«Τα έξοδα δικά σου...»

Για πολλούς αθλητές, όπως και η Μήδεια (δεξιά), η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς είναι το ταβάνι και είναι έτοιμοι να κάνουν αλλά και να ρισκάρουν τα πάντα για να προκριθούν. Τα πάντα όμως…

Οι αρμόδιοι (;) της πρότειναν να πάει Ολυμπιάδα, αλλά όλα τα έξοδα (προετοιμασία, φυσιοθεραπευτές) θα έπρεπε να τα βάλει απ’ τσέπη. Απίστευτο και όμως Κυπριακό

Του Ανδρέα Οδυσσέως

Άλλη μία απόδειξη του πόσο ερασιτεχνικά και επιπόλαια λειτουργούμε σε αυτό το νησί σε θέματα αθλητισμού (και όχι μόνο βέβαια), αποτελεί η ιστορία της Μήδειας Χατζηξενοφώντος, κωπηλάτριας απ’ τη Λεμεσό.

Κοντολογίς, οι της αρμόδιας Ομοσπονδίας αφού πρότειναν στη Μήδεια αν θέλει να προσπαθήσει για μία θέση στην Ολυμπιάδα στο διπλό ελαφρών βαρέων γυναικών -κάτι που φυσικά δέχθηκε-, της είπαν πως θα πρέπει να προετοιμαστεί με όλα τα έξοδα… δικά της!

Έξοδα, που ήταν αρκετά ψηλά αφού περιλάμβαναν κάθε μήνα ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη και διαμονή μίας εβδομάδας, ώστε να προπονείται με τη συναθλήτρια της, που φοιτά στην Ελλάδα. Διαβάστε όμως το στόρι, που περιλαμβάνει αρκετά ακόμη δείγματα ερασιτεχνισμού και όχι μόνο.

Πρωταθλήτρια
Η Μήδεια το 2000, σε ηλικία 15 χρονών ξεκίνησε την ενασχόληση της με το απαιτητικό και συνάμα πολύ δύσκολο άθλημα της κωπηλασίας. Το σπορ, που για όσους δεν γνωρίζουν αποτελεί Ολυμπιακό άθλημα απ’ το 1908, μετρούσε ήδη τότε (σ.σ. το 2000) στη χώρα μας 8 χρόνια, σε οργανωμένο επίπεδο.

Οι επιδόσεις της Μήδειας ήταν εντυπωσιακές σε τοπικό επίπεδο, αφού τερμάτιζε πρώτη σε όσους αγώνες λάμβανε μέρος στην Κύπρο. Σε διεθνές επίπεδο, λίγο η απειρία εμπλεκομένων, προπονητών και άλλοι λόγοι δεν επέτρεψαν στη τότε μαθήτρια να σημειώσει κάποια καλή επίδοση.

Αφού φεύγει για σπουδές, συνεχίζει την αγάπη και το πάθος της στην Ελλάδα όπου και σπουδάζει. Υπό την ομπρέλα πλέον του Ομίλου Φίλων Θαλάσσης (Θεσσαλονίκη) αγωνίζεται στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα και σημειώνει πολύ καλές επιδόσεις, συλλέγοντας αρκετά μετάλλια. Ένας σοβαρός τραυματισμός δεν την αφήνει να πιάσει κουπί για δύο χρόνια, αλλά αυτό δεν την σταματάει απ’ το να αποφοιτήσει απ’ τη Γυμναστική ακαδημία (ΤΕΕΦΑ) με ειδίκευση, που αλλού, στην κωπηλασία.

Επιστρέφοντας στην Κύπρο το 2007, τα πράγματα στον χώρο της κωπηλασίας παραμένουν τα ίδια, όπως παραδέχεται. Καμία στήριξη στους αθλητές, μειωμένα κονδύλια και πολλοί λάθος χειρισμοί. Αναχωρεί εκ νέου για το εξωτερικό, αυτή τη φορά στην Αγγλία για δεύτερη σπουδή. Με το πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ θα αγωνιστεί σε πανεπιστημιακά πρωταθλήματα και εκεί θα διακριθεί και πάλι, προσθέτοντας κι άλλα μετάλλια στη συλλογή της.

Η «πρόταση»
Επιστρέφει και πάλι στην Κύπρο τον Σεπτέμβρη του 2011, σε καλή φόρμα και πανέτοιμη να βοηθήσει την χώρα μας να διακριθεί και σε αυτό το άθλημα. Ταυτόχρονα πιάνει δουλειά στο Ναυτικό Όμιλο Λεμεσού, ως προπονήτρια κωπηλασίας. Οι καλές επιδόσεις στην Αγγλία δεν περνάνε απαρατήρητες και η «πρόταση» δεν αργεί να έρθει. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Κωπηλασίας της προτείνει να ξεκινήσει προπονήσεις με τη νεαρή Άννα Ιωάννου, το ανερχόμενο ταλέντο της χώρας στην κωπηλασία, ώστε να προσπαθήσουν για πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Τα κριτήρια όμως που θέτουν στις δύο κοπέλες, για να… πάνε στη τελική ρεγκάτα πρόκρισης στη Λουκέρνη (που θα διεξαχθεί στις 20/05), είναι αρκετά. Περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων μηνιαία τεστ εντός και εκτός νερού και διάκριση στους Πανελλήνιους αγώνες πρόκρισης τον περασμένο Φλεβάρη, εκεί όπου έτρεξαν παγκόσμιες πρωταθλήτριες. Ως… κερασάκι στην τούρτα, έρχεται το δικαιολογητικό εκ μέρους των ιθυνόντων πως η Μήδεια δεν έτρεξε σε αγώνα πρόκρισης για επιλογή της Εθνικής ομάδας, έτσι δεν λογίζεται ως διεθνής και δεν έχει καμία οικονομική (ή αλλιώς) υποχρέωση η Ομοσπονδία απέναντι της. Οι κακεντρεχείς θα έλεγαν πως θα προτιμούσαν να μην στείλουν τις δύο κωπηλάτριες, αλλά εμείς ποιοι είμαστε να στηρίξουμε κάτι τέτοιο;

Η Μήδεια δέχεται την πρόσκληση της Ομοσπονδίας για να προσπαθήσει για μία θέση στην Ολυμπιάδα. Οι προπονήσεις όμως, παρέα με την συναθλήτρια της Άννα, θα έπρεπε να γίνονταν στη Θεσσαλονίκη, όπου φοιτά η τελευταία και οι συνθήκες (προπονητές, εξοπλισμός, οργάνωση) είναι κατά πολύ καλύτερες. Η προετοιμασία λοιπόν, περιλάμβανε ένα ταξίδι κάθε μήνα στη Ελληνική συμπρωτεύουσα και εντατική (6-8 ώρες τη μέρα) προπόνηση για μία εβδομάδα. Στο μεσοδιάστημα, ειδικοί γυμναστές και φυσιοθεραπευτές θα αναλάμβαναν δράση για να κρατήσουν σε άψογη φόρμα τις δύο αθλήτριες.

Τα πιο πάνω ήταν εις γνώση της Μήδειας, αφού της τα μετέφεραν απ’ την Ομοσπονδία. Ήταν όμως αφού δέχτηκε με τους όρους, που της είπαν το αμίμητο και απίστευτο, «τα έξοδα δικά σου». Η Μήδεια είχε όμως πορωθεί και έτσι ξεκίνησε, με δικά της έξοδα να ακολουθεί το πρόγραμμα που αναφέραμε πιο πάνω.

Όσκαρ ατυχίας
Η προετοιμασία ξεκινάει τον Οκτώβρη. Οι προπονήσεις κυλάνε πολύ καλά, ενώ τα αποτελέσματα στα τεστ εξαιρετικά. Η απουσία στήριξης και βοήθειας συνεχίζεται, ενώ πλησιάζει το μεγάλο τεστ του Φλεβάρη, που θα μετρούσαν δυνάμεις κόντρα στις Ελληνίδες Παγκόσμιες πρωταθλήτριες.

Δεν αργεί όμως να χτυπήσει η ατυχία. Πόνοι στην πλάτη της Μήδειας την αναγκάζουν να σφίξει τα δόντια για να μπορέσει να λάβει μέρος στον αγώνα πρόκρισης της Ελλάδας. Μερικές μέρες πριν τον αγώνα προσλαμβάνεται η συναθλήτρια της από σοβαρή μορφή γαστρεντερίδας και αναγκάζεται να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, χάνοντας έτσι τον σημαντικό αγώνα.

Οι πόνοι, απόρροια χρόνιου προβλήματος και των εντατικών προπονήσεων, στη συνέχεια γίνονται αφόρητοι και δεν της επιτρέπουν να πιάσει το επίπεδο που θα ήθελε στον αγώνα που λαμβάνει μέρος στην Κύπρο, αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Κάπου εκεί αφήνει το κουπί, αφού η πλάτη χειροτερεύει πολύ. Σήμερα, τέλη Απριλίου, κλείνει ένα μήνα ολημερίς στο κρεβάτι, αφού η θεραπεία δεν της επιτρέπει να μείνει όρθια για περισσότερο από 15 λεπτά, χωρίς να νιώσει πόνους.

Ο δρόμος της επαναφοράς, μακρύς και επίπονος, αφού περιλαμβάνει καθημερινά θεραπείες, αλλά και μοναχικός αφού και πάλι κανείς δεν είναι εκεί να την βοηθήσει.

«Μακάρι να είναι καλά ο πατέρας μου», μας δήλωσε η Μήδεια, ο οποίος πατέρας της επωμίστηκε όλο το οικονομικό (και όχι μόνο) βάρος των τελευταίων μηνών. Μεταξύ άλλων είναι και τα εκατοντάδες ευρώ την εβδομάδα που πρέπει να πληρώνουν για τη θεραπεία σε ειδικό γιατρό και που θα συνεχιστεί για 6 μέχρι 12 μήνες, μέχρι να ξαναπιάσει κουπί. Γιατί αυτή είναι η πρώτη της έγνοια, να επιστρέψει και να κάνει αυτό που αγαπά, παρά τα όσα πέρασε…


Υ.Γ. Επειδή τα πιο πάνω μπορούν να ληφθούν ως κραυγή για ελεημοσύνη απ’ τη Μήδεια, να ξεκαθαρίσουμε πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μέλημα της είναι, όπως τονίζει, να καλυτερέψουν οι συνθήκες για τις επόμενες γενιές αθλητών.

Υ.Γ. 2 Παρότι η Κυπριακή Ομοσπονδία δεν την αναγνωρίζει ως «δική της» αθλήτρια, γιατί είναι εγγεγραμμένη στο Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης, ο Ναυτικός Όμιλος Λεμεσού που την εργοδοτεί, την στήριξε τόσο στην προετοιμασία της όσο και τώρα που δεν μπορεί να εργαστεί, όπως δηλώνει η ίδια.

Πηγή: www.24sports.com.cy