Πριν μερικούς μήνες τους καμαρώσαμε. Τους χειροκροτήσαμε. Μας χάρισαν μοναδικές στιγμές και χαμόγελα και μας θύμισαν πως η Ελλάδα, ακόμη κι αυτή η Ελλάδα της κρίσης, μπορεί να φτάνει ψηλά.
Ο λόγος για τον Γιάννη Τσίλη και το Γιώργο Τζιάλλα. Τους Γιαννιώτες κωπηλάτες. Παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες.
Επέστρεψαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου έχοντας κατακτήσει την τέταρτη θέση. Νωρίτερα είχαν ανέβει στο βάθρο του παγκόσμιου πρωταθλήματος και βέβαια είχαν σαρώσει τα μετάλλια σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες.
Κι όλα αυτά σε πολύ μικρή ηλικία.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου το μέλλον που θα ανοίγονταν μπροστά τους θα ήταν λαμπρό.
Όχι όμως και στην Ελλάδα....
Ο Γιάννης Τσίλης και ο Γιώργος Τζιάλλας, δεν ζουν την λάμψη που έζησαν άλλοι Ολυμπιονίκες λίγα χρόνια πριν... Ούτε χαίρουν της προβολής και των προνομίων που διασφάλιζε η ελληνική πολιτεία κατά τα προηγούμενα χρόνια.
Οι Γιαννιώτες Ολυμπιονίκες είναι θύματα μιας πατρίδας που θυσιάζει τα πάντα άγνωστο σε ποιόν βωμό...
Λίγους μήνες λοιπόν μετά τα χαμόγελα της Ολυμπιάδας, στα 25 τους χρόνια, σκέφτονται να εγκαταλείψουν την κωπηλασία και τον πρωταθλητισμό, αφού η ανάγκη της επαγγελματικής αποκατάστασης προβάλλει πλέον επιτακτική.
Καμία διασφάλιση, καμία προοπτική...
Καμία μέριμνα...
Ένα κράτος που μέχρι πριν μερικά χρόνια έδινε τα πάντα σήμερα δεν δίνει απολύτως τίποτα.
Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, ο Γιάννης Τσίλης και ο Γιώργος Τζιάλλας θα αφιέρωναν άλλα τέσσερα χρόνια ώστε να είναι παρόντες και στην Ολυμπιάδα του 2016. Για την Ελλάδα....
Όμως σήμερα είναι υποχρεωμένοι να σκεφτούν την επιβίωση. Πολλές οι θυσίες που έκαναν και δυστυχώς όχι μόνο δεν αναγνωρίζονται αλλά έρχεται η πολιτεία να κόψει τα φτερά και τα όνειρα δύο νέων παιδιών που τίμησαν τα ελληνικά χρώματα...
Είναι πραγματικά κρίμα. Γιατί αν η πολιτεία διασφάλιζε όχι τα πάντα, αλλά τα ελάχιστα, μια θέση εργασίας δηλαδή, ο Γιώργος Τζιάλλας και ο Γιώργος Τσίλης θα μας έκαναν και πάλι υπερήφανους.
Πηγή: www.epiruspost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου