Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Γιατί τα «άλλα σπορ» δε θα γίνουν (δυστυχώς) ποτέ ποδόσφαιρο και μπάσκετ

 
Όποιος έχει περάσει – έστω κι επιδερμικά – ως αθλητής, ως προπονητής ή ως παράγοντας από τα «άλλα σπορ» της Ελλάδας, έχει νιώσει στο πετσί του τον «ρατσισμό», τον παραγκωνισμό και την ξεφτίλα της διάκρισης ανάμεσα σε αθλήματα δεύτερης (και τρίτης) κατηγορίας και στα άλλα που έχουν τα χρήματα, τη δόξα, τα φλας της δημοσιότητας και… πολλά ακόμη.

Η πρόσφατη σπουδαία επιτυχία του Δημήτρη Χονδροκούκη (παγκόσμιος πρωταθλητής, κλειστού στίβου, στο ύψος) απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι αυτά τα αθλήματα, όπως ο στίβος, η κωπηλασία, το πόλο, η κολύμβηση, το βόλεϊ κ.α. έχουν πολύ μικρό μερίδιο δημοσιότητας και όλοι μας ασχολούμαστε με αυτά μόνο αν πετύχουν το «κάτι πολύ μεγάλο».

Σε αυτό, το συνάφι μας φταίει αρκετά, αλλά δυστυχώς είμαστε εγκλωβισμένοι στον Ολυμπιακό, στον Παναθηναϊκό, στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ. Τι ώρα έφαγαν οι ποδοσφαιριστές, αν η κοιλίτσα τους είναι εντάξει ή τούς πείραξε κάτι, αν στην προπόνηση σούταρε ένας παίκτης δύο φορές κι έβαλε ένα γκολ κι άλλα τόσα… γλυκανάλατα σχόλια που άνετα θα μπορούσαν να πάνε στην άκρη και να αναδειχθούν σημαντικά προβλήματα αθλημάτων που πολλοί λένε (αρκετά λανθασμένη άποψη) ότι «τσάμπα υπάρχουν».

Ο στίβος πέτυχε πρόσφατα μια μεγάλη διάκριση στην Τουρκία, η εθνική ομάδα πόλο των Γυναικών ανέβηκε πέρυσι στο πρώτο σκαλί του κόσμου στη Σαγκάη… Πώς εκμεταλλεύτηκαν τα «μεγάλα μυαλά» αυτές τις επιτυχίες; Μάλλον με κανέναν τρόπο. Αφησαν και πάλι τις εξελίξεις να οδηγήσουν – σε ρυθμό ρελαντί – μόνες τους τα πράγματα. Ετσι, όμως, δε γίνεται δουλειά.

Αν ορισμένοι θέλουν τα αθλήματά τους να παίζουν σε μεγάλα θέματα, πρέπει να τρέξουν, να τα κάνουν γνωστά στα σχολεία. Τα πιτσιρίκια να γνωρίζουν από μικρή ηλικία τούς κανονισμούς, να μιλήσουν με ορισμένους πρωταθλητές για το πώς παίζεται το άθλημα και πολλά άλλα… Η… μύηση – πέρα στα μυστικά ποδοσφαίρου και μπάσκετ που μπορούν να τα εξασκήσουν παντού στη γειτονιά τους – να γίνει από νωρίς.

Αν όμως δεν υπάρχει ανάπτυξη και ενημέρωση, δε θα έρθει και η διαρκής αναγνώριση. Μια επιτυχία (αυτών των αθλημάτων) κρατάει λίγες ώρες ή ελάχιστες μέρες. Μετά τι γίνεται; Επιστρέφουν όλοι στον «κόσμο του ποδοσφαίρου» κι αν η μία μεγάλη ΠΑΕ πέρασε το δικό της στα κέντρα αποφάσεων, ή η άλλη μπόρεσε να ασκήσει βέτο.

Πηγή: www.volosnet.net

1 σχόλιο:

mctsou είπε...

δυστυχώς η ευτυχώς ;