Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Κωπηλασία: Το άθλημα των μαζοχιστών!

Η Στέλλα Μ., μεταπτυχιακή φοιτήτρια Βιοϊατρικής στο πανεπιστήμιο της Κρήτης, βρήκε, μετέφρασε και μας έστειλε -την ευχαριστούμε πολύ- το παρακάτω άρθρο του Gardian που αναφέρεται στην πρώτη επαφή του δημοσιογράφου Tom Meltzer με το άθλημα της κωπηλασίας, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τους κωπηλάτες "Μαζοχιστές".

The Guardian, Sun 3 Jun 2012
Meltzer rowing
Tina Stiller, Tom Meltzer, Kieran Emery and Tom Clark 
rowing on the Thames. 
Photograph: Frank Baron for the Guardian
Κάθομαι σε ένα τετραπλό σκιφ (σκάφος 4 αθλητών με 8 κουπιά), πίσω από μία Olympic hopeful και μπροστά από έναν παγκόσμιο πρωταθλητή και ετοιμάζομαι να κωπηλατήσω για πρώτη φορά στη ζωή.

Στην βάρκα μαζί μου είναι οι αθλητές του Leander club Tina Stiller, Kieran Emery και Tom Clark. Όλοι τους αν και δεν θα πάρουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, στοχεύουν σε ένα χρυσό μετάλλιο στο Rio de Janeiro το 2016. Η Stiller, αναπληρωματική στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, βρίσκεται εκτός αγώνων φέτος λόγω τραυματισμού, όπως και ο περσινός παγκόσμιος πρωταθλητής στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών Emery, ενώ ο νεαρός Clark θα είναι σύντομα έτοιμος για την senior ομάδα. Και οι τρεις συνήθιζαν να έχουν πληρώματα πολύ πιο έμπειρα από εμένα.

Ο όμιλος Leander ιδρύθηκε το 1818 και είναι ένας από τους παλαιότερους κωπηλατικούς ομίλους στον κόσμο. Στο παρελθόν, ο όμιλος αυτός έχει αναδείξει ήρωες του αθλήματος όπως τον Sir Matthew Pinsent και τον Sir Steve Redgrave, ενώ φέτος, αθλητές του θα αποτελέσουν τη μισή ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας. Ο αριθμός των Ολυμπιακών μεταλλίων του ομίλου ανέρχεται σε 99 και φαίνεται σίγουρο ότι θα ξεπεράσει τα 100 αυτό το καλοκαίρι.

Η συνεχόμενη επιτυχία του είναι αποτέλεσμα του αυστηρού και εξοντωτικού προγράμματος που ακολουθεί. Οι αθλητές προπονούνται 7 μέρες τη βδομάδα, για 11 μήνες το χρόνο, παίρνοντας ένα μόνο ρεπό κάθε τρίτη Κυριακή. Μία τόσο εντατική άσκηση απαιτεί να τρώνε σχεδόν συνέχεια. "Προπονούμαστε 3 φορές τη μέρα", εξηγεί ο Emery. "Τρώμε πρωινό και είμαστε στο γυμναστήριο στις 7.30. Κάνουμε 18χλμ και τρώμε δεύτερο πρωινό". Οι αθλητές της κατηγορίας heavyweight, όπως μου είπε ο Clark, καταναλώνουν 6000 με 7000 θερμίδες ημερησίως.

Παρ’ όλη τη φυσική δύναμη που απαιτείται, όταν φεύγουμε από την όχθη και ξεκινάμε να κωπηλατούμε, αυτό που κάνει εντύπωση δεν είναι το πόσο κουραστικό είναι, αλλά το πόσο αγχωτικό. Έκανα 10 λεπτά εξάσκηση στο εργόμετρο και ένιωσα ότι ήμουν κοντά στο να το συνηθίσω. Αλλά μέσα στη βάρκα, στο νερό, με αληθινά κουπιά και τους κωπηλάτες να προσπαθούν να συγχρονιστούν, κατάφερα να κάνω ένα βούλιαγμα μετά από λίγα δευτερόλεπτα.

Η βόλτα με τη βάρκα αρχίζει να μου σπάει τα νεύρα. Ακόμα και όταν δεν κωπηλατώ άτεχνα, χτυπώ τα χέρια μου μεταξύ τους και δεν μπορώ να συγχρονιστώ με τους υπόλοιπους για παραπάνω από μία κουπιές. Ως αρχάριος, είναι ξεκάθαρο πως είναι πιο σημαντική η τεχνική από τους γυμνασμένους μυς.

Η κωπηλασία είναι μία άσκηση για όλο το σώμα, στην οποία καις θερμίδες ενώ γυμνάζεις σχεδόν όλες τις κύριες μυϊκές ομάδες. Βοηθάει επίσης και το μυαλό: "Η κωπηλασία είναι ιδανικό άθλημα για άτομα με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής" εξηγεί ο εθελοντής προπονητής και μέλος της διοικούσας επιτροπής, Jeremy Moore, "εξαιτίας της συγκέντρωσης που απαιτεί".

Στο Leander, η ψυχολογική εκπαίδευση είναι ευθύνη του κ.Moore. Οι υπόλοιπες δουλείες του στον όμιλο, είναι ως επιχειρηματίας - την προηγούμενη χρονιά εξασφάλισε μια χρηματοδότηση από την Gant (μάρκα ειδών ένδυσης). Αλλά περίπου ένα μήνα πριν από κάθε σημαντικό αγώνα, προπονεί του αθλητές ως προς την νοοτροπία τους. Υπάρχουν λέει, δύο σημαντικές νοητικές ικανότητες. Πρώτον, η δύναμη της θέλησης, ή όπως το θέτει ο Moore: "Μπορώ να πιέσω τον εαυτό μου περισσότερο από ότι μπορείς να πιέσεις εσύ τον εαυτό σου;" Το καλύτερο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτής της φιλοσοφίας είναι ο κωπηλάτης από την Οξφόρδη Alex Wood, ο οποίος μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο μετά από την κατάρρευσή του στο τέλος του φετινού Boat Race. "Είναι πολύ συχνό για τους κωπηλάτες να καταρρέουν", εξηγεί ο Moore, "γιατί αγωνίζονται μέχρι τελικής πτώσης". Με λίγα λόγια είναι ένα άθλημα για μαζοχιστές, Όπως μου είπε ο Emery "πρέπει να απολαμβάνεις τον πόνο".

Εκτός από τη δύναμη της θέλησης, η άλλη καθοριστική ικανότητα είναι η συγκέντρωση. Κλειδί για την οποία, σύμφωνα πάντα με τον Moore, είναι η καρδία. Για να μου δείξει τι ακριβώς εννοεί, με σύνδεσε με ένα μόνιτορ που έδειχνε τους παλμούς μου και στη συνέχεια μου ζήτησε να τραγουδήσω το Like A Virgin μπροστά σε όλους όσο πιο δυνατά μπορούσα. Και μόνο στην σκέψη, οι παλμοί μου ανέβηκαν στα ύψη και στην οθόνη του μόνιτορ είδα αυτό που ο Moore αποκάλεσε «καρδιακό χάος». Σε αυτήν την κατάσταση η ικανότητα συντονισμού μειώνεται κατακόρυφα, ενώ ακόμα και η ομιλία απαιτεί μεγάλη προσπάθεια. "Αν περάσεις στην κατάσταση καρδιακού χάους, το μυαλό σου κλείνει" εξηγεί. "Σκέψου την καρδία σου σαν να συντονίζεις ένα ραδιόφωνο." Το κλειδί είναι οι βαθιές αναπνοές και το να παραμένεις ήρεμος.

Έξω στο ποτάμι, μετά τα πρώτα 5 λεπτά πανικού, αρχίσαμε να επιστρέφουμε και ο Moore – ο όποιος μας ακολουθούσε- μου θύμιζε τις αναπνοές. Κατά την επιστροφή και ενώ προσπαθούσα να μείνω ήρεμος, έμεινα έκπληκτος όταν είδα ότι μπορούσα να συγχρονιστώ με τους υπόλοιπους για τουλάχιστον 6-7 κουπιές κάθε φορά. "Τα πήγες καλά", μου είπε η Stiller καθώς βγαίναμε από την βάρκα. Έκανα μια γκριμάτσα αμφιβολίας, αλλά εκείνη επέμεινε. "Τα χέρια σου δεν ματώνουν. Αυτό σημαίνει ότι τα πήγες καλά".

Δεν υπάρχουν σχόλια: