Πηγή www.compra.gr
Της Σεβαστής Βρακατσέλη
Αν τους ρωτήσεις τι έχουν πάντα πάνω τους, είναι πολύ πιθανό να σου απαντήσουν «μια βαλίτσα»! Τα αδέλφια Νίκος και Απόστολος Γκουντούλας, θεωρούνται -και όχι άδικα- από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες κωπηλάτες κάτι που φροντίζουν να το αποδεικνύουν σε κάθε τους αγώνα, έχοντας στο παλμαρέ τους μετάλλια όλων των χρωμάτων και όλων των διοργανώσεων! Ένα μόνο λείπει και αποτελεί το μεγάλο στόχο των δίδυμων αδερφών από τα Σέρβια της Κοζάνης: το Ολυμπιακό μετάλλιο. Με τις αποσκευές έτοιμες και λίγο πριν από την αναχώρησή τους για το Μόναχο ενόψει της συμμετοχής τους στο 1ο Παγκόσμιο Κύπελλο, το Compra.gr τους συνάντησε και μίλησε μαζί τους για τη νέα τους προσπάθεια.
Ξεκινώντας από τη φετινή σεζόν, ποιοι είναι οι στόχοι σας;
Νίκος: Ο μεγαλύτερος φετινός στόχος είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, μέσα από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει στην Σλοβενία στα τέλη Αυγούστου και από κει και πέρα είναι μια σειρά αγώνων με πρώτο το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μονάχου. Έχουμε ακόμη το 3ο παγκόσμιο Κύπελλο στη Λουκέρνη, τέλη Ιουλίου και το Πανευρωπαϊκό. Αυτοί είναι οι στόχοι, με κύριο την πρόκριση στο Λονδίνο.
Η προετοιμασία σας πως έχει πάει μέχρι τώρα;
Νίκος: Μέχρι στιγμής όλα βαίνουν καλώς, αν και ακόμα δεν ξέρουμε ποια θα είναι η σύνθεση του πληρώματος με το οποίο θα συμμετάσχουμε. Ο προπονητής κρατάει τα χαρτιά του κλειστά και αυτό το παγκόσμιο κύπελλο είναι μια πρώτη δοκιμή. Θα δοκιμαστούμε όλοι σε δίκωπο και σε τετράκωπο, σε διάφορα πληρώματα και από κει και πέρα θα γίνει η επιλογή των πληρωμάτων που θα διεκδικήσουν την πρόκριση.
Αποστόλης: Είμαστε 6 αθλητές για αυτές τις δύο βάρκες και το καλό είναι ότι βρισκόμαστε όλοι σε πολύ καλό επίπεδο πλέον και μπορούν να γίνουν δύο αξιόλογα πληρώματα ώστε να πάμε με αξιώσεις στους αγώνες.
Στο άθλημα της κωπηλασίας έχουμε μια ιστορία με πολλά μετάλλια και επιτυχίες. Μπορεί να συνεχιστεί αυτό και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου;
Αποστόλης: Μέχρι την Ολυμπιάδα κλείνουμε τα μάτια και κοιτάμε μόνο την προπόνηση. Δεν ακούμε τις σειρήνες που θέλουν να λένε ότι όλα διαλύονται. Πιο πολύ γιατί είναι προσωπικό στοίχημα του καθενός μας η συμμετοχή και η επιτυχία στην Ολυμπιάδα. Από κει και πέρα βέβαια είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα… Το 2013 θα είναι χρονιά αποφάσεων και για μας και για την πολιτεία για το τι θέλει να κάνει τους αθλητές της. Θέλει να έχει πρωταθλητισμό αυτή η χώρα; Θέλει να έχει μαζικό αθλητισμό; Εγώ είμαι «μέσα» αν θέλει να καταργήσει τον πρωταθλητισμό και να έχει μόνο μαζικό αθλητισμό, να το κάνει, αλλά να δώσει κίνητρα. Να ανοίξει το κωπηλατοδρόμιο για όλους! Αλλά αν τα θέλει και τα δύο πρέπει να βοηθήσει. Όταν σε θέλουν να είσαι μονόπλευρα σε ένα αντικείμενο θα πρέπει να έχεις και τις απαραίτητες παροχές. Απλά είναι κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί για να ξέρουμε που βαδίζουμε.
Ποιο είναι το κίνητρο για εσάς να συνεχίσετε;
Νίκος: Το κίνητρο είναι οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η συμμετοχή σε αυτό το θεσμό και μάλιστα με αξιώσεις. Από κει και πέρα, σαφώς είναι και η επαγγελματική αποκατάσταση μέσα από το άθλημα.
Αποστόλης: Είμαστε άτυχοι σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία, όχι μόνο σαν αθλητές, αλλά και σαν πολίτες αυτής της ηλικίας. είμαστε μια γενιά που οι νίκες μας δεν έχουν αντίκρισμα γιατί έχουν καταρρεύσει όλα τα πρότυπα, αλλά επιπλέον ακόμα και το πανεπιστήμιο που τελειώνει κανείς δεν έχει αντίκρισμα….
Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή που έχετε ζήσει σαν αθλητές;
Νίκος: Η χειρότερη είναι σίγουρα το 2007, όταν στην τετράκωπο ελαφρών βαρών χάσαμε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. Η καλύτερη είναι νομίζω τα τελευταία δυο χρόνια. Το 2009 πήραμε στη δίκωπο ανδρών το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, ενώ πέρυσι με μια φανταστική διαδρομή στα τελευταία δευτερόλεπτα κατακτήσαμε στην τετράκωπο ανδρών το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Τα δύο τελευταία Παγκόσμια πρωταθλήματα ήταν ότι καλύτερο για εμάς.
Πως είναι να δουλεύετε μαζί και να είστε συνέχεια μαζί;
Αποστόλης: Οι δίδυμοι θεωρούνται το τέλειο πλήρωμα στην κωπηλασία. Τα σωματομετρικά μας ενδιαφέρουν, για να έχουμε «ίδια κουπιά» και είμαστε πολύ δεμένοι με τον Νίκο. Αυτό βέβαια έχει και τα αρνητικά του, ότι χάριν οικειότητας μπορείς πολύ πιο εύκολα να ξεσπάσεις στον άλλον.
Νίκος: Σε ένα ξένο κρατιέσαι πολύ πιο εύκολα, με τον αδερφό σου δεν είσαι τόσο υπομονετικός. Όταν νευριάσουμε μπορεί πολύ εύκολα να φύγει προς τον άλλον ότι έχουμε μπροστά μας (σ.σ. πολλά γέλια). Κατά καιρούς έχουμε τρομάξει πολλούς συναθλητές μας με τα ξεσπάσματά μας.
Δύσκολοι καιροί για χομπίστες!
Τα δυο αδέρφια ξεκίνησαν την κωπηλασία εντελώς τυχαία. Μια βόλτα στην πανέμορφη λίμνη της Κοζάνης με τους γονείς τους ήταν αρκετή για να κολλήσουν το μικρόβιο. Όπως τονίζουν στο Compra.gr : «Μια μέρα είδαμε τα κωπηλατικά σκάφη και ήταν κάτι που μας γοήτευσε. Το υγρό στοιχείο σε συνδυασμό με εξοπλισμό, οι βάρκες, τα κουπιά, όλο αυτό μας ενθουσίασε. Ξεκινήσαμε σαν παιχνίδι και ήταν κάτι που μας μάγεψε, είδαμε ότι είχαμε τις προϋποθέσεις και ξεκινήσαμε να το κάνουμε πιο σοβαρά στη Θεσσαλονίκη πια»
Τι έχετε κερδίσει μέσα από το άθλημα;
Νίκος: Μέσα από τον πρωταθλητισμό ισχυροποιείσαι σαν χαρακτήρας και γίνεσαι πιο σκληρός με τον εαυτό σου, βάζεις στόχους και προσπαθείς να τους πετύχεις. Επίσης έχουμε γυρίσει πολλά μέρη που αλλιώς δεν θα τα είχαμε δει. Μέσω των δύσκολων καταστάσεων που βιώνεις όταν κάνεις πρωταθλητισμό, δημιουργούνται και πολύ δυνατές φιλίες αφού δένεσαι πολύ με τους άλλους.
Αποστόλης: Ο πρωταθλητισμός είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Εκτίθεσαι συνεχώς με την απόδοση και τη συμπεριφορά σου και τα βλέπεις όλα. Απλά είναι όλα πολύ πιο έντονα.
Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο;
Νίκος: Τα 2/3 του χρόνου λείπουμε από τα σπίτια μας. Η επαφή με τα αγαπημένα μας πρόσωπα είναι αυτό που μας λείπει περισσότερο και καμία φορά να κάνουμε «κοινή ζωή». Αυτά που κάνουν όλοι στην ηλικία μας. Και για καφέ θα πάμε, αλλά όταν κάνεις τόση προπόνηση δεν έχεις το ίδιο κουράγιο για βόλτες.
Στήριξη υπάρχει;
Αποστόλης: Θα είμαστε αχάριστοι αν πούμε ότι δεν έχουν γίνει βήματα από την Ομοσπονδία, απλά στην κωπηλασία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει το εξής: οι αθλητές έχουν κάνει άλματα με τις αποδόσεις τους και η Ομοσπονδία έχει κάνει βήματα. Υπάρχει βελτίωση, απλά δεν είναι αρκετή σε σχέση με τις επιτυχίες που έχουν φέρει οι αθλητές. Η πολιτεία απ’ την άλλη μας κλείνει την πόρτα και μας λέει σταματήστε. Και δυστυχώς αυτό θα κάνουν οι περισσότεροι μετά το 2012 αν δεν αλλάξει κάτι. Ήδη πολλοί το έχουν κάνει. Απλά για μας το τρένο τρέχει πολύ γρήγορα για να πηδήξουμε. Έχουμε φτάσει μια χρονιά πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αλλιώς θα είχαμε σταματήσει και εμείς.
Νίκος: Από τους 20 αθλητές που είμαστε τώρα μόνο δύο έχουν εξασφαλιστεί επαγγελματικά, για να καταλάβεις το μέγεθος της κατάστασης! Εκμεταλλεύονται το πάθος για διάκριση και ξέρουν ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε τώρα λίγο πριν το όνειρο. Έχουμε χύσει δέκα χρόνια ιδρώτα, πως λοιπόν να σταματήσουμε τώρα; Φαντάσου όμως ότι είμαστε ειδήμονες στο αντικείμενό μας, ωστόσο θεωρούμαστε ανειδίκευτοι, άνεργοι, ανασφάλιστοι!
Αποστόλης: Χομπίστες θα μπορούσες να μας πεις!
Κάποτε έλεγαν ότι κάποιος είναι ευτυχισμένος που κάνει το χόμπι του επάγγελμα και ζει απ’ αυτό…
Αποστόλης: Εμείς το έχουμε γυρίσει ανάποδα και έχουμε κάνει το επάγγελμα χόμπι. Είμαστε χαρούμενοι που πετυχαίνουμε τους στόχους μας, όμως χρειάζονται κι άλλα για να συνεχίσεις.
Η αντιγραφή έγινε από τον Greek Rowers με την άδεια της κ. Σεβαστής Βρακατσέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου