Συνέντευξη στη Σπυριδουλα Σπανεα
Οσοι βρέθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη λίμνη Καραπίρο της Ν. Ζηλανδίας, όπου διεξαγόταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα της κωπηλασίας, εντυπωσιάστηκαν από τέσσερις μαχητικούς αθλητές. Ο σωματότυπός τους δεν ταίριαζε για πλήρωμα τετρακώπου, αλλά... όσο μπόι τούς έλειπε, τόσο πάθος είχαν. Ο λόγος για τους Στέργιο Παπαχρήστου, Γιάννη Τσίλη, Νίκο και Απόστολο Γκουντούλα. Οι αθλητές μας κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο, αφήνοντας πίσω τους ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές.
«Πώς γίνεται αθλητές με τον δικό σας σωματότυπο να πηγαίνουν τόσο καλά;». Αυτή ήταν η βασική ερώτηση που έκαναν όλοι οι φίλοι της κωπηλασίας στους τέσσερις Ελληνες, σύμφωνα με τον προπονητή Σάκη Αθανασιάδη. Μη νομίζετε ότι οι κωπηλάτες μας είναι κοντοί. Εχουν ύψος μέσον όρο 1,85 μ., αλλά οι αντίπαλοί τους ξεπερνούσαν το 1,95. «Μετά τους ημιτελικούς όλοι μιλούσαν για εμάς. Δεν περιμέναμε ότι θα πάμε τόσο καλά. Οταν βλέπω το ασημένιο μετάλλιο, ακόμα μου κάνει εντύπωση», λέει στην «Κ» ο Γιάννης Τσίλης, ο οποίος ξεκίνησε κωπηλασία στα Ιωάννινα και παθιάστηκε με τον πρωταθλητισμό. Ο 24χρονος έχει μια μεγάλη συλλογή από μετάλλια στη δίκωπο και την τετράκωπο από παγκόσμια και ευρωπαϊκά εφήβων και νέων. Με τους συναθλητές του γνωρίζονται αρκετά χρόνια αλλά, ως πλήρωμα, τρέχουν τους τελευταίους μήνες. «Η τετράκωπος είναι ένα δύσκολο σκάφος. Οι αθλητές πρέπει να είναι φίλοι μεταξύ τους και να λειτουργούν σαν ένας. Οι σχέσεις μας είναι πολύ καλές. Στην αρχή, για να ξεχωρίσουμε τα δίδυμα, ψάχναμε να δούμε ποιος έχει την ελιά πάνω από τα χείλη. Αυτός είναι ο Νίκος. Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να συνεχίσουμε όπως είμαστε. Μέρα με την ημέρα βελτιωνόμαστε. Για τον σχηματισμό των πληρωμάτων, τον πρώτο λόγο τον έχουν οι προπονητές», τονίζει ο αθλητής.
Ο Νίκος και ο Απόστολος Γκουντούλας προτίμησαν να μείνουν λίγες ημέρες για διακοπές στη Νέα Ζηλανδία. Ετσι, ο Στέργιος Παπαχρήστου αναλαμβάνει να μας μεταφέρει τις εμπειρίες του από τη διοργάνωση: «Είναι μια πανέμορφη χώρα. Παράδεισος. Η φιλοξενία ήταν εντυπωσιακή. Τους αγώνες παρακολούθησαν περισσότεροι από 62.000 θεατές. Στη Νέα Ζηλανδία αγαπάνε τον αθλητισμό και επενδύουν σε αυτόν. Τις πρώτες ημέρες ήμασταν ήρεμοι. Μετά υπήρχε αρκετό άγχος. Οι κόποι μιας χρονιάς κρίνονται σε ελάχιστα λεπτά. Το πλήρωμά μας δημιουργήθηκε με στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του 2012. Τελικά, η καλή δουλειά έφερε νωρίτερα θετικά αποτελέσματα», υπογραμμίζει ο 22χρονος.
Η καλή χημεία είναι το απαραίτητο συστατικό για να δέσει ένα πλήρωμα. Αυτή, όπως όλα δείχνουν, υπάρχει στην τετράκωπο. «Περνάμε πολύ καλά. Τα δίδυμα είναι τα πειραχτήρια της παρέας. Ο Γιάννης είναι η “ήρεμη δύναμη”. Ηρεμεί το πλήρωμα. Εγώ είμαι ζωηρός και υπερκινητικός», μας λέει ο Βολιώτης αθλητής.
Ονειρο και των τεσσάρων παιδιών είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Για να γίνει αυτό, στο Παγκόσμιο του 2012, πρέπει να τερματίσουν στην πρώτη ενδεκάδα. «Δεν θα είναι εύκολο. Εχουμε σκοπό να δουλέψουμε όσο χρειαστεί για να είμαστε στον αγωνιστικό στίβο του Λονδίνου. Το μεγαλύτερο μέρος του 2011 θα το περάσουμε σε προετοιμασίες. Οι συνομήλικοί μας μπορεί να διασκεδάζουν... Εμείς, όμως, το χειροκρότημα των χιλιάδων θεατών δεν το ανταλλάσσουμε με καμιά βόλτα και καμιά στιγμή διασκέδασης», τονίζουν οι πρωταθλητές.
«Ο χρόνος τους είναι... ένα κουπί»
Το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησαν οι αθλητές μας στην τετράκωπο αποτέλεσε έκπληξη για όλους τους ανθρώπους του αθλήματος. Πίσω από την επιτυχία, όμως, όπως μας λέει ο προπονητής, Σάκης Αθανασιάδης, κρύβεται σκληρή δουλειά. «Ο κόπος των παιδιών ανταμείφθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Ο αγώνας κράτησε μια εβδομάδα και αυτό που βοήθησε τους αθλητές να αντέξουν μέχρι το τέλος ήταν η καλή δουλειά που έχει γίνει.
Από την άλλη πλευρά, οι αθλητές δεν είναι... κομήτες. Οποιος κοιτάξει τα βιογραφικά τους θα δει ότι είχαν διακρίσεις και στις μικρότερες ηλικίες. Τα παιδιά πηγαίνουν βήμα βήμα», τονίζει.
Το πλήρωμα της τετρακώπου δημιουργήθηκε πριν από, περίπου, τέσσερις μήνες.
Για να φτάσουν μέχρι το ασημένιο μετάλλιο προηγήθηκε αρκετή προετοιμασία. «Στην κωπηλασία δεν βρίσκουμε εύκολα ψηλά παιδιά. Αυτά πηγαίνουν στο μπάσκετ, όπου υπάρχει καλύτερη οικονομική εξασφάλιση. Οι συγκεκριμένοι αθλητές ζουν σε κοινόβια τις περισσότερες ημέρες του χρόνου προκειμένου να προετοιμαστούν κατάλληλα. Μάλιστα, εάν πάρουν την πρόκριση, το 2012 όλος ο χρόνος τους θα είναι... ένα κουπί. Ευτυχώς τα παιδιά είναι παθιασμένα», μας λέει ο προπονητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου