ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Η ΚΩΠΗΛΑΣΙΑ

• Τα ναυτικά σπορ έβγαλαν την Ελλάδα ασπροπρόσωπη στις μεγάλες διοργανώσεις στη διάρκεια της χρονιάς που σβήνει.
Ιδιαίτερα η Κωπηλασία και ακόμα περισσότερο ο Ναυτικός Όμιλος Ιωαννίνων σηκώσανε ψηλά το λάβαρο των διακρίσεων σε όλα τα επίπεδα.
Η Κωπηλασία, όπως έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, είναι σπορ που ταιριάζει στον σωματότυπο του Έλληνα, ο οποίος έχει και το πλεονέκτημα να περιβάλλεται από θαλασσινό ή λιμνίσιο νερό.
Αναπτύχθηκε σταθερά χωρίς «βελτιωτικά» και άλλες «δυναμωτικές ουσίες» που είχαν «κατακλύσει» διάφορα εγχώρια σπορ τα προηγούμενα χρόνια.
Οι άνθρωποι που καθοδηγούν το άθλημα, ποτέ δεν σκέφθηκαν το ΕΦΗΜΕΡΟ και δεν χαρακτηρίσθηκαν από ΑΡΠΑΚΟ­ΛΙ­ΣΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ...
Στην Κωπηλασία όλα τα ηλικιακά επίπεδα αναπτύσσονται με τη δέουσα προσοχή και τον προσήκοντα σεβασμό στον άνθρωπο-αθλητή.
Οι διοικούντες της δεν πατάνε τον ...διακόπτη για νάχουν άπλετο φως σήμερα και αργότερα να χρησιμοποιούν ...κηροπήγια, αλλά για να υπάρχει φωτεινή μακρά διάρκεια.
Ο Ναυτικός Όμιλος Ιωαννίνων (Ν.Ο.Ι.) αποτελεί λαμπρό υπόδειγμα προς μίμηση.
Θάχει κέρδος - ευρύτερα - ο Ελληνικός αθλητισμός αν σωματεία και σύλλογοι άλλων σπορ παραδειγματισθούν απ’ την εύρυθμη λειτουργία του.
Αν ο Ν.Ο.Ι. είχε «δεκαδικά» από τις πλουσιοπάροχες χορηγίες του ποδοσφαίρου, τότε οι αθλητές του θα εκτόξευαν τις επιτυχίες στα πολύ υψηλά κλιμάκια των υποχρεώσεών τους.
Σήμερα (στην κυριολεξία) με κάποια ...όβολα εραστών του αθλητισμού, μονοπωλούν για περισσότερες από δύο δεκαετίες την κορυφή σε πανελλήνια κλίμακα.
Δυστυχώς γι’ αυτό το άθλημα «κορώνα» της περιοχής, το ενδιαφέρον είναι από χαμηλό έως ...ανύπαρκτο.
Κάποιες «βραβεύσεις» των αρμοδίων αρχών είναι «ασπιρίνες» για την πρόοδο των παιδιών που καταναλώνουν μόχθο και ατελείωτες ώρες προπονήσεων για τις επιτυχίες.
Λείπουνε ακόμα και οι θεατές.
Αρχές δεκαετίας του ‘60 που οι τερματισμοί γινόντουσαν αντίθετα (κοντά στην περιοχή του ...δώδεκα) υπήρχε πλήθος κόσμου κατά μήκος της τελικής ευθείας.
Σήμερα, ακόμα και στα Πανελλήνια πρωταθλήματα, αν αφαιρέσει κάποιος τους συνοδούς και τους συγγενείς των αθλητών υπάρχει έντονο ...υπόλοιπο αδιαφορίας.
Ο Τσίλης, ο Τζιάλλας, η Διαμάντη, η Νταλαμάγκα και τα άλλα παιδιά που κατέκτησαν μετάλλια σε παγκόσμια και όχι μόνον πρωταθλήματα, δεν «αναγνωρίζονται».
Αντίθετα με τους παίκτες των προβεβλημένων σπορτς.
Σήμερα που ο Ελληνικός αθλητισμός φθίνει και οι παροχές της πολιτείας - σχεδόν - εκμηδενίζονται ξεπερνάνε κάθε «λογική» οι επιτυχίες των κωπηλατών - τριών του Ν.Ο.Ι.
Τον πρόεδρό του Σωτήρη Στάμο πρέπει να συμβουλεύονται σε κάθε αθλητικό τους βήμα οι «προύχοντες» και όχι κάποιους σκιτζήδες που παριστάνουν τους ...οσιομάρτυρες του αθλητισμού με ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΕΡΓΟ...
Έχουμε φάει στη ...μάπα διαχρονικά εκατοντάδες «νούμερα» που αν κάτσουν κάποια μέρα να τους απαριθμήσω θα χρειαστούν πολλές σελίδες...
Ο Ν.Ο.Ι. δεν είναι «πυροτέχνημα» αλλά η ΟΥΣΙΑ του ντόπιου αθλητισμού.


Του Βαγγέλη Λέκκου www.proinoslogos.gr