Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

«Είμαστε μπροστά σε κατάρρευση»

www.enet.gr
Στη δίνη του ΔΝΤ και της τρόικας, ο αθλητισμός μαραζώνει και συρρικνώνεται. Τα πράγματα χειροτερεύουν ημέρα με την ημέρα, αθλητικές ομοσπονδίες και αθλήματα με ιστορία (βόλεϊ, υγρά σπορ και άλλα), οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε αφανισμό, τα λουκέτα πλέον δεν είναι απλά μια προοπτική στο μακρινό μέλλον, αλλά βρίσκονται προ των πυλών (ήδη η Α1 ανδρών στο βόλεϊ ανέστειλε τους αγώνες της, μέχρις ότου η πολιτεία τής δώσει την απαιτούμενη προσοχή).
«Χρήστου-Τζιάλλας έφεραν μετάλλια στην κωπηλασία. Πότε θα πάρουν σύνταξη; Πώς θα συντηρήσουν τις οικογένειές τους;Χρήστου-Τζιάλλας έφεραν μετάλλια στην κωπηλασία. Πότε θα πάρουν σύνταξη; 
Πώς θα συντηρήσουν τις οικογένειές τους;

Ολοι ζητούν χρήματα, τα οποία δεν υπάρχουν. Ολοι έχουν ελλείψεις και ανάγκες, παρακαλώντας για τα αυτονόητα, που ωστόσο δεν αποτελούν άμεση προτεραιότητα για την πολιτεία. Η οποία, πέρα από το κλείσιμο της κάνουλας των κρατικών επιχορηγήσεων, βρήκε την ώρα και την ευκαιρία, στο πλαίσιο του νοικοκυρέματος του δημόσιου τομέα, να βάλει στο στόχαστρο και τους αθλητές υψηλού επιπέδου, από τους οποίους όλοι περιμένουν διακρίσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό», επισημαίνει ο Γιάννης Καρράς, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κωπηλασίας, που διαθέτει στις τάξεις της ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές. «Οι αθλητές, που έχουν κάνει χρήση των προνομίων και υπηρετούν στο Δημόσιο, υποχρεώνονται να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών, προκειμένου να προπονούνται. Στο διάστημα αυτό της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν έχουν ασφάλιση. Αν λοιπόν ένας ολυμπιονίκης απέχει από τη δουλειά του δύο ολυμπιακούς κύκλους, 8 χρόνια δηλαδή, πότε θα πάρει σύνταξη; Επειτα, κάποιοι συντηρούν οικογένειες. Τον περασμένο μήνα, για παράδειγμα, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Νέας Ζηλανδίας ο Γιάννης Χρήστου, που κέρδισε μετάλλιο, έγινε πατέρας, ενώ ταξίδευε. Τι να πω εγώ σ' αυτόν τον χριστιανό; Πάρε άδεια άνευ αποδοχών για να κάνεις προετοιμασία; Αν με... διαολοστείλει, θα έχει άδικο;»
Με παραστατικό τρόπο ο κ. Καρράς θίγει και το πρόβλημα των αποσπάσεων των καθηγητών Φυσικής Αγωγής, που είναι συνάμα και προπονητές των εθνικών ομάδων. «Δεν έχουν βγει ακόμη οι αποσπάσεις και εμείς ξεκινάμε την προετοιμασία μας για το Λονδίνο αυτές τις ημέρες στο Σχοινιά. Αν δεν έχουμε προπονητές, τι θα κάνουμε; Το άθλημά μας έχει τις ιδιορρυθμίες του. Λειτουργούμε όλοι μαζί και απαιτείται κοινοβιακή προετοιμασία 170-180 ημέρες τον χρόνο. Το 2011 είναι έτος προκρίσεων για την Ολυμπιάδα. Υπ' αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε τίποτα. Είμαστε τελειωμένοι».
Τα χρήματα για την ολυμπιακή προετοιμασία, ένα ποσόν ύψους 7 εκατομμυρίων ευρώ, φέτος δεν δόθηκαν. Πήγαν υπέρ... πίστεως, πατρίδος και ελλείμματος. «Ας συνηθίσουμε σιγά σιγά στην ιδέα, ότι δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα από τους αθλητές μας στο Λονδίνο» συνεχίζει ο κ. Καρράς, που βλέπει πλέον τα πάντα μαύρα από εδώ και μπρος.
«Η υπομονή μας τελείωσε. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια» εξανίσταται ο Θανάσης Βασιλειάδης, πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γυμναστικής, που βιώνει καθημερινά την υποβάθμιση ενός αθλήματος με σπουδαίες επιτυχίες σε Ολυμπιακούς Αγώνες, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
«Το ισχύον καθεστώς των προνομίων διώχνει τα παιδιά από τα γυμναστήρια. Ηδη παρατηρείται μείωση 20% περίπου νέων δελτίων στα σωματεία, που αποτελούν το πρωτογενές κύτταρο του αθλητισμού. Η πολιτική στο δημόσιο τομέα έχει επηρεάσει τη λειτουργία μας σε πολλούς τομείς. Εμείς θέλαμε μια ορθολογική χρήση των προνομίων και τίποτα παραπάνω. Δυστυχώς φθάσαμε στο άλλο άκρο. Στη ρυθμική γυμναστική ιδρώνουμε να φτιάξουμε μια ομάδα με αθλήτριες 16-17-18 χρόνων, την οποία χάνουμε την επόμενη ημέρα, γιατί δεν υπάρχουν κίνητρα κι αναγκαζόμαστε να ξεκινάμε πάλι από την αρχή».
Ο κ. Βασιλειάδης γίνεται πιο συγκεκριμένος, μιλώντας με διευθύνσεις και ονόματα, για να καταδείξει τη σοβαρότητα της ζοφερής κατάστασης στον αθλητισμό. «Εχω έναν αθλητή παγκόσμιας κλάσης, τον Βασίλη Τσολακίδη, ο οποίος λόγω ηλικίας -είναι 29 χρόνων- έχει κάνει χρήση των προνομίων που του παρέχει ο νόμος και έχει προσληφθεί ως δημόσιος υπάλληλος στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Του ζητούν να πάρει άδεια για να γυμνάζεται, δηλαδή να χάνει χρήματα από το μισθό του και ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτή η πρακτική. Με τι καρδιά αυτός ο αθλητής θα συνεχίσει την προσπάθειά του;»
Για τις αποσπάσεις των καθηγητών-προπονητών ο πρόεδρος της ΕΓΟ συμπαρατάσσεται απόλυτα με τις απόψεις του Γιάννη Καρρά. «Η καθυστέρηση στις αποσπάσεις των καταξιωμένων προπονητών, που είναι και καθηγητές Φυσικής Αγωγής, έχει σαν αποτέλεσμα να υπολειτουργούμε αυτή τη στιγμή. Επειγόντως, κάτι πρέπει να γίνει. Γιατί, λυπάμαι που το λέω, αλλά θα φθάσουμε στο σημείο να ψάχνουμε αθλητή για να κρατήσει τη σημαία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου».
Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στη Λίγκα του βόλεϊ, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας μπάσκετ, Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ, Βασίλης Οικονομίδης και ο πρόεδρος της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας, Δημήτρης Διαθεσόπουλος, καταθέτουν στην «Κ.Ε.» τις απόψεις τους, προσφέροντας «τροφή» για συζήτηση και προβληματισμό.
«Κατ' αρχάς, υπάρχει ένα ερώτημα όσον αφορά το βόλεϊ. Τι ακριβώς είναι τα Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών; Τα μοντέλα είναι δύο: Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρίες και Αθλητικά Σωματεία. Οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να έχει θετική προσφορά στον αθλητισμό», υποστηρίζει όσον αφορά την δομή της Λίγκας του βόλεϊ, ο Γ. Βασιλακόπουλος.
Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν δικαιολογεί, κατά την άποψη του εμπειρότερου έλληνα αθλητικού παράγοντα, τη στάση της πολιτείας: «Είμαι εναντίον του κρατικοδίαιτου αθλητισμού, όμως δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μπροστά στο "εύκολο ναι" που ξεστομίζουν οι αρμόδιοι. Αυτά που υπόσχονται προφορικά, συνήθως υπό τον φόβο γενίκευσης μίας κρίσης, πρέπει να είναι δεσμευτικά και να υλοποιούνται άμεσα. Δεν γίνεται να μένουν ξεκρέμαστα σωματεία που έχουν στηρίξει την οικονομική τους βιωσιμότητα πάνω σε αυτές τις υποσχέσεις».
Η Α1 του μπάσκετ πέρασε κι εκείνη από συμπληγάδες. «Στην κλήρωση του πρωταθλήματος είχαμε έξι ομάδες χωρίς πιστοποιητικά συμμετοχής», υπενθυμίζει ο Β. Οικονομίδης, προσθέτοντας: «Καταφέραμε να θωρακίσουμε το πρωτάθλημα, εξασφαλίζοντας αυτό που έχουμε ονομάσει "μίνιμουμ βιωσιμότητας": τηλεοπτικό συμβόλαιο και χορηγία απ' τον ΟΠΑΠ. Τα εγγυημένα αυτά έσοδα αποτελούν τη βάση για να σταθούμε στα πόδια μας και να προχωρήσουμε μπροστά».
Ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ θεωρεί πως ο σημαντικότερος παράγοντας για τέτοιες οριακές καταστάσεις είναι η νοοτροπία των παραγόντων: «Είναι ενθαρρυντικό ότι όλοι στο επαγγελματικό μπάσκετ δείχνουν να έχουν πάρει το μήνυμα. Η οικονομική κρίση απαιτεί νοικοκυρεμένη διαχείριση του ταμείου και παράλληλα έμφαση στις υποδομές και στα φυτώρια. Δεν υπάρχει πλέον πρόσφορο έδαφος για ευκαιριακή λογική και τυχοδιωκτισμούς. Με αυτή την λογική, μπορεί, όχι μόνο το μπάσκετ, αλλά και τα υπόλοιπα αθλήματα να βγουν μέσα απ' αυτή την κατάσταση πιο ισχυρά».
Τα υγρά σπορ δεν έχουν σε καμία περίπτωση την προβολή και κατά συνέπεια τους πόρους του μπάσκετ, παρότι επιδεικνύουν θαυμαστή συνέπεια, τόσο σε επίπεδο εθνικών ομάδων, όσο και συλλογικά. Κι εδώ τα προβλήματα πολλά, κυρίως οικονομικά. Νωπή είναι άλλωστε η περιπέτεια με την ομάδα πόλο του Ολυμπιακού, που βρέθηκε μόλις ένα βήμα από τη διάλυσή της και για την οποία ο κίνδυνος δεν έχει περάσει ακόμη, αφού ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός ακόμη προσπαθεί να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
Είναι λογικό και αναμενόμενο λοιπόν, ο Δ. Διαθεσόπουλος να προσεγγίζει τα δεδομένα από διαφορετική οπτική γωνία: «Τα γεγονότα στο βόλεϊ είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό φαινόμενο, στην πορεία και στην εξέλιξη του ελληνικού αθλητισμού. Φτάσαμε εκεί λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, αλλά σαφέστατα και λόγω της έλλειψης σχεδιασμού και βούλησης απ' την πλευρά των αρμόδιων οργάνων της πολιτείας. Οι δύο αυτοί παράγοντες έχουν οδηγήσει στην απαξίωση του αθλητισμού, με συνέπεια τη σταδιακή υποβάθμιση του ρόλου που πρέπει να έχει στην κοινωνία, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά».
Ο πρόεδρος της ΚΟΕ θεωρεί ότι όλα όσα συμβαίνουν στο βόλεϊ αποτελούν προάγγελο γενικότερων αρνητικών εξελίξεων: «Αναλύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αθλητισμός και ιδιαίτερα τα ομαδικά σπορ, θεωρώ πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ντόμινο, το οποίο θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Το απεύχομαι, αλλά το φοβάμαι...».

Δεν υπάρχουν σχόλια: