Η αποκαθήλωση του Mike Spracklen

Rowing Canada better off without Spracklen

By Scott Frandsen

Mike Spracklen rubbed some rowers the wrong way with his
demanding coaching style. (Darryl Dyck/Canadian Press)

Μετά την ανακοίνωση ότι χώρισαν οι δρόμοι της Ομοσπονδίας Κωπηλασίας του Καναδά με τον αμφιλεγόμενο προπονητή Mike Spracklen, νιώθω την ανάγκη να επικροτήσω την Ομοσπονδία που επιτέλους αποφάσισε να προχωρήσει μπροστά. Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι υποστηρικτές του Spracklen θα αμφισβητήσουν την απόφαση, αλλά υπάρχουν πολλοί αθλητές που το βλέπουν αυτό ως κάτι που έπρεπε να έχει γίνει πριν από πολύ καιρό.

Υπάρχουν εκείνοι που τον αγάπησαν, αλλά οι εμπειρίες τους ήταν πολύ διαφορετικές από εκείνων που ήταν έξω από τον κύκλο του. Ο στόχος μου εδώ είναι να ρίξω φως στην άλλη πλευρά αυτής της ιστορίας και να δείξω γιατί αυτό είναι μια μεγάλη απόφαση για την ομάδα.

Ο Spracklen δημιούργησε ένα περιβάλλον όπου ο καθένας, εκτός από λίγους εκλεκτούς του, ήταν ο εχθρός. Σ’ αυτούς περιλαμβάνεται η εθνική μας ομάδα, αλλά και οι γυναίκες, οι ελαφρών βαρών, ακόμη και οι αθλητές από την ομάδα που προπονεί ο ίδιος και που θα μπορούσαν να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από αυτόν. Αυτοί ήταν ο εχθρός και αισθανόταν ότι είχε το δικαίωμα να κάνει ό, τι επιθυμούσε ώστε να επηρεάσει αρνητικά αυτούς που κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσαν να επιδράσουν στα παιδιά του.

Δεν λέω ότι όλοι μας πρέπει να δίνουμε τα χέρια - είναι ένα ελίτ και σκληρό άθλημα. Κι εγώ είμαι σκληρός και ανταγωνιστικός μέχρι τώρα, αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του να πιέζεις τους αθλητές να δώσουν το καλύτερο από τον εαυτό τους και το να οδηγείς σκοπίμως στην εξάντληση τους "μιας χρήσης" αθλητές, με πλήρη αδιαφορία για τις προσωπικές φιλοδοξίες τους.

Εδώ νομίζω είναι που έγινε η πραγματική ζημιά. Ο Spracklen εστίαζε πάντα, και σωστά έπραττε, στην κορυφαία βάρκα του, αλλά αυτό δεν έπρεπε να αποβεί εις βάρος των υπολοίπων αθλητών της ομάδας. Αυτοί είναι οι αθλητές που συμβάλλουν στην καλή ατμόσφαιρα στο προπονητικό κέντρο και σπρώχνουν όλους εκείνους στο παραπάνω, για να προπονηθούν σκληρότερα και να πάνε γρηγορότερα. Αυτοί είναι οι αθλητές που είναι το μέλλον του προγράμματος, που θα πρέπει να αναπτυχθούν και να ενθαρρυνθούν και όχι να τους εκμεταλλευτούν.

Μεροληπτικές διαδικασίες επιλογής

Ένα άλλο σταθερό σημείο διαφωνίας ήταν η έλλειψη διαφανούς διαδικασίας επιλογής. Όταν εκτελείς μια δίκαιη διαδικασία επιλογής, ακόμα και τότε, υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Αυτό είναι ο αθλητισμός - θα υπάρξουν απογοητευμένοι αθλητές. Αλλά όταν ένας αθλητής νιώσει ότι είχε την ευκαιρία να αποδείξει την ικανότητά του σε μια αμερόληπτη διαδικασία, δεν θα αισθανθεί αυτή την έντονη πικρία που αισθάνθηκαν πολλοί αθλητές κατά τη διάρκεια της θητείας του Spracklen.

Όταν οι αθλητές ήταν αρκετά τολμηροί ώστε να εκφράσουν ένα παράπονο σχετικά με τις συνθήκες προπόνησης ή το πως αντιμετωπίζονται στο στρατόπεδο του Spracklen, η κοινή απάντηση ήταν ότι πρέπει να «σκληραγωγηθείτε». Για τη συντριπτική πλειονότητα αυτών των αθλητών, δεν υπήρξε ποτέ θέμα σκληραγώγησης ή προσπάθεια αποφυγής από τη σκληρή δουλειά.

Μετά από χρόνια επιμονής σε ένα πρόγραμμα που δεν έγινε για τη δική μας επιτυχία,, ξεσηκωθήκαμε και είπαμε φτάνει πια. Δεν ήμασταν πρόθυμοι να συνεχίσουμε να θυσιάζουμε τα Ολυμπιακά όνειρά μας, έτσι ώστε άλλοι αθλητές, πολλούς από τους οποίους νικάμε σε καθημερινή βάση, θα μπορούσαν να επιτύχουν τα δικά τους. Είμαστε αναγκασμένοι να διασπάσουμε την ομάδα και να ιδρύσουμε το "Small Boat Group", με επικεφαλής τον προπονητή μας Paul Terry, εστιάζοντας στη σύσταση μιας γρήγορης δικώπου, τετρακώπου και διπλού σκιφ για τον Καναδά.

Για σύντροφό μου στη δίκωπο Dave Calder και εμένα, η διάσπαση ήταν ευκαιρία για να βγούμε από το πρόγραμμα που μας καταπίεζε για χρόνια και για άλλους ήταν μια ευκαιρία να είναι ένα μέρος των δικών τους προσπαθειών και επιτευγμάτων και όχι μόνο να είναι πιόνια του Spracklen. Έχουμε δημιουργήσει ένα θετικό προπονητικό περιβάλλον και επιμένουμε σε μια δίκαιη διαδικασία επιλογής. Δεν ήταν τέλεια, αλλά κάθε άνθρωπος στην ομάδα μας πήρε την ευκαιρία του να αποδείξει την αξία του στο νερό.

Ως αποτέλεσμα είχαμε παιδιά που είχαν παραμερίσει την προετοιμασίας τους ως προς την επίτευξη των στόχων τους. Ήρθαν παιδιά στην ομάδα μας, των οποίων η εμπιστοσύνη στον εαυτό τους είχε καταρρακωθεί . Ο Terry τους βοήθησε να επανέλθουν και τους έκανε να πιστέψουν στον εαυτό τους και πάλι. Προπονηθήκαμε σκληρά, όλα τα αποτελέσματά μας βελτιώθηκαν αισθητά και στείλαμε τα περισσότερα σκάφη στους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1996 και μετά. Ως μπόνους για όλο αυτό, η εκπαίδευση ήταν και πάλι πραγματικά διασκεδαστική και συναρπαστική.

Αυτό είναι το θέμα με την προσέγγιση του Spracklen, σε φθείρει και σου απορροφά την απόλαυση από την κωπηλασία, σε βαθμό που οι περισσότεροι από τους αθλητές του κάνουν μόνο ένα, ίσως δύο, ολυμπιακούς κύκλους. Οι ελίτ χώρες στην κωπηλασία έχουν πολλούς από τους κορυφαίους αθλητές τους να κάνουν τρεις ή τέσσερις κύκλους. Το κάνουμε αυτό γιατί το αγαπάμε, αγαπάμε την προπόνηση και αγαπάμε να αγωνιζόμαστε για τον Καναδά. Αλλά με όλες αυτές τις περιττές βλακείες να συσσωρεύονται σε μια εξαιρετικά δύσκολη εκπαίδευση, παύει να αξίζει τον κόπο μετά από λίγο.

Η κουλτούρα του φόβου

Πάντα θα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και στις δύο πλευρές των θεμάτων όπως αυτό. Το αποδέχομαι αυτό και μπορώ να καταλάβω γιατί υπήρχαν εκείνοι στην ομάδα του που τον αγαπούσαν. Είχαν προστασία από τις επιπτώσεις της οργής του και ποτέ δεν είχαν αισθανθεί την ψυχική οδύνη και την απογοήτευση που προκαλούσε. Είχαν απαλλαγεί σε μεγάλο βαθμό από την ανησυχία για την έλλειψη μιας δίκαιης διαδικασίας επιλογής, επειδή πολλοί από αυτούς δεν είχαν ποτέ αγωνιστεί πραγματικά για τη θέση τους. Αντιλαμβάνομαι ότι γι 'αυτό από το εσωτερικό της εν λόγω ομάδας υπήρχαν λίγες καταγγελίες. Πώς να τους δώσω να καταλάβουν ότι εμείς οι υπόλοιποι παραμέναμε μάρτυρες εξαιτίας τους.

Η κουλτούρα του φόβου που ο Spracklen εμπότιζε την ομάδα του ήταν τέτοια, που ακόμα και οι κορυφαίοι αθλητές, οι υποτιθέμενοι ηγέτες της ομάδας, δίσταζαν να πουν κάτι εναντίον της καταστροφικής τακτικής του. Έτσι, οι φίλοι και συνεργάτες που πήγαιναν στη «μάχη» καθημερινά και δεν έλεγαν τίποτα και συρρικνώθηκαν στο παρασκήνιο, μόνο χαρούμενοι δεν ήταν με αυτά που αντιμετώπιζαν. Και αυτό φαινόταν να είναι φυσιολογικό εφ' όσον δεν ήταν εις βάρος τους. Τότε όλα ήταν πλήρως δικαιολογημένα, μέρος της διαδικασίας και κάτι που οι άλλοι έπρεπε να υπομείνουν, ενώ οι λίγοι εκλεκτοί κυνηγούσαν τους στόχους τους.

Μετά που ο Dave και εγώ κερδίσαμε το αργυρό μετάλλιο στο Πεκίνο, βρήκα τον εαυτό μου στη θέση του ηγέτη στην ομάδα και δεν πρόκειται να μείνω σιωπηλός και να αποφεύγω να απαιτώ την αλλαγή. Έμαθα από την έλλειψη δράσης από τους προηγούμενους ηγέτες και έχοντας πάρα πολύ μεγάλο σεβασμό στους συναθλητές μου δεν θα επιτρέψω να συμβεί ξανά.

Αναγκάσαμε να ξεκινήσουν οι αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και καιρό και είμαι ευχαριστημένος που η Κωπηλασία του Καναδά έκλεισε αυτό το κεφάλαιο, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε μια πιο θετική και επιτυχημένη ομάδα στο σύνολό της στο Ρίο το 2016.

Πηγή: www.cbc.ca/

Σημείωση: Ο Mike Spracklen, ο προπονητής της οκτακώπου ανδρών του Καναδά που το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου κατέκτησε το Ασημένιο μετάλλιο, απολύθηκε από την Ομοσπονδία Κωπηλασίας του Καναδά τη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012.