By sportsfeed
Τι σχέση μπορούν να έχουν οι βάρκες, τα κουπιά και οι λίμνες, με το βουνό, το Σπάρταθλο και τους δρόμους αντοχής μέσα στο δάσος; Όταν σε λένε Γιάννη Κουρκουρίκη, απόλυτη.
του Νίκου Κούδα
φωτογραφίες-βίντεο Κώστας Αμοιρίδης
Πρωταθλητής κωπηλασίας επί σειρά ετών, για την ακρίβεια ακόμη και σήμερα που διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής του, διεθνής με όλες τις Εθνικές ομάδες, ασημένιος πρωταθλητής στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2001, και 10ος Ολυμπιονίκης στην Ατλάντα το 1996 με πλήρωμα τον Βασίλη Πολύμερο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών. «Χορτασμένος», θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Όχι όμως και ο ίδιος, καθώς παράλληλα με την αγάπη του για το νερό, ο Γιαννιτσιώτης αθλητής ανακάλυψε μέσα από την προπόνηση ότι είναι και ένας δεινός δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Αυτό ήταν! Η φλόγα του για ακόμη περισσότερες συγκινήσεις τον οδήγησε σύντομα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από τον επιβλητικό Όλυμπο μέχρι το ορεινό Παρανέστι στη Δράμα, και από τα Ζαγοροχώρια ως τη Σπάρτη, εκεί όπου άγγιξε το άγαλμα του θρυλικού Λεωνίδα, τερματίζοντας τα 246 χλμ. του Σπάρταθλου ως ο 1ος Έλληνας δρομέας. Όπως ανακαλεί με συγκίνηση, στα δύσκολα τελευταία μέτρα του αγώνα, λίγο πριν την κατάρρευση, ήταν σαν να τον σήκωσε στα χέρια του ο κόσμος που τον επευφημούσε, δίνοντάς του φτερά μέχρι τον τερματισμό.
Επόμενος σταθμός; Μαραθώνιος Νέας Υόρκης…
Τι σχέση μπορούν να έχουν οι βάρκες, τα κουπιά και οι λίμνες, με το βουνό, το Σπάρταθλο και τους δρόμους αντοχής μέσα στο δάσος; Όταν σε λένε Γιάννη Κουρκουρίκη, απόλυτη.
του Νίκου Κούδα
φωτογραφίες-βίντεο Κώστας Αμοιρίδης
Πρωταθλητής κωπηλασίας επί σειρά ετών, για την ακρίβεια ακόμη και σήμερα που διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής του, διεθνής με όλες τις Εθνικές ομάδες, ασημένιος πρωταθλητής στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2001, και 10ος Ολυμπιονίκης στην Ατλάντα το 1996 με πλήρωμα τον Βασίλη Πολύμερο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών. «Χορτασμένος», θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Όχι όμως και ο ίδιος, καθώς παράλληλα με την αγάπη του για το νερό, ο Γιαννιτσιώτης αθλητής ανακάλυψε μέσα από την προπόνηση ότι είναι και ένας δεινός δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Αυτό ήταν! Η φλόγα του για ακόμη περισσότερες συγκινήσεις τον οδήγησε σύντομα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από τον επιβλητικό Όλυμπο μέχρι το ορεινό Παρανέστι στη Δράμα, και από τα Ζαγοροχώρια ως τη Σπάρτη, εκεί όπου άγγιξε το άγαλμα του θρυλικού Λεωνίδα, τερματίζοντας τα 246 χλμ. του Σπάρταθλου ως ο 1ος Έλληνας δρομέας. Όπως ανακαλεί με συγκίνηση, στα δύσκολα τελευταία μέτρα του αγώνα, λίγο πριν την κατάρρευση, ήταν σαν να τον σήκωσε στα χέρια του ο κόσμος που τον επευφημούσε, δίνοντάς του φτερά μέχρι τον τερματισμό.
Επόμενος σταθμός; Μαραθώνιος Νέας Υόρκης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου