Από ορκωμοσία στη ΣΔΥΤΕΝ. Στην πρώτη σειρά δεξιά ο Ανθυποπλοίαρχος Π.Ν. Στυλιανός Σ. Κυπριώτης |
Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες,
Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψω έστω και αυτές τις λίγες γραμμές για να ανακοινώσω την απώλεια του αγαπημένου μου αδελφού Στέλιου Κυπριώτη, που μόλις πριν από λίγες ώρες έφυγε από τη ζωή, ύστερα από ένα δύσκολο αγώνα που έδωσε για 10 ολόκληρους μήνες με πολύ δύσκολο αντίπαλο αυτήν τη φορά. Όμως θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω αυτήν τη σύντομη ενημέρωση προς όλους εσάς.
Ο Αρχιπλοίαρχος (Π.Ν) Στέλιος Σ. Κυπριώτης, έφυγε από τη ζωή ως μαχητής, όπως μαχητής και νικητής υπήρξε στη μακρά αθλητική και προπονητική του καριέρα. Δυστυχώς όμως αυτήν τη φορά η μάχη που έδωσε ήταν εντελώς άνιση, αφού και η επιστήμη στην περίπτωση της ασθένειάς του σηκώνει ψηλά τα χέρια. Όμως πάλεψε μέχρι το τέλος και ποτέ δεν λύγισε, μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή!
Αν και γνώριζε από την αρχή που εκδηλώθηκε η επάρατη ασθένεια, εντελώς ξαφνικά, ότι οι πιθανότητες "επικράτησης" του ήταν ελάχιστες, στο οικογενειακό και ιατρικό συμβούλιο που έγινε για να αποφασίσουμε ποια ιατρική πορεία θα ακολουθηθεί, δεν θα μπορέσω να ξεχάσω το αετίσιο βλέμμα και την αποφασιστικότητα του όταν έλεγε προς όλους μας:
" Μια ζωή ρισκάριζα στα πάντα και μαχόμουνα στα ίσα απέναντι και σε αντιπάλους πολύ προηγμένων αθλητικών χωρών και τις περισσότερες φορές νικούσα γιατί είχα πάνω από όλα Ελληνική ψυχή, τώρα θα κάνω πίσω; Πάμε για ΝΙΚΗ!"
Και αμέσως ξεκίνησε τον τελευταίο «κωπηλατικό μαραθώνιο της ζωής του» στον οποίο όμως δεν μπόρεσε να τερματίσει. Οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν….
Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου αδελφέ!
1 σχόλιο:
Αιωνία η μνήση σου δάσκαλε, καλό παράδεισο. Αυτή τη χρονιά της φωτογραφίας (1972) ξεκίνησα μετά απο επιλογή σου να γίνω κωπηλάτης....
Στέργιος Παπαχρήστου
Δημοσίευση σχολίου