Με αφορμή το ασημένιο τους μετάλλιο στο διπλό σκιφ για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας κωπηλασίας, τα δίδυμα αδέλφια, Απόστολος και Νίκος Γκουντούλας, μίλησαν στο redbull.com.gr για την κοινή τους αθλητική πορεία.
-Τι σημαίνει για εσάς η πρόσφατη μεγάλη διάκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας κωπηλασίας;
"Αναμφίβολα, μετά από δεκατρία και πλέον χρόνια συμμετοχής μας στην ολυμπιακή κωπηλασία και κατ’ επέκταση στην εθνική ομάδα, αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, μια νέα αφετηρία για εμάς".
-Υπήρχε έξτρα πίεση για τη συμμετοχή σας αυτή γνωρίζοντας ότι για πρώτη φορά Έλληνες παίρνουν μέρος σε αυτό το είδος πρωταθλήματος;
"Σαφέστατα υπήρχε πίεση! Γνωρίζαμε όμως από την αρχή την δυσκολία του εγχειρήματος που πηγαίναμε να φέρουμε εις πέρας, τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο αναφορά τον εξοπλισμό και τις ρυθμίσεις αυτού, όσο και σε οικονομικό επίπεδο καθώς όλα τα έξοδα επιβαρύνουν αποκλειστικά τους συμμετέχοντες. Ευτυχώς τύχαμε της υποστήριξης του «Κτήματος Γκλίναβος Ζίτσα», δύο ιδιωτών και φυσικά του ομίλου μας του Ομίλου φίλων θαλάσσης. Το ότι για πρώτη φορά ελληνικά πληρώματα θα συμμετείχαν σε ανάλογη διοργάνωση αυτό και μόνο μας πείσμωσε ακόμη παραπάνω για να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών του κόσμου που μας υποστήριζε!".
-Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την παράκτια κωπηλασία;
"Η ιδέα γεννήθηκε κατά την διάρκεια της προετοιμασίας μας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2011,όταν διαβάσαμε στο ιντερνέτ για αυτό το ταχύτατα αναπτυσσόμενο είδος κωπηλασίας. Αμέσως σκεφτήκαμε ότι θα την ωραία να δοκιμάζαμε αυτό το τόσο διαφορετικό αλλά ταυτόχρονα τόσο ίδιο στην ουσία του σπορ".
 |
| Οι ασημένιοι πρωταθλητές παράκτιας κωπηλασίας |
-Έχοντας αλλάξει στιλ, τελικά ποιο είναι το είδος της κωπηλασίας που σας ταιριάζει περισσότερο;
"Δύσκολη ερώτηση… Νομίζουμε ότι το κάθε στυλ έχει κάτι πολύ δυνατό να σου δώσει. Αυτό όμως που μας κέρδισε στο coastal είναι η άμεση επαφή που έχεις με την θάλασσα ακόμη και όταν αυτή σε τρομάζει με την δύναμή της. Επιπλέον στο συγκεκριμένο στυλ θα πρέπει να έχεις τον νου σου εκτός από την απόδοση σου και σε άλλους παράγοντες όπως η πορεία του σκάφους σου σε κάθε χάραξης στίβους όπως και στο να αποφεύγεις συγκρούσεις με άλλα σκάφη κατά την διάρκεια του αγώνα. Νομίζουμε ότι αυτό το σπορ έχει πάρει τα καλύτερα χαρακτηριστικά τόσο από κωπηλασία όσο και από ιστιοπλοΐα!".
-Ποιοι ήταν οι λόγοι και πώς αισθανθήκατε όταν αποχωρήσατε από την Εθνική ομάδα;
"Οι κύριοι λόγοι που επιλέξαμε να μείνουμε εκτός εθνικής ομάδα έπειτα από πολλά χρόνια είναι αρκετοί. Πρώτα απ’ όλα λόγου του κορεσμού που δημιουργήθηκε με τα χρόνια. Δεύτερον της διαφωνίας μας που έχει να κάνει με τον προπονητικό σχεδιασμό και τον τρόπο ζωής μέσα σε αυτόν και ο κυριότερος λόγος ήταν το ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι καινούριο! Από μικροί πάντα θέλαμε κάθε λίγο να βάζουμε νέους στόχους και να προσπαθούμε σκληρά να τους πετύχουμε. Αυτό κάναμε όταν το 2005 αλλάξαμε και από διπλό σκίφ που ήμασταν πήγαμε στην δίκωπο και το 2009 από την light weight κατηγορία να μεταβούμε στην open. Κατά την γνώμη μας αλλάζοντας παραμένεις προσηλωμένος στον στόχο σου που είναι να βρεις τα όρια σου και να μην μένεις στάσιμος. Ακόμη και αν αυτό μας «βολεύει» όλους κάποιες φορές".
-Ποια πιστεύετε ότι είναι η κορυφαία σας στιγμή μέχρι τώρα ως αγωνιστικό δίδυμο;
"Αν και δεν είναι η μεγαλύτερη μας νίκη, κορυφαία στιγμή για εμάς είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2009 όταν στην πρώτη μας συμμετοχή στην open κατηγορία των ανδρών κατακτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο στη δίκωπο των ανδρών όντας 77 κιλά και έχοντας αντιπάλους 90 και 100 κιλών".
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να προπονούνται και να μάχονται δύο αδέρφια μαζί σε καθημερινή βάση και μάλιστα από τη στιγμή που είναι δίδυμα; Υπάρχουν στιγμής τριβής;
"Ρωτήστε τον προπονητή μας στην Ε.Ο Σάκη Αθανασιάδη να σας πει… Εδώ είναι η μεγαλύτερη έκπληξη του κόσμου όταν μας βλέπει να προπονούμαστε μαζί!!! Όλοι περιμένουν να είμαστε αγαπημένοι και υπερβολικά συνεργάσιμοι μεταξύ μας άλλα η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Οι αυξημένες απαιτήσεις που έχει ο ένας για τον άλλον καθώς και η μεγάλη μεταξύ μας οικειότητα κάνει την προπόνηση κανονικό ρινγκ! Στην πραγματικότητα μόνο στους αγώνες βγάζουμε το εκατό τις εκατό της μεταξύ μας συνεργασίας και όταν τα πράγματα σοβαρεύουν για μας απειλητικά".
-Ποιος είναι ο επόμενός σας στόχος;
"Το παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας κωπηλασίας του 2014 που έχουμε την τιμή να διοργανώνουμε στην χώρα μας και συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη! Επίσης είναι πιθανόν να συμμετάσχουμε σε δύο αγώνες coastal στο εξωτερικό άλλα ακόμα δεν έχει «κλείσει`» τίποτα. Τέλος σχεδιάζουμε κάτι πολύ ιδιαίτερο άλλα θα μας επιτρέψετε να σας το αποκαλύψουμε αργότερα".
-Τι είναι αυτό που σας κέρδισε στην κωπηλασία;
"Είναι ένα πολύ επίπονο και σκληρό άθλημα (κάποιοι το εντάσσουν σε σχέση με την δυσκολία του στην προπόνηση ,ανάμεσα στο ironman και το langlauf ski) αλλά ακριβώς εκεί είναι όλη η ομορφιά του! Αισθάνεσαι ζωντανός και δυνατός ακόμη και όταν έχεις απλώς ολοκληρώσει την ημερήσια σου προπόνηση".
-Υπάρχει κάποιο άλλο άθλημα που να αγαπάτε πολύ; Ίσως λίγο πιο extreme;
"Αγαπάμε πραγματικά ότι έχει δύο τροχούς ακόμη και αν πονάει κάποιες φορές".
"Δύσκολη ερώτηση… Νομίζουμε ότι το κάθε στυλ έχει κάτι πολύ δυνατό να σου δώσει. Αυτό όμως που μας κέρδισε στο coastal είναι η άμεση επαφή που έχεις με την θάλασσα ακόμη και όταν αυτή σε τρομάζει με την δύναμή της. Επιπλέον στο συγκεκριμένο στυλ θα πρέπει να έχεις τον νου σου εκτός από την απόδοση σου και σε άλλους παράγοντες όπως η πορεία του σκάφους σου σε κάθε χάραξης στίβους όπως και στο να αποφεύγεις συγκρούσεις με άλλα σκάφη κατά την διάρκεια του αγώνα. Νομίζουμε ότι αυτό το σπορ έχει πάρει τα καλύτερα χαρακτηριστικά τόσο από κωπηλασία όσο και από ιστιοπλοΐα!".
-Ποιοι ήταν οι λόγοι και πώς αισθανθήκατε όταν αποχωρήσατε από την Εθνική ομάδα;
"Οι κύριοι λόγοι που επιλέξαμε να μείνουμε εκτός εθνικής ομάδα έπειτα από πολλά χρόνια είναι αρκετοί. Πρώτα απ’ όλα λόγου του κορεσμού που δημιουργήθηκε με τα χρόνια. Δεύτερον της διαφωνίας μας που έχει να κάνει με τον προπονητικό σχεδιασμό και τον τρόπο ζωής μέσα σε αυτόν και ο κυριότερος λόγος ήταν το ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι καινούριο! Από μικροί πάντα θέλαμε κάθε λίγο να βάζουμε νέους στόχους και να προσπαθούμε σκληρά να τους πετύχουμε. Αυτό κάναμε όταν το 2005 αλλάξαμε και από διπλό σκίφ που ήμασταν πήγαμε στην δίκωπο και το 2009 από την light weight κατηγορία να μεταβούμε στην open. Κατά την γνώμη μας αλλάζοντας παραμένεις προσηλωμένος στον στόχο σου που είναι να βρεις τα όρια σου και να μην μένεις στάσιμος. Ακόμη και αν αυτό μας «βολεύει» όλους κάποιες φορές".
-Ποια πιστεύετε ότι είναι η κορυφαία σας στιγμή μέχρι τώρα ως αγωνιστικό δίδυμο;
"Αν και δεν είναι η μεγαλύτερη μας νίκη, κορυφαία στιγμή για εμάς είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2009 όταν στην πρώτη μας συμμετοχή στην open κατηγορία των ανδρών κατακτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο στη δίκωπο των ανδρών όντας 77 κιλά και έχοντας αντιπάλους 90 και 100 κιλών".
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να προπονούνται και να μάχονται δύο αδέρφια μαζί σε καθημερινή βάση και μάλιστα από τη στιγμή που είναι δίδυμα; Υπάρχουν στιγμής τριβής;
"Ρωτήστε τον προπονητή μας στην Ε.Ο Σάκη Αθανασιάδη να σας πει… Εδώ είναι η μεγαλύτερη έκπληξη του κόσμου όταν μας βλέπει να προπονούμαστε μαζί!!! Όλοι περιμένουν να είμαστε αγαπημένοι και υπερβολικά συνεργάσιμοι μεταξύ μας άλλα η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Οι αυξημένες απαιτήσεις που έχει ο ένας για τον άλλον καθώς και η μεγάλη μεταξύ μας οικειότητα κάνει την προπόνηση κανονικό ρινγκ! Στην πραγματικότητα μόνο στους αγώνες βγάζουμε το εκατό τις εκατό της μεταξύ μας συνεργασίας και όταν τα πράγματα σοβαρεύουν για μας απειλητικά".
-Ποιος είναι ο επόμενός σας στόχος;
"Το παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας κωπηλασίας του 2014 που έχουμε την τιμή να διοργανώνουμε στην χώρα μας και συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη! Επίσης είναι πιθανόν να συμμετάσχουμε σε δύο αγώνες coastal στο εξωτερικό άλλα ακόμα δεν έχει «κλείσει`» τίποτα. Τέλος σχεδιάζουμε κάτι πολύ ιδιαίτερο άλλα θα μας επιτρέψετε να σας το αποκαλύψουμε αργότερα".
-Τι είναι αυτό που σας κέρδισε στην κωπηλασία;
"Είναι ένα πολύ επίπονο και σκληρό άθλημα (κάποιοι το εντάσσουν σε σχέση με την δυσκολία του στην προπόνηση ,ανάμεσα στο ironman και το langlauf ski) αλλά ακριβώς εκεί είναι όλη η ομορφιά του! Αισθάνεσαι ζωντανός και δυνατός ακόμη και όταν έχεις απλώς ολοκληρώσει την ημερήσια σου προπόνηση".
-Υπάρχει κάποιο άλλο άθλημα που να αγαπάτε πολύ; Ίσως λίγο πιο extreme;
"Αγαπάμε πραγματικά ότι έχει δύο τροχούς ακόμη και αν πονάει κάποιες φορές".
 |
| Απόστολος και Νίκος Γκουντούλας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου