 2010 ήταν η σειρά της Σουηδής Frida Svensson να διεκδικήσει τον πρώτο της τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη λίμνη Karapiro της Νέας Ζηλανδίας.
Το 2011 στο Bled της Σλοβενίας, χρίστηκε μια νέα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια. Η Mirka Knapkova, από την Τσεχία, κατάφερε να γίνει η γρηγορότερη γυναίκα κωπηλάτρια στον κόσμο μετά από μία δεκαετία προσπαθειών. Μετά από μία Ολυμπιάδα με τέτοιες εναλλαγές στα πρόσωπα που ανέβηκαν στο βάθρο, η πόρτα άνοιξε διάπλατα για όποιον ήθελε να κατακτήσει την μεγαλύτερη διάκριση στα μάτια των κωπηλατών- ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.
Το 2011 στο Bled της Σλοβενίας, χρίστηκε μια νέα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια. Η Mirka Knapkova, από την Τσεχία, κατάφερε να γίνει η γρηγορότερη γυναίκα κωπηλάτρια στον κόσμο μετά από μία δεκαετία προσπαθειών. Μετά από μία Ολυμπιάδα με τέτοιες εναλλαγές στα πρόσωπα που ανέβηκαν στο βάθρο, η πόρτα άνοιξε διάπλατα για όποιον ήθελε να κατακτήσει την μεγαλύτερη διάκριση στα μάτια των κωπηλατών- ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.
 |
| Η Mirka Knapkova από την Τσεχία αγωνίζεται για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στην ρεγκάττα πρόκρισης των Ολυμπιακών στο Eton-Dorney |
Η πλειοψηφία των σκαφών που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες προκρίνονται από τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα που διεξάγονται πριν από τους Αγώνες. Τη χρονιά των Ολυμπιακών διεξάγεται η τελευταία πρόκριση για τους Ολυμπιακούς δίνοντας τις τελευταίες θέσεις για όλες τις κατηγορίες. Το 2012 τέσσερεις θέσεις ήταν ακόμα διαθέσιμες στο σκιφ γυναικών. Η κούρσα για την πρόκριση ήταν γεμάτη ταλέντα. Η Fie Udby Erichsen από τη Δανία θυμάται τα συναισθήματα της κατά τη διάρκεια του αγώνα, "Στεκόμουν στην εκκίνηση κοιτάζοντας τα άλλα κορίτσια και σκεφτόμουν ‘Τι κάνεις εδώ πέρα;’. ήταν όλες τόσο καλές και ταλαντούχες αθλήτριες!" Ανάμεσα στις αθλήτριες ήταν και η Αυστραλή Kim Crow. Η Crow είχε ήδη προκριθεί για το διπλό γυναικών, όμως ο τραυματισμός της συναθλήτριάς της Brooke Pratley, έβαλε την ελπίδα των Αυστραλών για το μετάλλιο σε κίνδυνο. Η Crow αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της και το σκιφ σε περίπτωση που η Pratley δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί. Οι 4 που προκρίθηκαν για τους Ολυμπιακούς του 2012 ήταν η Crow, η Δανή Erichsen, η κορυφαία σκιφίστρια των ΗΠΑ Genevra Stone και η Sanita Puspure από την Ιρλανδία. Το ερώτημα τώρα ήταν πως οι 4 αυτές αθλήτριες θα αντιμετώπιζαν εκείνες που είχαν ήδη προκριθεί.
 |
| Η Mirka Knapkova από την Τσεχία κατακτά το χρυσό μετάλλιο |
Καθώς πλησίαζε ο τελικός των Αγώνων στο Λονδίνο, το σκιφ γυναικών γινόταν η πιο πολυσυζητημένη κατηγορία. Πολλοί πίστευαν ότι η Αυστραλία θα αποσυρθεί από το σκιφ από τη στιγμή που η Brooke Pratley είχε αναρρώσει πλήρως, μέχρι που ανακοινώθηκε ότι η Crow θα αγωνιστεί και στις δύο κατηγορίες – ήταν η μοναδική κωπηλάτρια που έτρεξε σε δύο κατηγορίες στο Λονδίνο. Η ανακοίνωση αυτή στάθηκε αφορμή για άλλες συζητήσεις. Μήπως η Crow θα έδινε μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάποια από τις δύο κατηγορίες; Η Karsten από την άλλη πέρασε ένα μεγάλο διάστημα το 2012 εκτός αγώνων λόγω τραυματισμού, ωστόσο η επιστροφή της στους αγώνες ήταν επιτυχής και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μόναχο. Ήταν σε θέση να κατακτήσει και το τρίτο Ολυμπιακό της χρυσό;
Οι προσδοκίες για τον τελικό στο Eton Dorney ήταν πολύ υψηλές. Στις 4 Αυγούστου, στον τελικό, 6 κωπηλάτριες παρατάχθηκαν στην εκκίνηση, διεκδικώντας μία θέση στο βάθρο. Η Kim Crow ήταν μία από αυτές. Μόλις δύο μέρες νωρίτερα είχε κερδίσει το ασημένιο μετάλλιο στο διπλό και τώρα αγωνιζόταν για το δεύτερο μετάλλιο. «Είναι διαφορετική πρόκληση» εξηγεί η Crow. «Όταν βρίσκομαι στο διπλό η δουλειά μου είναι να επικοινωνώ με το πλήρωμά μου, είμαι το άτομο που γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει στη βάρκα και παίρνει όλες τις αποφάσεις. Όμως στο σκιφ υπάρχει απόλυτη ησυχία! Είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση της ευθύνης που έχεις και πολύ διαφορετικός ο ρόλος σου.»
Ως πρώτη στα ημιτελικά, η Mirka Knapkova ήταν το φαβορί για το χρυσό. Η απόδοσή της έκανε τον τελικό των Ολυμπιακών να μοιάζει εύκολη υπόθεση. Η πραγματικότητα όμως ήταν πολύ διαφορετική καθώς η Knapkova υπέφερε από έναν τραυματισμό στον ώμο, γεγονός που δε γνώριζε το κοινό. Ανάμεσα στις κούρσες η Knapkova έκανε θεραπείες. Ο γιατρός της, Pavel Kolar είπε: «δοκιμάσαμε πολλές διαφορετικές θεραπείες από laser και φυσικοθεραπείες μέχρι βελονισμό και γενικά κάναμε ότι μπορούσαμε για να μειώσουμε τον πόνο.» Το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο της Knapkova ήταν το πρώτο από γυναίκα στην ιστορία της Τσέχικης κωπηλασίας.
Οι προσδοκίες για τον τελικό στο Eton Dorney ήταν πολύ υψηλές. Στις 4 Αυγούστου, στον τελικό, 6 κωπηλάτριες παρατάχθηκαν στην εκκίνηση, διεκδικώντας μία θέση στο βάθρο. Η Kim Crow ήταν μία από αυτές. Μόλις δύο μέρες νωρίτερα είχε κερδίσει το ασημένιο μετάλλιο στο διπλό και τώρα αγωνιζόταν για το δεύτερο μετάλλιο. «Είναι διαφορετική πρόκληση» εξηγεί η Crow. «Όταν βρίσκομαι στο διπλό η δουλειά μου είναι να επικοινωνώ με το πλήρωμά μου, είμαι το άτομο που γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει στη βάρκα και παίρνει όλες τις αποφάσεις. Όμως στο σκιφ υπάρχει απόλυτη ησυχία! Είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση της ευθύνης που έχεις και πολύ διαφορετικός ο ρόλος σου.»
Ως πρώτη στα ημιτελικά, η Mirka Knapkova ήταν το φαβορί για το χρυσό. Η απόδοσή της έκανε τον τελικό των Ολυμπιακών να μοιάζει εύκολη υπόθεση. Η πραγματικότητα όμως ήταν πολύ διαφορετική καθώς η Knapkova υπέφερε από έναν τραυματισμό στον ώμο, γεγονός που δε γνώριζε το κοινό. Ανάμεσα στις κούρσες η Knapkova έκανε θεραπείες. Ο γιατρός της, Pavel Kolar είπε: «δοκιμάσαμε πολλές διαφορετικές θεραπείες από laser και φυσικοθεραπείες μέχρι βελονισμό και γενικά κάναμε ότι μπορούσαμε για να μειώσουμε τον πόνο.» Το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο της Knapkova ήταν το πρώτο από γυναίκα στην ιστορία της Τσέχικης κωπηλασίας.
 |
| Η χρυσή Mirka Knapkova από την Τσεχία, η αργυρή Fie Udby Erichsen από τη Δανία και η χάλκινη Kim Crow από την Αυστραλία φωτογραφίζονται μετά την απονομή των μεταλλίων για την κατηγορία σκιφ γυναικών στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου στο Eton-Dorney |
Η αργυρή Ολυμπιονίκης του Λονδίνου ήταν μία έκπληξη για πολλούς. Η Fie Udby Erichsen (Δανία), η οποία πήρε την πρόκριση μόλις λίγους μήνες πριν του Αγώνες, κατάφερε να προσθέσει ένα ακόμα μετάλλιο στη συλλογή της Δανίας. Ήταν η πρώτη εμφάνιση της Erichsen στους Ολυμπιακούς. Η ίδια δήλωσε το εξής «Το μόνο που ήθελα ήταν να αγωνιστώ όσο καλύτερα μπορούσα. Αν αυτό σήμαινε ότι θα τερμάτιζα τελευταία, θα ήμουν και πάλι πολύ χαρούμενη.»
Η Crow με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, έγινε ένα από τα αστέρια της Ολυμπιακής ρεγκάττας καθώς ήταν η μόνη κωπηλάτρια που κέρδισε δύο Ολυμπιακά μετάλλια στο Λονδίνο.
Η Ολυμπιάδα του Ρίο ξεκίνησε πολύ παρόμοια. Η Knapkova δήλωσε ότι μπορεί να δοκιμάσει τις δυνάμεις της και σε κάποια άλλη κατηγορία λέγοντας «όσο μεγαλύτερο σκάφος τόσο το καλύτερο». Η Erichsen θα κάνει ένα διάλειμμα για την ώρα, για να γίνει μητέρα, αλλά υπόσχεται πως θα επιστρέψει για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Τέλος, η Crow θέλει να δει πόσο γρήγορα μπορεί να πάει το σκιφ. Θα ξεκινήσει τους αγώνες της με πρώτο το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2013 που θα γίνει στην πατρίδα της, το Σίδνεϊ.
Η Crow με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, έγινε ένα από τα αστέρια της Ολυμπιακής ρεγκάττας καθώς ήταν η μόνη κωπηλάτρια που κέρδισε δύο Ολυμπιακά μετάλλια στο Λονδίνο.
Η Ολυμπιάδα του Ρίο ξεκίνησε πολύ παρόμοια. Η Knapkova δήλωσε ότι μπορεί να δοκιμάσει τις δυνάμεις της και σε κάποια άλλη κατηγορία λέγοντας «όσο μεγαλύτερο σκάφος τόσο το καλύτερο». Η Erichsen θα κάνει ένα διάλειμμα για την ώρα, για να γίνει μητέρα, αλλά υπόσχεται πως θα επιστρέψει για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Τέλος, η Crow θέλει να δει πόσο γρήγορα μπορεί να πάει το σκιφ. Θα ξεκινήσει τους αγώνες της με πρώτο το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2013 που θα γίνει στην πατρίδα της, το Σίδνεϊ.
Μετάφραση Stella Max από www.worldrowing.com
12. Οκτάκωπος Γυναικών: A women’s eight fit for the United States
Το γρηγορότερο γυναικείο σκάφος στο νερό, η οκτάκωπος γυναικών, γίνεται σταδιακά γρηγορότερο. Πίσω από αυτή την εξέλιξη βρίσκεται το πλήρωμα φαινόμενο των Ηνωμένων Πολιτειών. |
| United States of America - Erin Cafaro, Zsuzanna Francia, Taylor Ritzel, Meghan Musnicki, Esther Lofgren, Eleanor Logan, Caroline Lind, Caryn Davies and Mary Whipple ©2012 Getty Images |
Η οκτάκωπος γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (2012) είναι το θέμα του σημερινού άρθρου, στην ανασκόπηση των Ολυμπιακών αγωνισμάτων, του World Rowing.
Μετά από 6 χρόνια συνεχόμενων νικών, την Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012 η οκτάκωπος γυναικών των Ηνωμένων Πολιτειών έφτασε την κορυφή κερδίζοντας το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας ανήκε στον προπονητή Tom Terhaar. Ο Terhaar έγινε επικεφαλής προπονητής της οκτακώπου των ΗΠΑ το 2001 και ένα χρόνο μετά οι αθλήτριές του ήταν Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες. Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (2004) τερμάτισαν στη δεύτερη θέση πίσω από τη Ρουμανία, όμως στο δρόμο για τον τελικό, έκαναν καλύτερη παγκόσμια επίδοση στη σειρά τους, βάζοντας το πλήρωμα της Ρουμανίας σε σκέψεις.
Το Ρουμανικό πλήρωμα ήταν κυρίαρχο τις προηγούμενες δεκαετίες, κατακτώντας 3 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στη σειρά (1996, 2000, 2004). Το σερί αυτό διακόπηκε όμως από το πλήρωμα του Terhaar. Αφού τερμάτισαν στην πέμπτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2005, οι ΗΠΑ προσπάθησαν μέσα στον επόμενο χρόνο να βελτιώσουν το ρεκόρ τους. Το 2006 επίσης κατέκτησαν τον τίτλο των Παγκόσμιων Πρωταθλητριών και έκτοτε δεν έχουν χάσει αγώνα.
Ανεβάζοντας συνεχώς τον πήχη για την επιτυχία, οι ΗΠΑ έκαναν νέα παγκόσμια επίδοση το 2012 στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Λουκέρνη της Ελβετίας. Ο χρόνος τους ήταν 5:54.17. Στην ίδια διοργάνωση, στον τελικό, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν τον Καναδά. Ο Καναδάς ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος για τις ΗΠΑ και το αποτέλεσμα κρίθηκε στο photo finish. Οι ΗΠΑ κέρδισαν αλλά η διαφορά τους ήταν μόλις 3/100 του δευτερολέπτου.
Αυτή ήταν η τελευταία φορά που συναντήθηκαν Καναδάς και ΗΠΑ πριν το Λονδίνο. Η επόμενη συνάντησή τους θα ήταν στους τελικούς. Τόσο ο Καναδάς, όσο και οι ΗΠΑ κέρδισαν την πρώτη θέση στις διαδρομές τους, περνώντας απευθείας στον τελικό. Ο Καναδάς είχε ανεβασμένη ψυχολογία
καθώς κατέγραψε καλύτερο χρόνο από τις ΗΠΑ. Όλα ήταν έτοιμα λοιπόν για το μεγάλο αγώνα στις 2 Αυγούστου. Η Ολλανδία και η Ρουμανία έτρεξαν σε επαναληπτικό αγώνα. Η κούρσα ήταν πολύ κλειστή με τα δύο πληρώματα να έχουν ελάχιστη διαφορά σε όλη τη διαδρομή. Τελικά τα δύο πληρώματα πέρασαν στον τελικό ως τα δύο αμέσως γρηγορότερα.
Στον τελικό, το πλήρωμα των ΗΠΑ με τις Erin Cafaro, Susan Francia, Esther Lofgren, Taylor Ritzel, Meghan Musnicki, Eleanor Logan, Caroline Lind, Caryn Davies και την πηδαλιούχο Mary Whipple πήραν το προβάδισμα στην αρχή και δεν κοίταξαν ξανά πίσω. Κέρδισαν με διαφορά μεγαλύτερη του ενός δευτερολέπτου αφήνοντας τον Καναδά στην δεύτερη και την Ολλανδία στην τρίτη θέση.
Η Ρουμανία τερματίζοντας τέταρτη, βρέθηκε εκτός βάθρου για πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς του 1980. Ο χρόνος τους ήταν λίγο καλύτερος από της πέμπτης Μ. Βρετανίας και της έκτης Αυστραλίας - μια διαφορά λίγο περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο χώριζε αυτά τα τρία πληρώματα.
Η επιτυχία της οκτακώπου γυναικών των ΗΠΑ έβαλε τα μέλη της στη λίστα με τις 10 κορυφαίες αθλητριών του 2012. Πλέον η Whipple είναι στην κορυφή της κατάταξης και τα υπόλοιπα μέλη της οκτακώπου βρίσκονται σε επόμενες θέσεις στο top ten των αθλητριών.
Η Ρουμανία ήταν το πλήρωμα που κυνηγούσαν όλες οι χώρες να νικήσουν.
Τώρα είναι οι ΗΠΑ.
Μετάφραση Stella Max από www.worldrowing.com
Μετά από 6 χρόνια συνεχόμενων νικών, την Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012 η οκτάκωπος γυναικών των Ηνωμένων Πολιτειών έφτασε την κορυφή κερδίζοντας το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας ανήκε στον προπονητή Tom Terhaar. Ο Terhaar έγινε επικεφαλής προπονητής της οκτακώπου των ΗΠΑ το 2001 και ένα χρόνο μετά οι αθλήτριές του ήταν Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες. Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (2004) τερμάτισαν στη δεύτερη θέση πίσω από τη Ρουμανία, όμως στο δρόμο για τον τελικό, έκαναν καλύτερη παγκόσμια επίδοση στη σειρά τους, βάζοντας το πλήρωμα της Ρουμανίας σε σκέψεις.
Το Ρουμανικό πλήρωμα ήταν κυρίαρχο τις προηγούμενες δεκαετίες, κατακτώντας 3 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στη σειρά (1996, 2000, 2004). Το σερί αυτό διακόπηκε όμως από το πλήρωμα του Terhaar. Αφού τερμάτισαν στην πέμπτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2005, οι ΗΠΑ προσπάθησαν μέσα στον επόμενο χρόνο να βελτιώσουν το ρεκόρ τους. Το 2006 επίσης κατέκτησαν τον τίτλο των Παγκόσμιων Πρωταθλητριών και έκτοτε δεν έχουν χάσει αγώνα.
Ανεβάζοντας συνεχώς τον πήχη για την επιτυχία, οι ΗΠΑ έκαναν νέα παγκόσμια επίδοση το 2012 στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Λουκέρνη της Ελβετίας. Ο χρόνος τους ήταν 5:54.17. Στην ίδια διοργάνωση, στον τελικό, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν τον Καναδά. Ο Καναδάς ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος για τις ΗΠΑ και το αποτέλεσμα κρίθηκε στο photo finish. Οι ΗΠΑ κέρδισαν αλλά η διαφορά τους ήταν μόλις 3/100 του δευτερολέπτου.
Αυτή ήταν η τελευταία φορά που συναντήθηκαν Καναδάς και ΗΠΑ πριν το Λονδίνο. Η επόμενη συνάντησή τους θα ήταν στους τελικούς. Τόσο ο Καναδάς, όσο και οι ΗΠΑ κέρδισαν την πρώτη θέση στις διαδρομές τους, περνώντας απευθείας στον τελικό. Ο Καναδάς είχε ανεβασμένη ψυχολογία
καθώς κατέγραψε καλύτερο χρόνο από τις ΗΠΑ. Όλα ήταν έτοιμα λοιπόν για το μεγάλο αγώνα στις 2 Αυγούστου. Η Ολλανδία και η Ρουμανία έτρεξαν σε επαναληπτικό αγώνα. Η κούρσα ήταν πολύ κλειστή με τα δύο πληρώματα να έχουν ελάχιστη διαφορά σε όλη τη διαδρομή. Τελικά τα δύο πληρώματα πέρασαν στον τελικό ως τα δύο αμέσως γρηγορότερα.
Στον τελικό, το πλήρωμα των ΗΠΑ με τις Erin Cafaro, Susan Francia, Esther Lofgren, Taylor Ritzel, Meghan Musnicki, Eleanor Logan, Caroline Lind, Caryn Davies και την πηδαλιούχο Mary Whipple πήραν το προβάδισμα στην αρχή και δεν κοίταξαν ξανά πίσω. Κέρδισαν με διαφορά μεγαλύτερη του ενός δευτερολέπτου αφήνοντας τον Καναδά στην δεύτερη και την Ολλανδία στην τρίτη θέση.
Η Ρουμανία τερματίζοντας τέταρτη, βρέθηκε εκτός βάθρου για πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς του 1980. Ο χρόνος τους ήταν λίγο καλύτερος από της πέμπτης Μ. Βρετανίας και της έκτης Αυστραλίας - μια διαφορά λίγο περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο χώριζε αυτά τα τρία πληρώματα.
Η επιτυχία της οκτακώπου γυναικών των ΗΠΑ έβαλε τα μέλη της στη λίστα με τις 10 κορυφαίες αθλητριών του 2012. Πλέον η Whipple είναι στην κορυφή της κατάταξης και τα υπόλοιπα μέλη της οκτακώπου βρίσκονται σε επόμενες θέσεις στο top ten των αθλητριών.
Η Ρουμανία ήταν το πλήρωμα που κυνηγούσαν όλες οι χώρες να νικήσουν.
Τώρα είναι οι ΗΠΑ.
Μετάφραση Stella Max από www.worldrowing.com
11. Σκιφ Ανδρών: On-water battles, off-water buddies - the men's single
Το μονό σκιφ ανδρών είναι ένα ιδιαίτερο αγώνισμα. Προσελκύει τους μεγαλύτερους, δυνατότερους και σκληρότερους αθλητές της κωπηλασίας. Οι αθλητές αυτοί μπορούν και αντιμετωπίζουν τον πόνο και την δυσκολία του αγώνα, χωρίς να έχουν κανέναν να τους εμψυχώνει και να τους καθοδηγεί στις δύσκολες κουπιές στη διάρκεια του αγώνα.
Πριν ξεκινήσουν τους αγώνες, οι σκιφίστες περνούν πολύ χρόνο προπονούμενοι μόνοι τους, χωρίς κάποιον συναθλητή να τους φωνάζει δίνοντάς τους κουράγιο, ή να τους δίνει ένα μπουκάλι νερό στο τέλος της κούρσας. Πρέπει να μάθουν να είναι οι μόνοι και καλύτεροι υποστηρικτές, αλλά ταυτόχρονα, και οι αυστηρότεροι κριτές του εαυτού τους. Το μονό σκιφ ανδρών είναι ένα μοναχικό άθλημα, αλλά από τη στιγμή που οι αθλητές βγουν από τις βάρκες τους, η ιστορία αλλάζει.
Αυτή τη βδομάδα το World Rowing εστιάζει στο σκιφ ανδρών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012, παρουσιάζοντας τόσο τις μάχες κατά τη διάρκεια των αγώνων, όσο και τις φιλίες εκτός νερού των αθλητών που διεκδίκησαν τον τίτλο του Ολυμπιονίκη.
Στο Λονδίνο, η διαδρομή για τον Α-τελικό ήταν μεγάλη. Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν τόσο μεγάλος, που έπρεπε να γίνουν τουλάχιστον 4 κούρσες. Για τους αθλητές που έτρεχαν σε επαναληπτικούς, ο αριθμός αυτός ανέβαινε στις 5. Αυτό δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα, ούτε για τους
αθλητές που στόχευαν το χρυσό, ούτε γι αυτούς που εμφανίζονταν πρώτη φορά σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση, όπως ήταν ο Νιγηριανός Hamadou Issaka, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τα μέσα ενημέρωσης ως "Hamadou ο ιπποπόταμος".
Κατά τη διάρκεια στης Ολυμπιάδας πολλοί ήταν οι αθλητές που αποτέλεσαν τους κορυφαίους υποψηφίους για τον τίτλο του Ολυμπιονίκη. Ονόματα όπως Ondrej Synek (CZE), Alan Campbell (GBR), Lassi Karonen (SWE), Mahe Drysdale (NZL) και Olaf Tufte (NOR) είχαν ήδη εμφανιστεί σε αυτή την κατηγορία πριν τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου (2008). Εκτός από αυτούς αγωνίζονταν και νέοι αθλητές όπως ο Κουβανός Angel Fournier Rodriguez και το ανερχόμενο αστέρι του Αζερμπαϊτζάν Aleksander Aleksandrov. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι, η είσοδος και μόνο στον τελικό, θα ήταν μεγάλη επιτυχία.
Ο δύο φορές Ολυμπιονίκης Tufte δεν είχε να επιδείξει σταθερά καλές επιδόσεις μετά την τελευταία φορά που βρέθηκε στο Ολυμπιακό βάθρο στο Πεκίνο. Ωστόσο πολλοί ήταν αυτοί που ξαφνιάστηκαν όταν δεν κατάφερε να περάσει στον τελικό του Λονδίνου. Μετά τον αποκλεισμό του από τον τελικό τον ρώτησαν ποιος πίστευε ότι θα κερδίσει τον αγώνα. Η απάντησή του: "Δεν πιστεύω - απαιτώ", είπε ο Tufte "και ο Mahe θα κερδίσει αυτόν τον τελικό... είναι ο καλύτερος. Όταν εγώ δεν μπορώ, αυτός πρέπει. Αλλιώς ας πάει για κολύμπι!"
Από την άλλη πολλοί αμφέβαλαν για τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Drysdale. Μέρες πριν τον τελευταίο του διεθνή αγώνα πριν τους Ολυμπιακούς χτυπήθηκε με το ποδήλατό του από αυτοκίνητο μη μπορώντας να αγωνιστεί. Η προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς έμεινε πίσω λόγω του
ατυχήματος και ο Drysdale πέρασε αρκετό καιρό στο ποδήλατο παρά στο νερό κατά την ανάρρωσή του. Στις πρώτες κούρσες έδειχνε ότι στόχευε το χρυσό, αλλά θα μπορούσε να αντέξει μέχρι και τον τελικό ή θα τον έφταναν οι αντίπαλοι και φίλοι του;
Στον τελικό στο Eton Dorney, στην εκκίνηση παρατάχθηκαν 5 σκιφίστες του Πεκίνου καθώς και ο Aleksandrov που είχε φρέσκια τη νίκη του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Under 23.
Τα 500 πρώτα μέτρα του αγώνα ήταν μία πραγματική μάχη για να πάρουν θέση οι βάρκες, αλλά στη μέση ο Drysdale και ο Synek πήραν το προβάδισμα αφήνοντας τους Campbell, Karonen και Aleksandrov να παλεύουν για την τρίτη θέση. Μπροστά στα μάτια των χιλιάδων θεατών ο Drysdale έδειξε ότι θα είναι ο επόμενος Ολυμπιονίκης. Η μεγαλύτερη κόντρα τώρα γινόταν μεταξύ των Karonen και Campbell, με νικητή τον Campbell που πέρασε την γραμμή τερματισμού τρίτος.
Στις βδομάδες που ακολούθησαν μετά τους Ολυμπιακούς, θα έλεγε κανείς πως το τελευταίο πράγμα στο μυαλό αυτών των αθλητών θα ήταν η κωπηλασία. Ωστόσο, λίγες βδομάδες μετά τους Αγώνες οι αθλητές ξανασυναντήθηκαν στο νερό. Παλιοί και νέοι σκιφίστες όπως οι Tufte και Vaclav Chalupa (CZE), ταξίδεψαν στη Σλοβενία για να αποτίσουν φόρο τιμής σε έναν άλλο φίλο, τον Iztok Cop στην τελευταία κούρσα πριν την απόσυρσή του.
Έπειτα στα πλαίσια μιας νέας σχετικά παράδοσης, που κρατάει από το 2009, ο προπονητής Billy Barry συγκέντρωσε κάποιους από τους καλύτερους κωπηλάτες για να δημιουργήσει μία οκτάκωπο ('Great Eight') για το Head of the Charles της Βοστώνης των ΗΠΑ. Μεταξύ των αθλητών ήταν και οι Drysdale, Tufte, Campbell, Marcel Hacker (GER), Karonen και Aleksandrov.
Στις αρχές του Δεκέμβρη ο Karonen ταξίδεψε στη Νέα Ζηλανδία για να αγωνιστεί απέναντι στον φίλο και αντίπαλο του, Drydsale, στο Billy Webb Challenge. Στο αγώνα εκείνο ο Drysdale ήταν νικητής και αυτό συνέβαλε στην απόφασή του να βάλει στόχο τους Ολυμπιακούς του 2016 στο Ρίο.
Η συντροφικότητα που υπάρχει μεταξύ αυτών των εξαιρετικά ανταγωνιστικών αθλητών είναι αξιοθαύμαστη και αναζωογονητική και σίγουρα θα περάσει και στους νέους αθλητές που
στοχεύουν το Ρίο.
Πηγή: www.worldrowing.com
Μετάφραση Stella Max
10. Τετραπλό σκιφ Ανδρών: Solidity spells results for the men’s quad
Ο τελικός του τετραπλού σκιφ των ανδρών στο Λονδίνο Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 έμοιαζε με έναν προσεκτικά ενορχηστρωμένο ελιγμό από την πλευρά της Γερμανίας, καθώς διεξήγαγε τον τέλειο αγώνα στο Eton Dorney.
Το τετραπλό σκιφ των ανδρών είναι το θέμα του 10ου μέρους της ανασκόπησης των Ολυμπιακών αγωνισμάτων κωπηλασίας του World Rowing.
 |
| David Sain (b), Martin Sinkovic, Damir Martin and Valent Sinkovic (s) of Croatia race in the men's quadruple sculls heat at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©FISA |
Η Γερμανία πριν έρθει να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τερμάτισε δεύτερη πίσω από την Κροατία και στα τρία Παγκόσμια Κύπελλα κωπηλασίας Samsung της σεζόν. Όλα έδειχναν ότι η Κροατία είχε ένα προβάδισμα για τον Ολυμπιακό τίτλο και, απ’ ότι έδειξε στον προκριματικό και στον ημιτελικό, ήταν σε καλή φόρμα. Αλλά, δεν είχε ακόμη συναντηθεί με την Γερμανία.
Στους ημιτελικούς, η Γερμανία αγωνίστηκε στον ένα και η Κροατία στον άλλο. Και οι δύο χώρες κέρδισαν τους αντίστοιχους αγώνες, με την Κροατία να επιτυγχάνει τον καλύτερο χρόνο.
Η προϊστορία της Κροατίας στο αγώνισμα, είναι αρκετά αξιοσημείωτη. Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου Ολυμπιακού κύκλου, τα μέλη του πληρώματος ήταν όλα σε διαφορετικές βάρκες, με επίκεντρο την -23 κατηγορία. Στη συνέχεια, το 2009, τα αδέλφια Valent και Martin Sinkovic, αγωνίστηκαν ενάντια στους David Sain και Damir Martin στο διπλό σκιφ των ανδρών, στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας της σεζόν. Τα δύο πληρώματα τερμάτισαν στην τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα. Οι συζητήσεις άρχισαν αμέσως σχετικά με την ένωσή τους σε ένα τετραπλό. Στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο οι τέσσερις μπήκαν στο τετραπλό και τερμάτισαν πρώτοι. Το τετραπλό σκιφ των ανδρών της Κροατίας είχε μόλις γεννηθεί και έμειναν μαζί μέχρι το Λονδίνο, κερδίζοντας το παγκόσμιο πρωτάθλημα -23, καθώς και τον πρώτο τίτλο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για την Κροατία, το 2010.
 |
| Karl Schulze (b), Phillipp Wende, Lauritz Schoof and Tim Grohmann (s) of Germany celebrate winning gold in the men's quadruple sculls at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©FISA |
Ήταν επίσης παρούσα στο συγκλονιστικό τελικό του 2011, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας στο Bled. Εκεί όπου, ελάχιστα μέτρα πριν τον τερματισμό και ενώ οι Γερμανοί είχε ένα μικρό προβάδισμα από τους Αυστραλούς, έκαναν ένα βούλιαγμα! και χάρισαν τη νίκη στην Αυστραλία. Η Κροατία ήταν τρίτη.
Στο Eton Dorney, η Γερμανία και η Κροατία αγωνίζονταν στη διαδρομή έξι και πέντε αντίστοιχα του Ολυμπιακού τελικού, με την Εσθονία στη διαδρομή τέσσερα, την Αυστραλία στην τρία, τη Μεγάλη Βρετανία στη δύο και η Ολυμπιονίκης του 2008, Πολωνία – ακόμα με την ίδια σύνθεση – στη διαδρομή ένα.
Οι Γερμανοί Karl Schulze, Phillipp Wende, Lauritz Schoof και Tim Grohmann, διεξήγαγαν τότε ένα σχεδόν τέλειο αγώνα. Ξεκίνησαν και μπήκαν μπροστά από την Κροατία και, σιγά-σιγά και μεθοδικά, κατάφεραν να την αφήσουν μακριά. Στον τερματισμό, η Γερμανία είχε δείξει ότι κράτησε τον καλύτερο αγώνα της για την πιο σημαντική στιγμή.
 |
| Croatia's David Sain, Martin Sinkovic, Damir Martin and Valent Sinkovic (silver), Australia's Christopher Morgan, Karsten Forsterling, James McRae and Daniel Noonan (bronze) and Germany's Karl Schulze, Philipp Wende, Lauritz Schoof and Tim Grohmann (in front, gold) pose for the photo after the men's quadruple sculls medal ceremony at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©FISA |
Η Κροατία τερμάτισε δεύτερη και η Αυστραλία τρίτη. Αυτό ήταν ένα θετικό αποτέλεσμα για την Αυστραλία, μετά την τέταρτη θέση που είχαν πριν από τέσσερα χρόνια στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. Τρεις από το πλήρωμα της Αυστραλίας - Christopher Morgan, James McRae και Daniel Noonan – είχαν παραμείνει από το πλήρωμα του 2008, με τον Karsten Forsterling να είναι το νέο μέλος.
Η τέταρτη θέση της Εσθονίας ήταν αξιοθαύμαστη. Το πλήρωμα είχε πάρει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες μόλις τον Μάιο, στην τελική Ολυμπιακή Ρεγκάτα Πρόκρισης.
Το γερμανικό και το κροατικό πλήρωμα αποτελείτο από νεαρά άτομα και αυτοί ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που πήραν μέρος. Περιμένουμε στο μέλλον να δούμε τη Γερμανία και την Κροατία να μάχονται σκληρά μεταξύ τους, στην πορεία προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016.
9. Τετραπλό σκιφ Γυναικών: A Ukraine triumph; the Olympic women’s quad
Σε μερικά αγωνίσματα θα δείτε τα πληρώματα να στήνονται στη διάρκεια του Ολυμπιακού κύκλου. Αυτό δεν ισχύει για το τετραπλό σκιφ των γυναικών. Μέσα στο 2012 και μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, οι κορυφαίες δυνάμεις του αγωνίσματος, ανακάτευαν συνεχώς τα πληρώματα, αναζητώντας τον καλύτερο συνδυασμό.
Οι κορυφαίες ομάδες στις τρεις φάσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2012, ήταν η Γερμανία, η Ουκρανία, η Κίνα, η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Γερμανία έχει πλούσια ιστορία στο τετραπλό των γυναικών. Κατέκτησε το Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο από το 1988 έως το 2004. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το 1996, η Γερμανία πέτυχε τον καλύτερο παγκόσμιο χρόνο, επίδοση που παρέμεινε μέχρι φέτος που βελτιώθηκε από την ίδια. Πλησιάζοντας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, οι πιθανότητες ήταν αυξημένες και πάλι για τη Γερμανία, ειδικά μετά τη νίκη της στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011. Αλλά, στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας για το 2012, στο Βελιγράδι, η Ουκρανία ήταν πρώτη, αφήνοντας τη Γερμανία στη δεύτερη θέση. Η Ουκρανία, από το 1996 που άρχισε να αγωνίζεται χωριστά από τη Σοβιετική Ένωση, έχει δώσει προτεραιότητα στο τετραπλό των γυναικών. Θα κατάφερνε η Ουκρανία να επιτύχει φέτος το στόχο της;
 |
| Kateryna Tarasenko, Nataliya Dovgodko, Anastasiia Kozhenkova and Yana Dementieva of Ukraine race in the women's quadruple sculls Final A at the 2012 Samsung World Rowing Cup II in Lucerne, Switzerland. ©2012 Martin Rose/Getty Images |
Στο δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας η Ουκρανία κατέληξε στη σύνθεση του πληρώματος, που αποτελείτο από τις του Kateryna Tarasenko, Nataliya Dovgodko, Anastasiia Kozhenkova και Yana Dementieva. Κανένα μέλος αυτού του πληρώματος δεν ήταν στο τετραπλό των Ολυμπιακών του 2008 που τερμάτισε τέταρτο. Αντ' αυτού, ήταν ένα μείγμα νέων και εμπειρίας. Η Dovgodko, το νεότερο μέλος, το 2008 αγωνιζόταν στην τζούνιορ κατηγορία, ενώ η Kozhenkova ήταν στην -23 ομάδα την ίδια χρονιά. Η Tarasenko με την Dementieva ήταν στο διπλό της χώρας τους στο Πεκίνο και πήραν την έβδομη θέση. Στο δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας, στη Λουκέρνη της Ελβετίας, το ουκρανικό πλήρωμα κέρδισε και πάλι. Αυτή τη φορά η νίκη τους ήρθε με μεγαλύτερη διαφορά από τη Γερμανία, που είχε αλλάξει ένα μέλος του πληρώματος τους από το Βελιγράδι. Η Γερμανία βελτίωσε την καλύτερη παγκόσμια επίδοση δύο ημέρες νωρίτερα στα προκριματικά, αλλά ακόμα, η δεύτερη θέση φαίνεται να είναι το ταβάνι της.
Η τελική δοκιμή πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο κωπηλασίας στο Μόναχο, η Ουκρανία κέρδισε και πάλι, με μια διαφορά τεσσάρων δευτερολέπτων μπροστά από τη Γερμανία, παρά το ότι το γερμανικό πλήρωμα αγωνιζόταν στην έδρα του. Η Γερμανία είχε κάνει δύο αλλαγές στο πλήρωμα και ήταν αυτή που έπρεπε να βρει τρόπο να καλύψει το χάσμα των τεσσάρων δευτερολέπτων για να κερδίσει το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το γερμανικό πλήρωμα παρέμεινε όπως ήταν στη Λουκέρνη, με μόλις μια αλλαγή στις θέσεις. Η Ουκρανία κράτησε την ίδια σύνθεση που είχε κερδίσει σε όλη τη σεζόν.
 |
| Annekatrin Thiele (b), Carina Baer, Julia Richter and Britta Oppelt (s) of Germany race in the women's quadruple sculls Final A at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©FISA |
Το αγώνισμα ξεκίνησε στον Ολυμπιακό στίβο κωπηλασίας του Eton-Dorney με δύο προκριματικούς. Η Γερμανία κέρδισε τον ένα και η Ουκρανία τον άλλο και πέρασαν απευθείας στον τελικό, που θα γινόταν πέντε ημέρες αργότερα. Από τους επαναληπτικούς προκρίθηκαν στον τελικό η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και η Μεγάλη Βρετανία. Τα τέσσερα αυτά πληρώματα ήταν όλα τους εν δυνάμει διεκδικητές μεταλλίων, έχοντας επιτύχει καλά αποτελέσματα στο παρελθόν. Οι Κινέζες υπερασπιζόντουσαν τον Ολυμπιακό τίτλο από το Πεκίνο, που ήταν μάλιστα το πρώτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην κωπηλασία για την Κίνα και μοναδικό μέχρι στιγμής. Η Μεγάλη Βρετανία είχε τερματίσει δεύτερη το 2008 και κυριαρχούσε τα χρόνια πριν το Πεκίνο. Η Αυστραλία ήταν τακτική A-φιναλίστ, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τις αλλαγές του πληρώματος μέσα στη σεζόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν κατακτήσει μετάλλιο σε Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως και η Μεγάλη Βρετανία.
 |
| Kateryna Tarasenko (b), Nataliya Dovgodko, Anastasiia Kozhenkova and Yana Dementieva (s) of Ukraine celebrate after winning gold in the women's quadruple sculls at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©2012 Getty Images |
Ο τελικός στο Eton Dorney ήταν ο δεύτερος τελικός της Ολυμπιακής ρεγκάτας κωπηλασίας 2012. Η Ουκρανία βγήκε μπροστά από την αρχή και πήρε μια διαφορά που της έδινε μια άνεση, παρακολουθώντας συνάμα τη μάχη μεταξύ της Γερμανίας (Carina Baer, Julia Richter, Britta Oppelt και Annekatrin Thiele) και των Ηνωμένων Πολιτειών (Natalie Dell , Lara Kohler, Megan Kalmoe και Adrienne Martelli) για το ασημένιο μετάλλιο.
Απόλυτα δικαιολογημένη η απερίγραπτη χαρά των κοριτσιών της Ουκρανίας, την στιγμή που πέρασαν πρώτες τη γραμμή του τερματισμού. Το πλήρωμα είχε επιτύχει αυτό που η Κωπηλασία της Ουκρανίας είχε θέσει ως στόχο από το 1996, ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Και ήταν το πρώτο για την κωπηλασία της χώρας αυτής.
Πηγή: www.worldrowing.com
8. Τετράκωπος άνευ ανδρών ελ. βαρών: Making history – the South African lightweight men’s four
Η ελαφριά τετράκωπος των ανδρών πρόσφερε πάντοτε συγκινήσεις, αλλά σε όλους εκείνους που ήταν παρόντες στις 2 Αυγούστου 2012, στο Eton-Dorney της Βρετανίας, οι συγκινήσεις αυτές θα διαρκέσουν μια ζωή.
Το πλήθος ούρλιαζε, ο ρυθμός εκτοξεύτηκε πάνω από το 40 και τέσσερις βάρκες σπριντάρουν προς τη γραμμή του τερματισμού, με στόχο το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Στο 8ο μέρος της ανασκόπησης των Ολυμπιακών αγωνισμάτων κωπηλασίας του World Rowing, θα παρουσιάσουμε τον συναρπαστικό τελικό της τετρακώπου των ανδρών ελ. βαρών, το αποτέλεσμα του οποίου πρόσθεσε μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της Νότιας Αφρικής. Ήταν το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της χώρας αυτής στην κωπηλασία, αλλά και, ο επίκωπος Sizwe Lawrence Ndlovu έγινε ο πρώτος μαύρος Αφρικανός κωπηλάτης που κερδίζει χρυσό.
 |
| Sizwe Ndlovu (s), John Smith, Matthew Brittain and James Thompson (b) of South Africa's lightweight men's four celebrate winning gold at the 2012 Olympic Rowing Regatta ©2012 Damien Meyer/Getty Images |
Φτάνοντας στην Ολυμπιακή ρεγκάτα, πολλά πληρώματα φάνταζαν ως υποψήφια για την πρώτη θέση. Η Δανία έχει ένα πλήρωμα με εξαιρετική προϊστορία σε αυτό το αγώνισμα. Ο άνθρωπος που κάθεται στη θέση του επίκωπου, ο Eskild Ebbesen, είναι θρύλος στα ελαφρά βάρη. Έχει τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, 2008, 2004 και 1996, ένα χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο από το 2000 και έξι τίτλους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ο Morten Jorgensen έχει επίσης ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, κωπηλατώντας με τον Ebbesen στο Πεκίνο το 2008. Οι Kasper Winther και Jacob Barsoe είναι τα νεότερα μέλη του πληρώματος. Με ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο στους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου κωπηλασίας του 2012 και εντυπωσιακή εμπειρία, ήταν σαφές ότι η Δανία δεν θα έπρεπε να υποτιμηθεί.
Εν τω μεταξύ, η Μεγάλη Βρετανία ανέβηκε στο βάθρο σε όλες τις φάσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου Samsung 2012 κατακτώντας ένα χρυσό, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο μετάλλιο. Παγκόσμιοι πρωταθλητές το 2010 και χάλκινοι το 2011, αλλά στη φετινή περίοδο υπήρξαν αλλαγές. Στη βάρκα μπήκε ο Peter Chambers, νεώτερος αδελφός του Richard και Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην ελαφριά δίκωπο. Κατά τη διάρκεια της σεζόν τραυματίστηκε και δεν αγωνίστηκε στο δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο. Επέστρεψε στο τρίτο, στο Μόναχο της Γερμανίας και το πλήρωμα έδειξε ότι είναι σε καλή φόρμα, κερδίζοντας σχετικά άνετα την Αυστραλία και τη Δανία.
 |
| Crews row past the grandstand as they race the final strokes of the lightweight men's four final ©FISA |
Η Αυστραλία και η Νότια Αφρική κατακτώντας ασημένια μετάλλια σε επίπεδο Παγκοσμίου Κυπέλλου, έδειξαν ότι είναι πολύ γρήγορες βάρκες. Ο Anthony Edwards, ο οποίος έχει δύο ασημένια και ένα χάλκινο Ολυμπιακά μετάλλια, καθόταν στην πλώρη για την Αυστραλία. Ο Benjamin Cureton, πλήρωμα του Edwards στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με ένα επίσης ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο στη συλλογή του, καθόταν στη θέση τρία. Αυτό το πλήρωμα κατάφερε το 2011 να κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μετά από έναν εξαιρετικό αγώνα. Αντιθέτως, το πλήρωμα της Νότιας Αφρικής με τους James Thompson, Matthew Brittain, John Smith και Ndlovu, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν άπειρο. Σχετικά νεαροί, με μέσο όρο ηλικίας τα 26 και χωρίς κανένα Παγκόσμιο ή ολυμπιακό μετάλλιο, κάτι όμως που κάνει αυτό που συνέβη στη συνέχεια πιο αξιόλογο.
Έτσι, το σκηνικό στο Eton- Dorney είχε στηθεί για υψηλούς ρυθμούς και τερματισμούς με μικρές διαφορές, έτσι όπως είναι περισσότερο γνωστή η τετράκωπος ανδρών ελ. βαρών. Στους προκριματικούς η Μεγάλη Βρετανία κατέγραψε τον ταχύτερο χρόνο κερδίζοντας την Αυστραλία. Η Ελβετία κέρδισε τη Νότια Αφρική και τη Δανία, ενώ η Γαλλία ήταν η νικήτρια στον τρίτο. Ο πρώτος ημιτελικός έφερε αντιπάλους τη Μεγάλη Βρετανία και την Ελβετία, με την πρώτη να παίρνει το προβάδισμα στο τρίτο 500άρι και τελικά να κερδίζει. Η Ολλανδία τερματίζοντας τρίτη προκρίθηκε επίσης στον Α-τελικό. Στο δεύτερο ημιτελικό κέρδισε η πολύ συγκεντρωμένη Δανία, η οποία τέθηκε επικεφαλής από την αρχή αφήνοντας την Νότια Αφρική στη δεύτερη θέση και την Αυστραλία στην τρίτη.
 |
| South Africa's James Thompson (b), Matthew Brittain, John Smith and Sizwe Ndlovu (s) compete to win the gold medal in the lightweight men's four at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney, Great Britain. ©2012 Damien Meyer/Getty Images |
Ο τελικός αναμενόταν καυτός και το αποτέλεσμα απρόβλεπτο. Η Δανία πήρε την πρωτοπορία από την αρχή του αγώνα, με την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Αυστραλία να ακολουθεί από κοντά. Η Μεγάλη Βρετανία, με ελαφρώς πιο αργό ξεκίνημα, ανέβηκε αθόρυβα στην τρίτη θέση ενώ η Νότια Αφρική βρίσκεται στην τέταρτη. Τέσσερεις βάρκες βρίσκονταν μέσα σε ένα μήκος σκάφους. Στα τελευταία 500μ, η Αυστραλία άρχισε να μένει πίσω, μη μπορώντας να ακολουθήσει το φρενήρη ρυθμό των Δανών, Βρετανών και Νοτιοαφρικανών. Τα τρία αυτά πληρώματα πάλευαν «στήθος με στήθος» και η ένταση ήταν βασανιστική. Η Νότια Αφρική, που βρισκόταν σχεδόν ένα μήκος σκάφους πίσω, με ένα πολύ δυνατό φίνις περνά τη Μεγάλη Βρετανία και τη Δανία πάνω στη γραμμή του τερματισμού, κατακτώντας το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο με 0.25s διαφορά. Η Μεγάλη Βρετανία κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και η Δανία, μη καταφέρνοντας να υπερασπιστεί τον Ολυμπιακό της τίτλο, κέρδισε το χάλκινο.
Η τακτική της Νότιας Αφρικής, δηλαδή σπριντ από πίσω, με τόσο μικρή απόσταση να απομένει, ήταν ρίσκο. Το ρίσκο όμως απέδωσε. Ο John Smith, γνωστός και ως "Bean", δήλωσε μετά τον αγώνα: «Κρατηθήκαμε για το μεγάλο σπριντ. Λένε ότι οι μεγάλοι σπρίντερ τερματίζουν δεύτεροι. Όχι όμως σήμερα».
 |
| Reactions from Sizwe Ndlovu (s), John Smith, Matthew Brittain and James Thompson (b) of South Africa's lightweight men's four having crossed the line to become 2012 Olympic Champions ©2012 Getty Images |
Ο επικεφαλής προπονητής Roger Barrow πίστευε στο πλήρωμα: «Ξέραμε ότι είχαν καλό σπριντ. Φτάνοντας στα τελευταία 100m, σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν να πάρουν ένα μετάλλιο αν η διαφορά από τους πρώτους ήταν μικρότερη από ένα μήκος».
Κι ο Brittain πίστευε στο πλήρωμά του, δηλώνοντας: «Ήξερα ότι είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε ένα μετάλλιο. Ήταν η πιο μεγάλη στιγμή της ζωής μου όταν είδα στον πίνακα το "1. RSA"». Ο επίκωπος Ndlovu, πίστεψε ότι θα κερδίσουν το χρυσό όταν μπήκαν στα τελευταία 500μ.
Οι αντιδράσεις των τεσσάρων ανδρών στη βάρκα, του πλήθους καθώς και στο σύνολο της ευρύτερης κωπηλατικής κοινότητας, ήταν ενδεικτική τού πόσο σημαντικό ήταν αυτό το αποτέλεσμα για την κωπηλασία της Νότιας Αφρικής. Το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης ήταν ασφυκτικό για τα μέλη του πληρώματος. Στο αεροδρόμιο χρειάστηκαν αστυνομική συνοδεία, καθώς χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν να τους καλωσορίσουν στην πατρίδα. Το πλήρωμα τιμήθηκε με τον τίτλο «Αντρικό Πλήρωμα της Χρονιάς» από την Παγκόσμια Ομοσπονδία και ως «Ομάδα της Χρονιάς» της Νοτίου Αφρικής. Όσο για την κληρονομιά που αφήνει αυτή η επιτυχία ο Barrow αναφέρει ότι, τώρα, ο αριθμός των παιδιών 13 έως 14 ετών που θέλουν να ασχοληθούν με την κωπηλασία έχει τριπλασιαστεί.
 |
| Great Britain, South Africa and Denmark on the podium for the lightweight men's four at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney, Great Britain. ©FISA |
Για τον Δανό Ebbesen αυτό ήταν το πέμπτο ολυμπιακό μετάλλιο. Το χρώμα γι’ αυτόν δεν έχει σημασία μετά από έναν τόσο κλειστό τελικό: «Θα μπορούσε να ήταν χρυσό, όπως θα μπορούσε να είναι και τέταρτη ή πέμπτη θέση. Είμαι πολύ χαρούμενος».
Για τους κωπηλάτες της Βρετανίας, η επίδραση από την υπερβολική υποστήριξη των συμπατριωτών τους ήταν εκπληκτική. Μετά τον τελικό, ο Rob Williams είπε «το πλήθος ήταν φανταστικό. Τα τελευταία 200 μέτρα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα αν δεν είχαμε την υποστήριξή τους».
Καθώς εισερχόμαστε σε ένα νέο κύκλο Ολυμπιακό, το βλέμμα του κόσμου της κωπηλασίας είναι στραμμένο προς τις συγκινήσεις των επόμενων Ολυμπιακών Αγώνων του 2016, στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.
Πηγή: www.worldrowing.com
7. Διπλό σκιφ ανδρών ελ. βαρών: Danish persistence pays off in the lightweight men’s double
Δεν υπάρχουν «σίγουρα τα πράγματα» στο διπλό σκιφ των ανδρών ελαφρών βαρών. Τα περιθώρια είναι πολύ μικρά - κάθε κωπηλάτης ζυγίζει κατά μέσο όρο 70 κιλά που σημαίνει ότι δεν υπάρχει πλήρωμα με σημαντικό φυσικό πλεονέκτημα. Οι αγώνες είναι πάντα «κλειστοί» και η νίκη ποτέ δεν είναι εύκολη.Η ανασκόπηση των Ολυμπιακών αγωνισμάτων κωπηλασίας έφτασε στο 7ο μέρος, στο μέσο της σειράς των άρθρων του World Rowing που μας επαναφέρει στη μνήμη τις σημαντικότερες στιγμές της Ολυμπιακής ρεγκάτας 2012. Σήμερα στο επίκεντρο είναι το διπλό σκιφ ανδρών ελαφρών βαρών.
Ο δρόμος για να γίνουν Ολυμπιονίκες ήταν μακρύς και δύσκολος για τους Rasmussen και Quist. Το δίδυμο από τη Δανία ξεκίνησε να αγωνίζεται σε διεθνές επίπεδο 11 χρόνια πριν φτάσει στην ύψιστη αυτή διάκριση. Στην πρώτη τους Ολυμπιάδα έδειξαν ότι το νεοσυσταθέν πλήρωμα είχε κάτι το ιδιαίτερο . Το 2002 κέρδισαν δύο χάλκινα μετάλλια σε αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου και στη συνέχεια χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αλλά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στη λίμνη του Σχοινιά κοντά στην Αθήνα, το διπλό τερμάτισε στην πιο απογοητευτική θέση για κάθε πλήρωμα, στην τέταρτη, μια θέση πριν τα μετάλλια. Ο Quist θυμάται πως ένιωσε μετά τον πρώτο του ολυμπιακό τελικό, λέγοντας: «Μετά την Αθήνα ήμουν λίγο πικραμένος που δεν πήραμε μετάλλιο, αφού στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ήμασταν στις θέσεις βάθρου. Αλλά, πίστευα επίσης ότι θα μας δοθεί κι άλλη ευκαιρία». Και είχε δίκιο.
Στην δεύτερη Ολυμπιάδα φάνηκαν τα οφέλη που έχει ένα πλήρωμα όταν είναι αρκετό χρόνο μαζί και πόσο αυτό συνεισφέρει στη απόδοσή του. Rasmussen και Quist ήταν δύο από τα πλέον συνήθη πρόσωπα στο βάθρο κατά τη διάρκεια της σειράς του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κωπηλασίας και του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Πήραν τον πρώτο Παγκόσμιο τίτλο τους το 2006 και στη συνέχεια, το 2007, ολοκλήρωσαν μια τέλεια σεζόν, κερδίζοντας σε κάθε παγκόσμια ρεγκάτα κωπηλασίας που αγωνίστηκαν. Επιτυγχάνουν επίσης την καλύτερη παγκόσμια επίδοση με 6:10.2. Τα ονόματα Rasmussen και Quist έγιναν συνώνυμο του διπλού σκιφ ανδρών ελ. βαρών και ήταν φαβορί για να είναι οι επόμενοι Ολυμπιονίκες.
Στην Ολυμπιακή χρονιά όμως, η εξαιρετική εικόνα που παρουσίασαν το 2007 δεν είχε συνέχεια. Τερμάτισαν πολύ χαμηλά στους δύο πρώτους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου (στο πρώτο επέλεξαν να αγωνιστούν στο διπλό βαρέων βαρών). Στον τελευταίο αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο και ανάσαναν ανακουφισμένοι. Και τώρα είχαν μπροστά τους την κούρσα για τα μετάλλια στο Πεκίνο. Στον δεύτερό τους Ολυμπιακό τελικό, αυτή τη φορά στο Πεκίνο, οι Rasmussen και Quist κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο, χάνοντας πάνω στη γραμμή του τερματισμού από τους Έλληνες Βασίλη Πολύμερο και Δημήτρη Μούγιο, οι οποίοι πήραν το ασημένιο και από το σχετικά νεοσυσταθέν βρετανικό δίδυμο των Zac Purchase και Mark Hunter, οι οποίοι έγιναν Ολυμπιονίκες, επιτυγχάνοντας μάλιστα και τον καλύτερο Ολυμπιακό χρόνο.. «Το Πεκίνο αποδείχθηκε καταστροφικό. Ήρθαμε ως δις παγκόσμιοι πρωταθλητές και στη συνέχεια καταλήξαμε πολύ πίσω. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να το ξεπεράσουμε αυτό », λέει ο Quist.
Το ξεπέρασαν, αλλά ο καθένας με το δικό του τρόπο. Ο Rasmussen πέρασε το 2009 πειραματιζόμενος στο σκιφ ελ. βαρών και το 2010 συνεργαζόμενος στο διπλό σκιφ με τον Thomas Larsen. Κι ο Quist επίσης δοκίμασε διάφορους συνδυασμούς, σε τετραπλό, διπλό και σκιφ ελ. βαρών. Αλλά το 2011 το δίδυμο επανενώθηκε. Ο Rasmussen περιγράφει τα συναισθήματά του όταν άφησε το διπλό των ανδρών, εξηγώντας ότι «μου ήταν δύσκολο να καταβάλω λιγότερη προσπάθεια απ΄ αυτή που απαιτούν τα βαρέα βάρη, καθώς δεν είμαι άτομο που θα εγκαταλείψει. Συνήθως αυτές οι καταστάσεις με πεισμώνουν, αλλά εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι επρόκειτο να κάνω τη σωστή κίνηση». Δύο χρόνια αργότερα, η απόδειξη ότι ήταν η σωστή απόφαση κρεμόταν στο λαιμό του και, ανεβασμένος στο Ολυμπιακό βάθρο άκουγε τον εθνικό ύμνο της Δανίας. Η δόξα των Ολυμπιακών Αγώνων δεν θα έρθει χωρίς μάχη. Οι Βρετανοί Zac Purchase και Mark Hunter, αγωνιζόμενοι στην έδρα τους, ήλπιζαν να πάρουν το δεύτερο ολυμπιακό χρυσό τους. Ξεκίνησαν τη σεζόν του 2012 ως Παγκόσμιοι Πρωταθλητές, αλλά τα απρόβλεπτα αποτελέσματα των αγώνων στο Παγκόσμιο Κύπελλο δημιούργησαν αμφιβολίες για το αν θα είναι σε θέση να επιτύχουν το στόχο τους. Θα κατάφερναν να ξαναβρούν τη φόρμα τους τη στιγμή που ήθελαν; Οι Storm Uru και Peter Taylor από τη Νέα Ζηλανδία, έδειξαν πριν από τους Αγώνες του 2012, ότι θα είναι μέσα στους διεκδικητές για το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδας του Λονδίνου, Uru και Taylor είχαν γίνει Παγκόσμιοι Πρωταθλητές το 2009, συγκεντρώνοντας παράλληλα και έναν εντυπωσιακό αριθμό μεταλλίων Παγκοσμίων Κυπέλλων. Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2012 στο Μόναχο ήταν το ταχύτερο πλήρωμα, αλλά θα μπορούσαν να το κάνουν και πάλι στο Eton-Dorney;
Στον τελικό του διπλού ελ. βαρών των ανδρών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 συνέβη κάτι που δεν έγινε σε κανέναν από τους υπόλοιπους τελικούς. Μια ζημιά του εξοπλισμού στο βρετανικό διπλό προκάλεσε την επανεκκίνηση του αγώνα. Μερικοί κωπηλάτες μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά από κάτι τέτοιο σε ένα ολυμπιακό τελικό, αλλά όχι οι Δανοί. Ο Rasmussen λέει σχετικά: «Αμέσως επικεντρώθηκα στην νέα εκκίνηση και το γεγονός αυτό ήθελα να το χρησιμοποιήσω προς όφελός μας. Στον Rasmus είπα: «Τέλεια, μπορούμε να το κάνουμε πολύ καλύτερα τη δεύτερη φορά», ενώ ο Quist πρόσθεσε: «Κατά τη διάρκεια της αναμονής για την επανεκκίνηση, ο άνεμος εντάθηκε. Εμείς συνήθως αποδίδουμε καλά σε ταραγμένα νερά, έτσι νομίζω ότι αυτό εξελίχθηκε προς όφελος μας».
Στα τρία πρώτα 500άρια του Ολυμπιακού τελικού οι Rasmussen και Quist ήταν στη δεύτερη θέση πίσω από τους Purchase και Hunter της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά, με πραγματικό Δανέζικο στυλ κωπηλασίας, στο σπριντ των τελευταίων 500 μέτρων, οι δύο κωπηλάτες έδειξαν τη δύναμή τους και κατάφεραν να βρεθούν στην πρώτη θέση και να κατακτήσουν το χρυσό μετάλλιο. Καθώς περνούσαν τις γεμάτες κερκίδες, με θεατές που ζητωκραύγαζαν, ο Rasmussen σκέφτηκε: «Αυτή είναι η στιγμή που έχουμε την ευκαιρία να κερδίσουμε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο!». Τελικά περνούν τη γραμμή του τερματισμού με διαφορά λίγο πάνω από μισό δευτερόλεπτο από τους Βρετανούς Purchase και Hunter. Η Νέα Ζηλανδία με τους Uru και Taylor πήρε το χάλκινο. Κοιτώντας πίσω στην κοινή τους καριέρα, κανείς από τους δύο δεν αμφέβαλε ούτε στιγμή, ότι τα χρόνια σκληρής δουλειάς άξιζαν αυτά που πέτυχαν. «Νιώθω φανταστικά», λέει ο Rasmussen, «φτάσαμε τελικά στον στόχο για τον οποίο δουλέψαμε τόσα πολλά χρόνια. Επιπλέον, νιώθουμε μεγάλη ανακούφιση και είμαστε ενθουσιασμένοι και ευγνώμονες που τα καταφέραμε».
Μετά τους Αγώνες δεν έχουν αλλάξει πολλά για το δίδυμο, αλλά όπως παραδέχεται ο Quist, «υπήρξε αφθονία σε σαμπάνια, κεράσματα, ομιλίες και χειραψίες». Οι άνθρωποι που συναντούν είναι ενθουσιασμένοι και θέλουν να δουν τα μετάλλιά τους. Και σύμφωνα με τον Quist: «Έχουν περάσει από πολλά χέρια και έχουν αρκετές γρατσουνιές».
Πηγή:www.worldrowing.com
6. Διπλό σκιφ Γυναικών ελ.β.: Emotions run high in the lightweight women’s double sculls
 |
| Katherine Copeland (b) and Sophie Hosking (s) of Great Britain celebrate winning gold in the lightweight women's double sculls at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney, Great Britain. ©2012 Harry How/Getty Images |
Η φωτογραφία έγινε από τις πλέον χαρακτηριστικές της Ολυμπιακής ρεγκάτας στο Λονδίνο 2012: η είκοσι ενός χρόνων Βρετανίδα Katherine Copeland, η οποία, με γουρλωμένα μάτια και το στόμα ανοιχτό, φαίνεται να μην πιστεύει ότι είναι οι νικήτριες του Ολυμπιακού τελικού του διπλού σκιφ γυναικών ελαφρών βαρών. Αμέσως μετά, η σύντροφός της Sophie Hosking, σηκώθηκε όρθια στη βάρκα και με υψωμένο το χέρι χαιρετούσε τα πλήθη που τις επευφημούσαν.
2,63 δευτερόλεπτα πίσω από τη Μεγάλη Βρετανία, η Κίνα και η Ελλάδα αγωνίστηκαν για το ασημένιο μετάλλιο. Μόνο 0,16 δευτερόλεπτα χώρισαν αυτά τα δύο πληρώματα, με την Κίνα στη δεύτερη θέση και την Ελλάδα στην τρίτη.
Αυτό είναι το έκτο μέρος στην εβδομαδιαία ανασκόπηση του World Rowing, για τα 14 αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Το διπλό σκιφ γυναικών ελαφρών βαρών είναι το σημερινό θέμα.
Hosking και Copeland ήταν ένα νέο ντουέτο που ξεκίνησαν φέτος τη συνεργασία τους. Όταν έγιναν πλήρωμα, η Hosking είχε ήδη ένα ασημένιο και τρία χάλκινα μετάλλια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ η Copeland είχε ένα μόλις χρόνο διεθνούς εμπειρίας σε ανώτερο επίπεδο, στο ελαφρύ σκιφ.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Βελιγράδι, στην πρώτη τους διεθνή εμφάνιση ως δίδυμο, κέρδισαν το ασημένιο μετάλλιο. Αλλά στις επόμενες δύο φάσεις της σειράς του Παγκόσμιου Κυπέλλου Samsung, έμειναν εκτός βάθρου. Μετά τον τελικό του Μονάχου, οι Hosking και Copeland πήγαν σε προπονητικά κοινόβια σε όλη την Ευρώπη για να προετοιμαστούν, με στόχο το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Η Hosking μετακόμισε στη θέση της επίκωπου και η Copeland, η οποία ήταν επίκωπος μέχρι τότε και για να κατανοήσει καλύτερα το διπλό, μετακόμισε στην πλώρη.
 |
| Alexandra Tsiavou (s) and Christina Giazitzidou (b) of Greece compete next to Wenyi Huang (s) and Dongxiang Xu (b) of China during the lightweight women's double sculls Final A at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©2012 Phil Walter/Getty Images |
Αναμφισβήτητα, το ελληνικό δίδυμο των Αλεξάνδρα Τσιάβου και Χριστίνα Γιαζιτζίδου ήταν το ισχυρό φαβορί για το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Παγκόσμιες πρωταθλήτριες το 2009 και το 2011, έχοντας κατακτήσει επίσης πλήθος μεταλλίων Παγκοσμίων Κυπέλλων κωπηλασίας σε όλη την Ολυμπιάδα. Ατομικά, οι αγωνιστικές τους επιτυχίες είναι εξίσου εντυπωσιακές. Η Γιαζιτζίδου είναι τρεις φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια -23, ενώ η Τσιάβου έχει πολλούς τίτλους σε Παγκόσμιο Κύπελλο στο σκιφ γυναικών ελαφρών βαρών.
Εν τω μεταξύ, η δυναμική συνεργασία των Dongxiang Xu και Wenyi Huang από την Κίνα, απέφερε τη νίκη στο δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας στη Λουκέρνη και την τρίτη θέση στο πρώτο, γεμίζοντάς τες με αυτοπεποίθηση, παρά το γεγονός ότι είναι ένα νέο πλήρωμα. Η Xu αγωνίζεται από το 2002, τερματίζοντας πέμπτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα και το 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Στέφθηκε επίσης Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2006 με τη Shmin Yan. Η Xu επέστρεψε στα νερά του Eton-Dorney όπου στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, αυτή τη φορά όμως σε αγώνα για Ολυμπιακά μετάλλια.
Στα προκριματικά της Ολυμπιακής ρεγκάτας, Μεγάλη Βρετανία, Ελλάδα και Κίνα κέρδισαν στις αντίστοιχες σειρές τους, με τη Μεγάλη Βρετανία να επιτυγχάνει τον ταχύτερο χρόνο. Στον ημιτελικό, η Μεγάλη Βρετανία έτρεξε με την Ελλάδα, σε μια πρώτη πραγματική δοκιμασία για τα δύο πληρώματα. Η Ελλάδα ξεκίνησε πολύ γρήγορα και προηγήθηκε στο πρώτο μισό του αγώνα. Στη συνέχεια, η Μεγάλη Βρετανία με μια αξιοσημείωτη αλλαγή του ρυθμού της, κατάφερε στο τρίτο 500αρι, αρχικά να φτάσει τις Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες και στη συνέχεια, να περάσει ένα μήκος μπροστά τους. Στον τερματισμό η διαφορά ήταν τέσσερα δευτερόλεπτα.
Μετά τον ημιτελικό, η Hosking παρατήρησε: «Ήταν ένας αγώνας υπό πίεση. Ξεπεράσαμε αυτό το εμπόδιο και τώρα έχουμε μια ημέρα για να ανασυνταχθούμε». Παρά το γεγονός ότι έχασαν το προβάδισμα κατά το τελευταίο 500αρι του αγώνα, οι Ελληνίδες παρέμειναν συγκεντρωμένες: «Ο ημιτελικός είναι δύσκολος αγώνας, οι ομάδες είναι πολύ δυνατές και κάθε αγώνας είναι διαφορετικός . Είμαστε στον τελικό και θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε», δήλωσε η Γιαζιτζίδου.
 |
| Katherine Copeland (b) and Sophie Hosking (s) of Great Britain on their way to winning gold in the lightweight women's double sculls at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney, Great Britain. ©2012 Harry How/Getty Images |
Εν τω μεταξύ, η Κίνα, σε έναν αμφίρροπο αγώνα εναντίον της Δανίας στο δικό τους ημιτελικό, προηγήθηκε από την αρχή, αλλά κέρδισε με μια μικρή διαφορά, μόλις 0,54 δευτερόλεπτα. Και οι Κινέζες είχαν επίσης υψηλό βαθμό συγκέντρωσης στην επίτευξη του στόχου τους και η Dongxiang Xu το κατέστησε αυτό σαφές λέγοντας: «Θα βελτιώσω τις προηγούμενες εμφανίσεις μου σε Αθήνα και Πεκίνο (5η θέση). Ο μεγαλύτερος αντίπαλός μας είναι ο εαυτός μας».
Το σκηνικό είχε στηθεί για ένα μεγάλο τελικό, με όλα τα αποτελέσματα πιθανά.
Στον τελικό, οι Ελληνίδες για άλλη μια φορά είχαν γρήγορη εκκίνηση και προηγήθηκαν στο πρώτο μισό του αγώνα. Και πάλι η Μεγάλη Βρετανία, ανεβάζοντας το ρυθμό της στο τρίτο 500αρι, κατάφερε να πάρει το προβάδισμα, με την Κίνα να κυνηγάει την Ελλάδα. Στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα κανείς δεν μπορούσε να πιάσει τις Βρετανίδες, οι οποίες τερμάτισαν πρώτες κερδίζοντας το τρίτο χρυσό μετάλλιο της Μεγάλης Βρετανίας στις γυναίκες σε αυτή τη ρεγκάτα. Η Κίνα στην τελευταία κουπιά κέρδισε το ασημένιο και η Ελλάδα το χάλκινο.
Η συγκίνηση έφτασε στα ύψη στο βάθρο. Σύμφωνα με την Hosking, η υποστήριξη του κόσμου ήταν καθοριστική: «Είχαμε την υποστήριξη όλη την εβδομάδα, τόσο στην προπόνηση όσο και στους αγώνες. Ήταν καλύτερα από ό, τι ήλπιζα και ονειρευόμουν. Όλοι αυτοί οι υποστηρικτές και οι εθελοντές κάνουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες».
«Ο θόρυβος είναι κάτι που δεν έχω ξανακούσει και πραγματικά τον απολάμβανα», δήλωσε η Copeland. «Μου αρέσει ότι δεν είχα συμμετοχή σε προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί ήρθα ενθουσιασμένη, χωρίς αρνητικές εμπειρίες από το παρελθόν».
Για την Γιαζιτζίδου, που αγωνιστικά ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήταν «κάτι νέο και υπέροχο».
Ακριβώς ένα μήνα αργότερα η Τσιάβου ήταν πίσω αγωνιστικά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας, όπου διεκδίκησε και κατέκτησε τον τίτλο στο σκιφ ελαφρών βαρών γυναικών.
 |
| Gold medallist Alexandra Tsiavou of Greece poses for the photo after the medal ceremony of the lightweight women's single sculls at the 2012 World Rowing Senior Championships in Plovdiv, Bulgaria. ©2012 Matthew Lewis/Getty Images |
Αναλογιζόμενη την Ολυμπιακή εμπειρία της, λέει: «Σκεφτόμουν, «Γιατί χάσαμε το ασημένιο μετάλλιο στις δύο τελευταίες κουπιές;», αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι έχω κερδίσει μετάλλια στην τελευταία κουπιά και απλώς αυτή τη φορά έχασα. Αυτά έχει ο αθλητισμός. Είμαι πολύ ικανοποιημένη με το ολυμπιακό μετάλλιο, αλλά τα αρνητικά σημεία είναι που με βοηθούν να γίνω καλύτερη. Χάρηκα που η Μεγάλη Βρετανία κέρδισε. Είχαν τόσο μεγάλη υποστήριξη, ήταν αδύνατο να χάσουν! Είμαι ευτυχής γι' αυτές, γιατί ξέρω πώς θα ένιωθα αν θα κέρδιζα ένα χρυσό μετάλλιο στην πατρίδα μου. Αυτό πρέπει να είναι το καλύτερο συναίσθημα!».
Λοιπόν, ποιο ήταν το επόμενο βήμα για τα Ολυμπιακά αστέρια μας; Η Copeland επέστρεψε στην προπόνηση με το βλέμμα στο Ρίο 2016, ενώ η Hosking βρέθηκε στην Αυστραλία για ταξίδι. Η Τσιάβου και η Γιαζιτζίδου επέστρεψαν στο διπλό για να κερδίσουν το ασημένιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κωπηλασίας το Σεπτέμβριο. «Θα μείνουμε σε αυτό το πλήρωμα για όσο ακόμα έχουμε και οι δύο κίνητρο για να το κάνουμε», είπε η Τσιάβου
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2016 στο Ρίο είναι άραγε σημαντικό κίνητρο;
5. Τετράκωπος άνευ Ανδρών: A drag race of Olympic men’s four proportions
Ο Juergen Grobler, επικεφαλής προπονητής των ανδρών της Μεγάλης Βρετανίας, πίστευε ότι, βάζοντας τους κορυφαίους κωπηλάτες του στην τετράκωπο, αύξανε κατά πολύ τις πιθανότητες για το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Το θεωρούσε σίγουρο σε σχέση με την προσπάθεια για το χρυσό στη δίκωπο των ανδρών. Στη συνέχεια όμως, η Αυστραλία ήρθε με ένα πλήρωμα χτισμένο γύρω από τον τρεις φορές Ολυμπιονίκη Drew Ginn και έδειξε ότι θα είναι υπολογίσιμος αντίπαλος της Μ. Βρετανίας στη διεκδίκηση της πρώτης θέσης. Μήπως το σίγουρο στοίχημα του Grobler μετατράπηκε σε τυχερό παιχνίδι;
Αυτή είναι η πέμπτη ιστορία στην εβδομαδιαία ανασκόπηση του World Rowing για τα 14 αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Η τετράκωπος άνευ ανδρών είναι το σημερινό θέμα.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου που οδηγεί στο Λονδίνο το σκορ ήταν ένα-ένα μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας, με τους Alex Gregory, Tom James, Andrew Triggs Hodge και Pete Reed και της Αυστραλίας, με τους William Lockwood, James Chapman, Drew Ginn και Joshua Dunkley- Smith. Αυτά τα δύο πληρώματα συναντήθηκαν σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα κωπηλασίας Samsung και μοιράστηκαν τις νίκες.
Τροφοδοτούμενα από την αθλητική αντιπαλότητα μεταξύ της Αυστραλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, τα Μ.Μ.Ε. φιλοξενούν δηλώσεις των δύο κορυφαίων πληρωμάτων, άλλοτε ήπιες, όπως του Ginn που είπε ότι ο τελικός θα είναι ένας "σκληρός αγώνας" και άλλοτε πιο καυστικές όπως, "Οι Βρετανοί θα πρέπει να δώσουν τον αγώνα της ζωής τους για να κερδίσουν", με τον Gregory να ανταπαντά, "Ότι και να κάνουν δεν έχει καμιά διαφορά για μας, τίποτα δεν θα αλλάξει σ’ αυτό που κάνουμε".
Η Αυστραλία κέρδισε την τετράκωπο το 1992 και το 1996, πριν η Μεγάλη Βρετανία αναλάβει τα ηνία και να κερδίσει τους τελευταίους τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες και ήθελε να επανέλθει στις νίκες. Στους προκριματικούς του Λονδίνου η Μεγάλη Βρετανία κέρδισε τον ένα και η Αυστραλία τον άλλο, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να κερδίζουν τον τρίτο. Ο χρόνος των Αυστραλών ήταν ο καλύτερος, επιτυγχάνοντας μάλιστα και την καλύτερη Ολυμπιακή επίδοση. Στη συνέχεια, Αυστραλία και Μεγάλη Βρετανία κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν η μία την άλλη στα ημιτελικά. Το αποτελέσματα αυτού του αγώνα είχε μεγάλη σημασία, καθώς ο νικητής θα ήταν σε θέση να εξασφαλίσει την καλύτερη λωρίδα στον τελικό, αν οι καιρικές συνθήκες δυσκόλευαν.
Τα τρία τέταρτα του ημιτελικού αγώνα προηγείτο η Αυστραλία, αλλά στο τελευταίο 500αρι οι Βρετανοί ανέβασαν το ρυθμό τους και κατάφεραν να τερματίσουν πρώτοι. Οι Αυστραλοί αντίθετα, φάνηκε να διατηρούν το ρυθμό τους σταθερό, θέτοντας το ερώτημα, τα έδωσαν όλα ή ήταν σχεδιασμένο να τερματίσουν δεύτεροι; Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να δείχνουν το καλό τους πρόσωπο κερδίζοντας τον άλλο ημιτελικό.
Στον τελικό, εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, έγινε ανακατανομή των διαδρομών, με τη Μεγάλη Βρετανία να μετατίθεται στην έξι, οι Ηνωμένες Πολιτείες στη διαδρομή πέντε και η Αυστραλία στην τέσσερα. Από την αρχή οι Βρετανοί, με ρυθμό μία η δύο κουπιές μεγαλύτερο από τους Αυστραλούς, είχαν το προβάδισμα και το κράτησαν σε όλον τον αγώνα του αγώνα. Ακόμα και στο τέλος του αγώνα η Μεγάλη Βρετανία κατάφερε να διαχειριστεί με επιτυχία την άνοδο του ρυθμού των κυριοτέρων αντιπάλων της. Η Μεγάλη Βρετανία ήταν η νικήτρια.
Στο φετινό Προπονητικό Συνέδριο της Αυστραλίας ο Ginn μίλησε για τον Ολυμπιακό αγώνα με τόσο πάθος και τόσο παραστατικά που έκανε το ακροατήριο να αισθανθεί σαν να ήταν στη βάρκα. Έδωσε μια ζωντανή περιγραφή του πόνου, της δύναμης και της μάχης στον τερματισμό, την ώρα που ολόκληρο το σώμα κραυγάζει «STOP».
Το αυστραλιανό πλήρωμα γνώριζε, από αμέτρητες προπονήσεις, ότι αν προσπαθούσαν να αυξήσουν το ρυθμό τους πάρα πολύ που δεν θα πήγαιναν πιο γρήγορα - ενδεχομένως να πήγαιναν πιο αργά. Η σταθερότητα του ρυθμού τους ήταν το πιο σημαντικό. Στον τερματισμό οι Ginn, Lockwood, Chapman, και Dunkley-Smith ήταν Ασημένιοι Ολυμπιονίκες. Απογοητευμένοι; Ο Ginn παραδέχθηκε, "ναι", στην αρχή, αλλά στη συνέχεια, μετά από σκέψη, λέει ότι τα έδωσαν όλα στον αγώνα και αυτό που είχαν καταφέρει, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, απέναντι στην τρομερή βρετανική βάρκα, τους ικανοποιεί.
Εν τω μεταξύ οι Reed, Triggs Hodge και James έγιναν ξανά Ολυμπιονίκες με την τετράκωπο, ενώ ο Gregory κερδίζει τον πρώτο Ολυμπιακό τίτλο του.
Στην τρίτη θέση οι Ηνωμένες Πολιτείες με τους Glenn Ochal, Henrik Rummel, Charles Cole και Scott Gault να κατακτούν το μοναδικό Ολυμπιακό μετάλλιο στην κωπηλασία ανδρών για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πηγή: www.worldrowing.com
Πηγή: www.worldrowing.com
4. Διπλό σκιφ Ανδρών: Breaking the sprint rules;
Βρισκόμαστε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, στον τελικό του διπλού σκιφ ανδρών, στη μέση του αγώνα. Η σειρά είχε ως εξής: Η Σλοβενία βρισκόταν μπροστά με διαφορά 2 δευτερολέπτων, ενώ η Αργεντινή και η Μεγάλη Βρετανία αγωνίζονταν για τη δεύτερη θέση. Ιταλοί και Νεοζηλανδοί ακολουθούσαν, με τους Λιθουανούς να βρίσκονται λίγο πιο πίσω.
Σε αυτό το σημείο του αγώνα ποιος θα μπορούσε να προβλέψει το αποτέλεσμα;
 |
| View of the start pontoon during the start of the men's double sculls heat at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©2012 Harry How/Getty Images |
Αυτή είναι η τέταρτη ιστορία από την εβδομαδιαία σειρά του World Rowing στην οποία γίνεται ανασκόπηση των 14 αγωνισμάτων κωπηλασίας των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο. Θέμα του σημερινού άρθρου το διπλό σκιφ ανδρών.
Τα προηγούμενα δύο χρόνια σε διεθνείς αγώνες οι κούρσες του διπλού σκιφ ανδρών παρέμεναν κλειστές . Τα πληρώματα που είχαν πιθανότητα να κατακτήσουν κάποιο μετάλλιο γίνονταν όλο και περισσότερα. Οι Νεοζηλανδοί Nathan Cohen και Joseph Sullivan κατακτούσαν συχνά την κορυφή. Άλλα πληρώματα που βρίσκονταν κοντά ήταν οι Γερμανοί Eric Knittel και Stephan Krueger, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές το 2009, οι Αυστραλοί Ολυμπιονίκες του Πεκίνου David Crawshay και Scott Brennan, οι Σλοβένοι Iztok Cop και Luka Spik και οι Γάλλοι Cedric Berrest και Julien Bahain.
Οι Νορβηγοί Nils Jakob Hoff και Kjetil Borch βελτιώνονταν σε κάθε αγώνα και οι Βρετανοί ήταν πάντοτε στην εξάδα. Τέλος, οι Ιταλοί Alessio Sartori και Romano Battisti που πήραν αργότερα την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς, έδειξαν ότι είχαν αρκετό ταλέντο.
Στις 2 Αυγούστου 2012, η τελική εξάδα που παρατάχθηκε στη γραμμή εκκίνησης στο στίβο του Eton Dorney, είχε σημαντικές απουσίες. Ανέδειξε όμως και κάποιες εξαιρετικές ομάδες όπως αυτές των Αργεντινών Ariel Suarez και Cristian Rosso και των Λιθουανών Rolandas Mascinskas και Saulius Ritter. Αυτά τα δύο πληρώματα έκαναν πραγματικά την υπέρβαση στην Ολυμπιακή πρόκληση.
Οι βάρκες βρίσκονταν στη μέση της διαδρομής και η Ιταλία ήταν έτοιμη να προσπεράσει τη Σλοβενία παίρνοντας το προβάδισμα, ενώ η Μεγάλη Βρετανία και η Αργεντινή υποχώρησαν ελαφρώς.
Στη συνέχεια όμως, καθώς πλησίαζαν στα τελευταία 500μ, δύο φιγούρες φορώντας τα χρώματα της Νέας Ζηλανδίας άρχισαν το σπριντ. Με έναν ρυθμό εφάμιλλο αυτού του σπριντ της οκτακώπου γυναικών, οι Sullivan και Cohen έφτασαν την Αργεντινή, στη συνέχεια την Σλοβενία και τέλος την Ιταλία κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο.
 |
| Nathan Cohen (b) and Joseph Sullivan (s) of New Zealand celebrate after winning the men's double sculls Final A at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©2012 Jamie Squire/Getty Images |
Αυτό το χρυσό ήταν μία ευχάριστη κατάληξη για τους Νεοζηλανδούς οι οποίοι βρίσκονται επί 3 χρόνια στην κορυφή. Για τον 26χρονο Cohen ήταν η δεύτερη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αφού είχε συμμετάσχει και στο Πεκίνο, όπου κατέκτησε την τέταρτη θέση μαζί με τον Rob Waddell. Ο 25χρονος Sullivan συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα -23 κερδίζοντας στο σκιφ ανδρών.
Οι επιδόσεις του Sullivan είναι εντυπωσιακές. Δεν έχει τον κλασικό σωματότυπο του κωπηλάτη και έτσι έπρεπε να αγωνιστεί σκληρά για να μπει στην ομάδα της Νέας Ζηλανδίας. Η πρώτη του διάκριση ήταν το χάλκινο μετάλλιο στο διπλό σκιφ στην κατηγορία τζούνιορ. Από τότε έχει κερδίσει όλους τους αγώνες στους οποίους συμμετείχε. Έτσι έγινε τρεις φορές πρωταθλητής στην κατηγορία -23 και δύο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Παρά τις συνεχόμενες διακρίσεις των Νεοζηλανδών, ήταν δύσκολο να ξεπεράσουν το ταλέντο των Iztok Cop και Luka Spik. Ο Cop, 40 ετών, αγωνιζόταν για 6η φορά σε Ολυμπιακούς και με τον Spik ήταν ήδη Ολυμπιονίκες στο Σύδνεϋ. Οι Cop και Spik είχαν επίσης κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο το 2004 στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Οι δύο αυτοί αθλητές έγιναν πλήρωμα πριν μια δεκαετία και οι επιτυχίες ήρθαν αμέσως στο διπλό σκιφ, παρά το γεγονός ότι, όπως λένε οι ίδιοι, έχουν πολύ διαφορετικές προσωπικότητες εντός και εκτός νερού.
 |
| Luka Spik (b) and Iztok Cop (s) of Slovenia after winning the semifinal A/B of the men's double sculls at the 2012 Olympic Rowing Regatta at Eton-Dorney near London, Great Britain. ©FISA |
Στο μεσοδιάστημα των Ολυμπιακών ο Cop συχνά επιστρέφει στο σκιφ. Στο αγώνισμα αυτό συμμετείχε και το 1996 στην Ατλάντα. Οι μεγαλύτερες ωστόσο επιτυχίες του ήταν στο διπλό σκιφ με τον Spik. Στο Λονδίνο οι Cop και Spik ρίσκαραν παίρνοντας το προβάδισμα στην αρχή της κούρσας, το οποίο κράτησαν μέχρι τη μέση. Τα έδωσαν όλα για να κρατήσουν το χάλκινο μετάλλιο από τη στιγμή που τους πέρασαν οι Ιταλοί και οι Νεοζηλανδοί. Χωρίς αμφιβολία ήταν εντυπωσιακή η προσπάθεια των Σλοβένων και το καλύτερο φινάλε για τον Cop που μετά τους Αγώνες αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Στη δεύτερη θέση, το διπλό σκιφ των Ιταλών είχε μία επίσης εντυπωσιακή ιστορία. Ο Sartori, όπως και οι Σλοβένοι, ήταν Ολυμπιονίκης το 2000 στο τετραπλό σκιφ ανδρών. Το Λονδίνο ήταν για αυτόν η 5η συμμετοχή, ενώ για τον συναθλητή του, τον 26χρονο Battisti, ήταν η πρώτη.
Η δημιουργία αυτού του πληρώματος (Battisti και Sartori) ήταν τυχαία και συνέβη μόλις το 2012 όταν μπήκαν στο διπλό μαζί σαν μέρος της προπόνησής τους. Από την αρχή η βάρκα πήγε καλά. Οι Sartori και Battisti πήραν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς από την ρεγκάτα Ολυμπιακών προκρίσεων το Μάιο.
Η κούρσα ήταν θεαματική, με συμμετοχή πολλών αστέρων της κωπηλασίας, με θαρραλέες προσπάθειες και ένα μη αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Πηγή: www.worldrowing.com Μετάφραση Στέλλα Μ.
3. Διπλό σκιφ Γυναικών: Χαμόγελα για όλες
Τα αγωνίσματα της κωπηλασίας σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες διεξήχθησαν μπροστά από ένα κοινό αποτελούμενο κυρίως από Βρετανούς. Αυτό σήμαινε ότι το διπλό σκιφ των γυναικών θα κέντριζε το ενδιαφέρον του κόσμου. Για τη Μεγάλη Βρετανία αγωνιζόντουσαν οι καλύτερες κωπηλάτριες με τα περισσότερα μετάλλια. Η Katherine Grainger αγωνιζόταν πρώτη φορά για το χρυσό μετάλλιο στην τριπλά ασημένια ολυμπιακή της καριέρα.Αυτή είναι η τρίτη ιστορία από μία εβδομαδιαία σειρά άρθρων του World Rowing για τα 14 αγωνίσματα κωπηλασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Αυτή τη βδομάδα ασχολούμαστε με τον τελικό του διπλού σκιφ γυναικών.
 |
| Οι χρυσές Ολυμπιονίκες Katherine Grainger και Anna Watkins από τη Μεγάλη Βρετανία, οι ασημένιες Kim Crow και Brooke Pratley από την Αυστραλία και οι χάλκινες Magdalena Fularczyk και Julia Michalska από την Πολωνία πανηγυρίζουν για τα μετάλλιά τους κατά την απονομή για το διπλό αγώνισμα γυναικών |
Ο τελικός του διπλού σκιφ γυναικών έγινε την Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012 και είδαμε το Βρετανικό πλήρωμα με τις Katherine Grainger και Anna Watkins να προηγείται σ' ολόκληρο τον αγώνα. Οι Grainger και Watkins ήταν αδιαμφισβήτητα το φαβορί για τον τελικό. Παρέμεναν ανίκητες από τότε που έγιναν πλήρωμα το 2010 και 4 μέρες πριν τον αγώνα, στους προκριματικούς, πέτυχαν την καλύτερη Ολυμπιακή επίδοση ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ κατά 5 δευτερόλεπτα.
Το ασημένιο μετάλλιο για την Αυστραλία ήταν παράλληλα το πρώτο από τα δύο Ολυμπιακά μετάλλια για την Crow η οποία, στα 27 της, προετοιμάζεται ήδη για τους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016. Η Pratley ανακοίνωσε την αποχώρησή της. Στην τρίτη θέση βρέθηκαν οι Πολωνές Julia Michalska και Magdalena Fularczyk.Όταν και οι έξι αθλήτριες βρέθηκαν στο βάθρο, όλες είχαν ένα μεγάλο χαμόγελο στα πρόσωπά τους. Όλες τους είχαν πετύχει κάτι εξαιρετικό. Για τις Michalska και Fularczyk αυτό ήταν το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο για την Πολωνία μετά από 32 χρόνια.
“Με την κατάκτηση αυτού του μεταλλίου είχαμε την προσοχή όλων,” λέει η Michalska. “Κυρίως επειδή ήταν το δεύτερο μετάλλιο για την Πολωνία σε αυτούς τους Αγώνες και όλοι το περίμεναν (η Πολωνία κέρδισε μόνο; 10 μετάλλια συνολικά).”Η Michalska ξεκίνησε την καριέρα της στο μονό σκιφ. Μετά την 6η θέση που κατέλαβε στο Πεκίνο, άρχισε να αγωνίζεται με την φίλη της, Fularczyk. Η πρώτη τους σαιζόν, το 2009, ήταν πετυχημένη με τον τίτλο των Παγκόσμιων πρωταθλητριών, τον πρώτο για την Πολωνία στην κωπηλασία γυναικών.
Από τότε το δίδυμο αυτό πέρασε τραυματισμούς και αρκετές δυσκολίες, με διάφορα αποτελέσματα. Ενώ όμως προετοιμάζονταν για τον τελικό των Ολυμπιακών, η Michalska ήξερε πως είχαν πολλές πιθανότητες για ένα μετάλλιο. “Ένιωθα πως η βάρκα πήγαινε καλά και ήξερα πως μπορούσαμε να παλέψουμε για το μετάλλιο”, λέει η Michalska.
 |
| Το χάλκινο μετάλλιο των Magdalena Fularczyk και Julia Michalska ήταν το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο για την Πολωνία στην κωπηλασία των γυναικών μετά από 32 χρόνια |
Τον τελικό στο Eton Dorney παρακολούθησαν περίπου 30.000 θεατές, οι οποία κάλυπταν σχεδόν όλη την διαδρομή από τα 300μ και έπειτα, ενώ στον τερματισμό υπήρχε απίστευτος συνωστισμός. “Ήταν εκπληκτικά,” λέει η Michalska, “αλλά για μένα ήταν επίσης πολύ δύσκολα. Ένιωθα πόνο στα αυτιά μου εξαιτίας του θορύβου!”
Για τους επόμενους δύο μήνες οι Michalska και Fularczyk είχαν παντού τα μετάλλια μαζί τους. Η Michalska, η οποία αγωνίστηκε στο Boston’s Head of the Charles στις Ηνωμένες Πολιτείες, πήρε μαζί το μετάλλιό της.
Η Michalska έλαβε πρόσκληση να συμμετάσχει στο ‘Great8’ στο Head of the Charles με μία οκτάκωπο γυναικών αποτελούμενη από τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο και αυτή ήταν η πρώτη της κούρσα μετά τους Ολυμπιακούς.
Για τους επόμενους δύο μήνες οι Michalska και Fularczyk είχαν παντού τα μετάλλια μαζί τους. Η Michalska, η οποία αγωνίστηκε στο Boston’s Head of the Charles στις Ηνωμένες Πολιτείες, πήρε μαζί το μετάλλιό της.
Η Michalska έλαβε πρόσκληση να συμμετάσχει στο ‘Great8’ στο Head of the Charles με μία οκτάκωπο γυναικών αποτελούμενη από τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο και αυτή ήταν η πρώτη της κούρσα μετά τους Ολυμπιακούς.
“Τις τρεις πρώτες βδομάδες μετά τους Ολυμπιακού έκανα προπονήσεις,” λέει η Michalska. “Όμως αργότερα ήμουν αρκετά απασχολημένη με τις προετοιμασίες του γάμου μου, οπότε δεν έκανα σχεδόν τίποτα. Όμως στη Βοστόνη κατά τη διάρκεια των αγώνων ένιωσα πολύ καλά.”
Η Michalska χαρακτηρίζει τον γάμο της, με τον επίσης κωπηλάτη Michal Plotkowiak, μια ακόμη ευτυχισμένη στιγμή μετά τους Ολυμπιακούς και επιστρέφοντας στην Πολωνία θα έχει μέχρι τον Ιανουάριο αποφασίσει αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται.
Η Michalska χαρακτηρίζει τον γάμο της, με τον επίσης κωπηλάτη Michal Plotkowiak, μια ακόμη ευτυχισμένη στιγμή μετά τους Ολυμπιακούς και επιστρέφοντας στην Πολωνία θα έχει μέχρι τον Ιανουάριο αποφασίσει αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται.
2. Δίκωπος Ανδρών: Ένας αγώνας δύο ταχυτήτων
Ρίχνοντας μια ματιά στον τελικό της δικώπου ανδρών στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, ήταν ξεκάθαρο ότι οι Νεοζηλανδοί, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, είχαν το χρυσό μετάλλιο στο χέρι. Το ερώτημα ήταν ποια πληρώματα θα καταλάμβαναν τη δεύτερη και τρίτη θέση.Αυτή είναι η δεύτερη ιστορία από μία εβδομαδιαία σειρά άρθρων του World Rowing για τα 14 αγωνίσματα κωπηλασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Αυτή τη βδομάδα εξετάζουμε την δίκωπο ανδρών.
 |
| Οι Eric Murray (b) και Hamish Bond (s) από τη Νέα Ζηλανδία πανηγυρίζουν την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου |
Στον τελικό των Ολυμπιακών, οι Murray και Bond βρέθηκαν σε διπλανές διαδρομές με τους Βρετανούς George Nash και William Satch, ως οι δύο νικητές των ημιτελικών. Αλλά ήταν οι Γάλλοι Germain Chardin και Dorian Mortelette που έφυγαν πρώτοι από την εκκίνηση. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και στους προκριματικούς όπου αγωνίστηκαν και πάλι μαζί με τους Νεοζηλανδούς.
Οι Chardin και Mortelette είχαν τις ατυχίες τους στους Ολυμπιακούς. Ήταν τρίτοι Ολυμπιονίκες στην τετράκωπο το 2008 στο Πεκίνο, αλλά η 13η θέση που πήραν το 2011 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με το ίδιο σκάφος δεν τους έδωσε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Οι Chardin και Mortelette ωστόσο, δεν το έβαλαν κάτω και επέστρεψαν, στη δίκωπο αυτή τη φορά, στην τελική ρεγκάτα Ολυμπιακών προκρίσεων τον Μάιο του 2012 και τερματίζοντας πρώτοι εξασφάλισαν την πρόκρισή τους.
Στους τελικούς των Ολυμπιακών, παρά το γεγονός ότι οι Chardin και Mortelette πήραν νωρίς το προβάδισμα, οι Murray και Bond κατάφεραν να φτάσουν τους Γάλλους στα 750μ και να τους περάσουν κατά μισό μήκος μέχρι τη μέση της κούρσας.
Οι Chardin και Mortelette είχαν τις ατυχίες τους στους Ολυμπιακούς. Ήταν τρίτοι Ολυμπιονίκες στην τετράκωπο το 2008 στο Πεκίνο, αλλά η 13η θέση που πήραν το 2011 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με το ίδιο σκάφος δεν τους έδωσε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Οι Chardin και Mortelette ωστόσο, δεν το έβαλαν κάτω και επέστρεψαν, στη δίκωπο αυτή τη φορά, στην τελική ρεγκάτα Ολυμπιακών προκρίσεων τον Μάιο του 2012 και τερματίζοντας πρώτοι εξασφάλισαν την πρόκρισή τους.
Στους τελικούς των Ολυμπιακών, παρά το γεγονός ότι οι Chardin και Mortelette πήραν νωρίς το προβάδισμα, οι Murray και Bond κατάφεραν να φτάσουν τους Γάλλους στα 750μ και να τους περάσουν κατά μισό μήκος μέχρι τη μέση της κούρσας.
 |
| Οι Germain Chardin (b) και Dorian Mortelette (s) από τη Γαλλία πανηγυρίζουν για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στη δίκωπο ανδρών |
Υπάρχει προηγούμενο μεταξύ Γάλλων και Νεοζηλανδών κωπηλατών. Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, οι Bond και Murray αγωνίζονταν στην τετράκωπο ανδρών, ως παγκόσμιοι πρωταθλητές. (ή με τον αέρα των παγκόσμιων πρωταθλητών). Στους προκριματικούς, αγωνίστηκαν μαζί οι Γάλλοι με τους Νεοζηλανδούς. Οι Γάλλοι τερμάτισαν στην τρίτη θέση εξασφαλίζοντας την πρόκριση για τον τελικό ενώ οι Νεοζηλανδοι παρέμειναν τέταρτοι για μισό δευτερόλεπτο και εκτός τελικού.
Το γεγονός που ώθησε τους Murray και Bond να γίνουν πλήρωμα οι δυο τους ήταν, μεταξύ άλλων και η απογοήτευσή τους για την θέση που πήραν στο Πεκίνο. Η συνάντηση με τους Chardin και Mortelette στους τελικούς του Λονδίνου σίγουρα τους έδωσε ακόμα έναν λόγο για να τα δώσουν όλα στον αγώνα.
Το γεγονός που ώθησε τους Murray και Bond να γίνουν πλήρωμα οι δυο τους ήταν, μεταξύ άλλων και η απογοήτευσή τους για την θέση που πήραν στο Πεκίνο. Η συνάντηση με τους Chardin και Mortelette στους τελικούς του Λονδίνου σίγουρα τους έδωσε ακόμα έναν λόγο για να τα δώσουν όλα στον αγώνα.
 |
| Οι χρυσοί Ολυμπιονίκες Eric Murray και Hamish Bond από Νέα Ζηλανδία (C), οι αργυροί Dorian Mortelette και Germain Chardin από τη Γαλλια (L) και οι Βρετανοί χάλκινοι Ολυμπιονίκες William Satch και George Nash φωτογραφίζονται με τα μετάλλιά τους κατά την τελετή απονομής |
Από τη στιγμή που πήραν το προβάδισμα οι Murray και Bond θέλησαν να αποδείξουν ότι αποτελούν μια κατηγορία από μόνοι τους . Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι κούρσες συνήθως είναι "κλειστές", με τα πληρώματα να τερματίζουν με μικρές διαφορές μεταξύ τους. Όμως αυτός ο τελικός ήταν διαφορετικός. Στα τελευταία 500μ οι Murray και Bond είχαν ξεχωρίσει κατά πολύ, δημιουργώντας μία διαφορά περίπου 6 δευτερόλεπτα. Τα υπόλοιπα πληρώματα, της Ιταλίας, Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας έδωσαν σκληρή μάχη, καθώς στα τελευταία μέτρα είχαν ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Οι Murray και Bond κατέκτησαν την πρώτη θέση. Οι Chardin και Mortelette έκαναν ένα εξαιρετικό σπριντ για να τερματίσουν δεύτεροι αφήνοντας τους Nash και Satch στην τρίτη θέση.
Και τα τρία πληρώματα ήταν χαρούμενα, με τους Chardin και Mortelette να είναι οι πρώτοι Γάλλοι που κατακτούν μετάλλιο στα νερά του Eton Dorney.
Πηγή: www.worldrowing.com Μετάφραση Στέλλα Μ.
Και τα τρία πληρώματα ήταν χαρούμενα, με τους Chardin και Mortelette να είναι οι πρώτοι Γάλλοι που κατακτούν μετάλλιο στα νερά του Eton Dorney.
Πηγή: www.worldrowing.com Μετάφραση Στέλλα Μ.
1. Δίκωπος Γυναικών: Αποτέλεσμα ορόσημο για τη γυναικεία κωπηλασίας της Βρετανίας
 |
| Heather Stanning and Helen Glover of Great Britain race in the women's pair Final at the 2012 Olympic Rowing Regatta |
Ξεκινάμε με τη δίκωπο των γυναικών που ξεκίνησε την 1η Αυγούστου 2012 και τελείωσε με τυμπανοκρουσίες, όταν η Μεγάλη Βρετανία κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Ήταν επίσης το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της γυναικείας κωπηλασίας. Αυτή η τιμή πήγε στις Helen Glover και Heather Stanning, ένα ντουέτο που βρέθηκε μαζί μόλις το 2010 και που αρχικά ήταν στην 3η θέση στις δίκωπες της Βρετανίας.
Η Glover με την Stanning είναι η απτή απόδειξη ότι το πρόγραμμα αναγνώρισης ταλέντων για την κωπηλασία της Μεγάλης Βρετανίας, δουλεύει. Τόσο η Glover όσο και η Stanning ξεκίνησαν κωπηλασία μέσω αυτού του προγράμματος και μάλιστα η Glover εντοπίστηκε μόλις πριν από τέσσερα χρόνια.
Η Glover λέει, «Συμμετείχα σε αγώνες ανωμάλου δρόμου διεθνώς και έπαιξα πολλά άλλα αθλήματα όπως χόκεϊ, τένις και κολύμβηση, πριν ασχοληθώ με την κωπηλασία». Θυμάται όταν πρωτοξεκίνησε προπονήσεις με το πρόγραμμα αναγνώρισης ταλέντων, της είχε πει κάποιος από την ομάδα, ότι θα μπορούσε να πάρει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 2012.
Η 26χρονη δασκάλα Glover, μπήκε στη βρετανική εθνική ομάδα κωπηλασίας το 2010, όταν μαζί με την Stanning έτρεξαν σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας ως η τρίτη δίκωπος γυναικών της Μεγάλης Βρετανίας. Στο δεύτερο διεθνή αγώνα τους τερμάτισαν πέμπτες, νικώντας τα υπόλοιπα βρετανικά πληρώματα. Αργότερα εκείνη τη χρονιά, επιλέχθηκαν να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας. Θα αποδείξουν την αξία τους κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο.
Φτάνοντας στην τελική ευθεία η διαφορά έκλεισε καθώς οι νυν Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες, Juliette Haigh και Rebecca Scown από τη Νέα Ζηλανδία έκαναν πολύ δυνατό φίνις ακολουθούμενες από τις Kate Hornesy και Sarah Tait από την Αυστραλία και από τις Sara Hendershot και Sarah Zelenka των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Glover με την Stanning είναι η απτή απόδειξη ότι το πρόγραμμα αναγνώρισης ταλέντων για την κωπηλασία της Μεγάλης Βρετανίας, δουλεύει. Τόσο η Glover όσο και η Stanning ξεκίνησαν κωπηλασία μέσω αυτού του προγράμματος και μάλιστα η Glover εντοπίστηκε μόλις πριν από τέσσερα χρόνια.
Η Glover λέει, «Συμμετείχα σε αγώνες ανωμάλου δρόμου διεθνώς και έπαιξα πολλά άλλα αθλήματα όπως χόκεϊ, τένις και κολύμβηση, πριν ασχοληθώ με την κωπηλασία». Θυμάται όταν πρωτοξεκίνησε προπονήσεις με το πρόγραμμα αναγνώρισης ταλέντων, της είχε πει κάποιος από την ομάδα, ότι θα μπορούσε να πάρει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 2012.
Η 26χρονη δασκάλα Glover, μπήκε στη βρετανική εθνική ομάδα κωπηλασίας το 2010, όταν μαζί με την Stanning έτρεξαν σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας ως η τρίτη δίκωπος γυναικών της Μεγάλης Βρετανίας. Στο δεύτερο διεθνή αγώνα τους τερμάτισαν πέμπτες, νικώντας τα υπόλοιπα βρετανικά πληρώματα. Αργότερα εκείνη τη χρονιά, επιλέχθηκαν να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας. Θα αποδείξουν την αξία τους κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο.
 |
| Heather Stanning and Helen Glover celebrate after winning Great Britain's first gold of the 2012 Olympic Games and the first British Olympic gold medal |
Η 27χρονη Stanning, ξεκίνησε την κωπηλασία το 2006. «Ασχολήθηκα με μια σειρά αθλητικών δραστηριοτήτων στο σχολείο, αλλά δεν διακρίθηκα σε κανένα. Απλώς απολάμβανα τη φυσική άσκηση και το παιχνίδι σε όλα αυτά», λέει η Stanning. «Στο πανεπιστήμιο ήθελα να δοκιμάσω κάτι νέο και αυτό ήταν η κωπηλασία!» Την επόμενη χρονιά έγινε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια -23 στη δίκωπο.
Λοχαγός στο βρετανικό στρατό η Stanning, πήρε άδεια από τη δουλειά της τα τελευταία δύο χρόνια, για να επικεντρωθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα επέστρεψε στο στρατό, αλλά κάνει ήδη σχέδια για να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016. Η Glover δεν έχει ακόμη αποφασίσει.
Μέσα στο 2012 οι Glover και Stanning ήταν αήττητες και στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν το φαβορί για να κερδίσουν. Δεν κέρδισαν απλώς, κυριάρχησαν. Από τις 30 πρώτες κουπιές του αγώνα πήραν προβάδισμα και από τα μέσα του αγώνα το βρετανικό δίδυμο είχε κτίσει μια σημαντική διαφορά.
Λοχαγός στο βρετανικό στρατό η Stanning, πήρε άδεια από τη δουλειά της τα τελευταία δύο χρόνια, για να επικεντρωθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα επέστρεψε στο στρατό, αλλά κάνει ήδη σχέδια για να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016. Η Glover δεν έχει ακόμη αποφασίσει.
Μέσα στο 2012 οι Glover και Stanning ήταν αήττητες και στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν το φαβορί για να κερδίσουν. Δεν κέρδισαν απλώς, κυριάρχησαν. Από τις 30 πρώτες κουπιές του αγώνα πήραν προβάδισμα και από τα μέσα του αγώνα το βρετανικό δίδυμο είχε κτίσει μια σημαντική διαφορά.
 |
| Gold medallists Helen Glover (l) and Heather Stanning (r) of Great Britain celebrate on the podium with silver medallists Sarah Tait (l) and Kate Hornsey (r) of Australia and bronze medallists Rebecca Scown (l) and Juliette Haigh (r) of New Zealand after the final of the women's pair at the 2012 Olympic Rowing Regatta |
Φτάνοντας στην τελική ευθεία η διαφορά έκλεισε καθώς οι νυν Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες, Juliette Haigh και Rebecca Scown από τη Νέα Ζηλανδία έκαναν πολύ δυνατό φίνις ακολουθούμενες από τις Kate Hornesy και Sarah Tait από την Αυστραλία και από τις Sara Hendershot και Sarah Zelenka των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τελικά, οι Hornsey και Tait, έχοντας ρυθμό 45 κουπιών, κατάφεραν να περάσουν τις Νεοζηλανδές και να πάρουν το ασημένιο μετάλλιο. Η Haigh και η Scown πήραν το χάλκινο από τις Αμερικανίδες, με 20/100 του δευτερολέπτου διαφορά. Οι Ολυμπιονίκες, Georgeta Andrunache και Viorica Susanu από την Ρουμανία, οι οποίες, ενώ είχαν αποσυρθεί, επανήλθαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ήταν στην πέμπτη θέση με τη Γερμανία στην έκτη.
Πηγή: www.worldrowing.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου