Η Άννα Ιωάννου μιλάει στο Koupi

Με την 8η θέση στο Άμστερνταμ το 2011 μας έδειξε οτι έχει μέλλον, φέτος στο Τρακάι επαλήθευσε τις ελπίδες μας κατακτώντας την τρίτη θέση και το Χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων στη Λιθουανία. Η Άννα Ιωάννου μιλάει στο Koupi για την εμπειρία της και τα μελλοντικά της σχέδια.

Koupi: Πώς αισθάνεσαι που οι κόποι σου ανταμείφθηκαν με ένα μετάλλιο; Το περίμενες;
Άννα Ιωάννου: Μετά από μια πολύ δύσκολη και εξαντλητική χρονιά, τόσο για μένα όσο και για τους ανθρώπους γύρω μου, έφτασα στον αγώνα-στόχο πιο σίγουρη και έτοιμη από ποτέ! Αν και ο αρχικός μου στόχος ήταν να φτάσω στο Α’ Τελικό,  το όνειρο και η ιδέα για ένα μετάλλιο πάντα υπήρχε καθώς οι χρονομετρήσεις των προπονήσεων έδειχναν ότι δυνατότητες υπήρχαν. Κούρσα με τη κούρσα κατάλαβα ότι όλα ήταν δυνατά, ακόμη και το βάθρο. Με την κατάκτηση του χάλκινου, η χαρά ήταν απερίγραπτη. Χείμαρρος συναισθημάτων, κυρίως βαθιά ικανοποίηση και ανακούφιση που όλα πήγαν καλά.

K.: Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση, του προπονητή σου και ποιες οι αντιδράσεις της οικογένειάς σου πρώτιστα και κατά δεύτερο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Κωπηλασίας;
A.I.: Τερματίζοντας, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ’’Τα κατάφερες, είσαι στα μετάλλια’’ και απλά προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι είχα κάνει. Ο προπονητής μου με περίμενε στην εξέδρα κατενθουσιασμένος και συγκινημένος. Η οικογένεια μου με πλημύρισε από όμορφα μηνύματα και ευχές. Η επιτυχία μου αυτή ήταν μία έκπληξη για την Κυπριακή Ομοσπονδία Κωπηλασίας, η οποία πλέον θα είναι περισσότερο έτοιμη να διαχειριστεί τις επόμενες διακρίσεις των αθλητών της .

K.: «Τα αγαθά κόποις κτώνται», αλλά εκτός από τις προσωπικές θυσίες και κόπους, χρειάζεται και η απαραίτητη στήριξη. Ποιο ήταν το δικό σου στήριγμα σʼαυτή την προσπάθεια;
A.I.:  Δικά μου στηρίγματα σε αυτή τη προσπάθεια ήταν η οικογένεια μου, η οποία κάλυψε το μεγαλύτερο κομμάτι των εξόδων για τη προετοιμασία και μου αγόρασε την υπέροχη βάρκα μου! Ο Ναυτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης, ο οποίος μου στάθηκε αρωγός παρέχοντας μου καθημερινά ότι χρειαζόμουν. Ο διατροφολόγος κ. Τάσος Βαμβάκης, ο φυσικοθεραπευτής κ. Θράσος Λάμπρου. Καθοριστικά συνέβαλε η στήριξη του προπονητή μου κ. Σπύρου Ασπρογέρακα, που χωρίς τις γνώσεις του και την καθημερινή καθοδήγηση του τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο σήμερα.

K.:  Άννα, είδαμε στην επιστροφή σου στην Κύπρο να σε περιμένει μια πολύ θερμή υποδοχή. Ο Ναυτικός Όμιλος Λεμεσού έδωσε το όνομα σου στο Κωπηλατικό του Κέντρο. Μεγάλη τιμή, μιας και το όνομα θα παραμείνει για να σε μάθουν και οι επόμενες γενιές κωπηλατών. Εν μέρει, θα το περίμενες, αλλά πως σε κάνει να αισθάνεσαι η τόσο θερμή πλέον ανταπόκριση του Κυπριακού κωπηλατικού κοινού απένταντι σου;
A.I.:  Πριν φτάσω στη Κύπρο είχα εισπράξει τον ενθουσιασμό των δικών μου ανθρώπων. Ανυπομονούσα να γυρίσω κοντά τους. Η συγκίνηση όταν είδα τους συγγενείς μου και φίλους του αθλήματος να με υποδέχονται τόσο θερμά ήταν τεράστια. Ένιωσα περήφανη που συνέδεσα το όνομα μου με τη πρώτη κατάκτηση ενός παγκόσμιου μεταλλίου για τη πατρίδα μου. Για πρώτη φορά στα χρονικά, η κωπηλασία στη Κύπρο ξεχώρισε από τα ‘’μικρά αθλήματα’’ δείχνοντας πως ακόμη και μια μικρή Ομοσπονδία, όπως η Κυπριακή Ομοσπονδία Κωπηλασίας, έχει αθλητές ικανούς και οφείλει να τους δώσει την δυνατότητα να αναδείξουν το ταλέντο τους.

K.:  Στην Κύπρο κατέβηκες μαζί με τον προπονητή σου Σπύρο Ασπρογέρακα, το όνομα του οποίου μάλιστα ο Ν.Ο.Λεμεσού έδωσε σε ένα από τα σκάφη του. Να υποθέσουμε ότι η συνεργασία του κυρίου Ασπρογέρακα με την Κυπριακή Ομοσπονδία θα συνεχιστεί; Μετά τις φετινές σου επιτυχίες, θα έλεγε κανείς πως αυτό θα ήταν ευκόλως εννοούμενο.
A.I.:  Η επιτυχία ανήκει εξίσου και στους δύο. Ήμασταν μαζί και στα δύσκολα και ήθελα πολύ να ήμαστε μαζί και στα όμορφα. Οι τιμές οι οποίες εισπράξαμε ήταν συγκινητικές. Η μετέπειτα συνεργασία του κ. Ασπρογέρακα με την Κυπριακή Ομοσπονδία Κωπηλασίας θα έλεγε κανείς ότι πρέπει να είναι αυτονόητη μετά από αυτή την επιτυχημένη χρονιά, παρόλα αυτά όμως δεν είναι, αφού αυτή εξαρτάται από την ίδια την Ομοσπονδία. Αν θα υπάρξει ή όχι θα ξέρουμε σίγουρα από την νέα σεζόν. Στον αθλητισμό λέμε ότι την ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, αντίθετα την ενισχύεις. Εύχομαι και ευελπιστώ την συνέχεια της.

K.:  Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;

A.I.: Το μέλλον είναι αβέβαιο, αφού η παραπέρα πορεία θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ενεργό στήριξη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Κωπηλασίας, του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού και όλων των αρμόδiων φορέων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω να συνεχίσω να τραβάω κουπί κυνηγώντας το επόμενο Παγκόσμιο Νέων και ονειρεύομαι τη δημιουργία ενός πληρώματος ελαφρών βαρών. 

Αυτή η επιτυχία εύχομαι να γίνει η αφορμή για την ανάπτυξη αυτού του αθλήματος στη Κύπρο. Τώρα πια οι νέοι κωπηλάτες της Κύπρου ξέρουν ότι μπορούν. Όμως για να γίνει αυτό χρειάζεται σωστή οργάνωση και συλλογική συνεργασία. με τις γνώσεις που τώρα πια υπάρχουν να στήσουμε το σύστημα για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες.

K.:  Άννα, σε ευχαριστούμε για την χαρά που έδωσες τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα με την διάκρισή σου αυτή και σου ευχόμαστε να συνεχίσεις την ανοδική σου πορεία και να εκπληρώσεις τα όνειρά σου.

Πηγή: www.tokoupi.gr