Αφιέρωμα στα Ολυμπιακά αγωνίσματα: 1. Δίκωπος άνευ ανδρών

Έντονος ανταγωνισμός και παγκόσμια ρεκόρ

 

Αυτό είναι το πρώτο άρθρο μας σε μια σειρά από άρθρα που θα κάνουν μια επισκόπηση των Ολυμπιακών αγωνισμάτων - την ιστορία τους, τα πιο διάσημα πληρώματα και αθλητές – οδεύοντας προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Στο πρώτο άρθρο μας το World Rowing επικεντρώνεται στη δίκωπο των ανδρών.

Η δίκωπος των ανδρών έχει γίνει ένα από τα πιο αμφίρροπα αγωνίσματα στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ ισχυρών χωρών έχουν γοητεύσει τον κόσμο της κωπηλασίας και γίνονται μερικές από τις πιο σκληρές μάχες στο νερό.
Ιστορικά, η Μεγάλη Βρετανία έχει τις περισσότερες επιτυχίες στη δίκωπο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας κερδίσει έξι χρυσά μετάλλια, ένα αργυρό και ένα χάλκινο από το 1900 . Οι πρώτοι Βρετανοί που κέρδισαν χρυσό μετάλλιο ήταν οι John Fenning και Gordon Thompson στο Λονδίνο το 1908 και τελευταίοι οι θρυλικοί Matthew Pinsent και Steve Redgrave στην Ατλάντα το 1996, νικώντας τους Αυστραλούς Robert Scott και David Weightman και τους Γάλλους Jean-Christophe και Michel Rolland Andrieux.
Ο Matthew Pinsent θυμάται τις μέρες του σ’ αυτή την βάρκα «πολύ θετικά».
"Ο Steve και εγώ ήμασταν πολύ επιθετικοί προς τους αντιπάλους μας. Νιώσαμε τότε ότι είχαμε πολλές δυνάμεις και ήμασταν πολύ αποφασισμένοι να φτάσουμε στον στόχο μας που ήταν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες."

Το 2000 ο Redgrave και ο Pinsent μετακινήθηκαν στην τετράκωπο των ανδρών και άφησαν τους έντονους ανταγωνισμούς της δικώπου πίσω τους, αλλά παρέμειναν οι ευχάριστες μνήμες.
"Νομίζω ότι η αντιπαλότητα με τους Αυστραλούς ήταν πάντα δυνατή, το ίδιο και με τους Γερμανούς", λέει. "Ήταν πάντα ευχάριστο να αγωνιζόμαστε εναντίον τους και ήταν πάντα πολύ αθλητικοί στην προσπάθειά τους να κερδίσουν. Στη Λουκέρνη το 1994 δώσαμε μια σκληρή μάχη εναντίον των Γερμανών Peter Hoeltzenbein και Thorsten Streppelhoff . Είχαμε μείνει πίσω σχεδόν δύο μήκη και κερδίσαμε πάνω στη γραμμή του τερματισμού. Ήταν μια πολύ μεγάλη νίκη και ο σκληρότερος αγώνα μου".
Σίγουρα δεν ήταν η τελευταία φορά που ο κόσμος της κωπηλασίας είδε ένα δυνατό αγώνα στη δίκωπο. Το 2000, ένας αγώνας που πολλοί ακόμα θυμούνται ως έναν από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών, οι Andrieux και Rolland πιάνοντας τους υπόλοιπους «στον ύπνο» στο τρίτο 500άρι και με ρυθμό 44 κουπιές το λεπτό, προσπέρασαν τους προηγούμενους μέχρι τότε Βρετανούς. Κρατώντας αυτό τον ρυθμό μέχρι τέλους άντεξαν στο σπριντ τερματισμού των Edward Murphy και Sebastian Bea των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και των Matthew Long και James Tomkins από την Αυστραλία και τερμάτισαν πρώτοι.

Τις χρονιές πριν τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας, οι Γάλλοι κέρδισαν ένα χρυσό και ένα ασημένιο σε ένα πολύ ανταγωνιστικό αγώνισμα. Οι Andrieux και Rolland από τη Γαλλία κέρδισαν το 1997, η Γερμανία κέρδισε το 1998 και η Αυστραλία κέρδισε το 1999. Κανένα πλήρωμα δεν μπορούσε να μείνει στην κορυφή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κυριάρχησε και πάλι ο Matthew Pinsent με το νέο εταίρο του James Cracknell. Το πλήρωμα αυτό κέρδισε το χρυσό το 2001 και το 2002 σε επίπεδο Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Το 2001 κατάφερε να κερδίσει χρυσό και στη δίκωπο με πηδαλιούχο. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας του 2002 στη Σεβίλλη, το ίδιο πλήρωμα πέτυχε τον καλύτερο παγκοσμίως χρόνο με 6.14.27, ο οποίος αντέχει μέχρι σήμερα.

Ωστόσο, δεν ήταν όλα πάντα ευνοϊκά για τους Βρετανούς. Η συναρπαστική δίκωπος της Αυστραλίας με τους James Tomkins και Drew Ginn κυριάρχησε το 2003, κερδίζοντας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μιλάνου τους Κροάτες Niksa και Sinisa Skelin και τους Cech και Di Clemente από τη Νότια Αφρική. Οι Βρετανοί τερμάτισαν τέταρτοι και επέστρεψαν στην τετράκωπο για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004.
Η κυριαρχία του Ginn και του Tomkin κορυφώθηκε με Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο στην Αθήνα, με την Κροατία και τη Νότια Αφρική δεύτερη και τρίτη αντίστοιχα. Ο Ginn άρχισε τον επόμενο Ολυμπιακό κύκλο με ανανεωμένο σθένος και ένα νέο συνεργάτη, τον Duncan Free.
Ο Free παρατήρησε, "Τα τρία χρόνια που ήμουν στη δίκωπο με τον Drew ήταν κάτι νέο για εμένα που προέρχομαι από τα διπλά κουπιά. Ήταν το νέο ξεκίνημα που χρειαζόμουν. Ο Drew και εγώ φροντίζαμε να διασκεδάζουμε με ότι κάναμε και προσπαθήσαμε να θέσουμε νέα πρότυπα".

Στα χρόνια που ακολούθησαν νέα πληρώματα ήρθαν στο προσκήνιο. Οι Νεοζηλανδοι Nathan Twaddle and George Bridgewater συχνά διεκδικούσαν μια θέση στην κορυφή του βάθρου, κερδίζοντας τελικά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας το 2005.
Φτάνει το 2008 και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου και οι Ginn και Free ήταν στην κορυφή του αγωνίσματος. Παρά τις αυξανόμενες ανησυχίες για τον πόνο στην πλάτη του Ginn, η επίθεση του ζευγαριού στο Ολυμπιακό Πάρκο Κωπηλασίας Shunyi κορυφώθηκε με άλλο ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο για τον Ginn και το πρώτο για τον Duncan Free.
"Περνώντας τη γραμμή του τερματισμού ήταν μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Είχαμε ένα πολύ καλό αγώνα παρά τις ανησυχίες μας για τον τραυματισμό του Drew", θυμάται ο Free.
Και οι δύο άνδρες, αφού επέστρεψαν πρόσφατα από τραυματισμό, επικεντρώνουν τώρα τις προσπάθειές τους στην τετράκωπο και θα παρακολουθήσουν τη μάχη στη δίκωπο με έντονο ενδιαφέρον από την εξέδρα.

Αν κάποιος επικεντρωθεί στη δίκωπο των ανδρών τώρα, μια από τις πιο σαγηνευτικές κόντρες στην κωπηλασία τα τελευταία χρόνια που θα του έρθει στο μυαλό, είναι αυτή μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Νέας Ζηλανδίας. Και τα δύο πληρώματα που προέρχονται από την τετράκωπο του Πεκίνου, αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο στη δίκωπο τα τελευταία τρία χρόνια.

Ο Andy Triggs Hodge και ο Pete Reed της Μεγάλης Βρετανίας πήραν χρυσό μετάλλιο στο Πεκίνο.
Ο Triggs-Hodge πιστεύει: "Η τετράκωπος έκανε ένα τεράστιο βήμα προς το Πεκίνο, σωματικά, τεχνικά και διανοητικά. Με αυτή την επιτυχημένη πορεία στο ενεργητικό μας θελήσαμε να πιέσουμε τους εαυτούς μας να πάει μακρύτερα και να δοκιμάσουμε στη δίκωπο, εκεί όπου θα δούμε τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία για να βρούμε τα σημεία που χρειάζεται να βελτιώσουμε και να γίνουμε καλύτεροι".


Ωστόσο, δεν ήταν τυχεροί να απολαύσουν τις χρυσές στιγμές που τόσο συχνά συνοδεύουν τα πληρώματα της Μεγάλης Βρετανίας. Οι Eric Murray και Hamish Bond, γνωστοί ως ‘the Kiwi Pair’, οι οποίοι είχαν δοκιμάσει την πικρή γεύση της ήττας στην τετράκωπο στο Πεκίνο, παίρνοντας την απογοητευτική έβδομη θέση παρά το γεγονός ότι ήταν παγκόσμιοι πρωταθλητές, στράφηκαν στη δίκωπο. Από το 2009, η Μεγάλη Βρετανία χάνει από τη Νέα Ζηλανδία κάθε φορά που αντιμετώπισαν ο ένας τον άλλον.
Ο Triggs-Hodge κοιτάζει πίσω σε αυτήν την έντονη κόντρα με ρεαλισμό: "Έχουν γίνει πλήρωμα παγκόσμιας κλάσης. Ωστόσο, είμαι πολύ περήφανος για τον τρόπο που έχω παίξει το ρόλο μου σε αυτή την αντιπαλότητα, πιέζοντας πάντα τον εαυτό μου και χωρίς ποτέ να τα παρατήσω. Έγινα σίγουρα καλύτερος αθλητής τα τελευταία χρόνια και δεν θα τους αντάλλαζα για τίποτα. "


Οι διαφορές μεταξύ τους κυμαίνονταν από επτά δευτερόλεπτα έως 0,3 του δευτερολέπτου. Η μικρότερη ήταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας του 2010 στο Karapiro. Η Νέα Ζηλανδία είχε την ευκαιρία να κερδίσει μέσα στην έδρα της. Εκεί οι Βρετανοί θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια πραγματική έκπληξη.
Ο Hodge θυμάται: "Προετοιμαστήκαμε κατάλληλα, με πολύ υψηλές προδιαγραφές και ανακαλύψαμε τι ήμασταν πράγματι σε θέση να κάνουμε. Ήμασταν σε θέση να δουλέψουμε με αυτή την πίεση και να κάνουμε ένα από τους καλύτερους αγώνες μας. Απλώς λυπάμαι που δεν μπορέσαμε να τους νικήσουμε μέσα στο σπίτι τους. Από όλους τους αγώνες κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, αυτός ήταν ο ένας που μπορούσαμε να το κάνουμε! "


Ακολουθώντας τα χνάρια των Pinsent και Cracknell, οι οποίοι δεν είχαν εξασφαλισμένο το χρυσό στη δίκωπο στην Αθήνα και στη συνέχεια μετακόμισαν στην τετράκωπο των ανδρών, το μέλλον του βρετανικού πληρώματος τώρα τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Ο Pinsent παρατήρησε: "Για την Ομάδα Κωπηλασίας της GB η νίκη είναι πολύ καλύτερη από πολλά μετάλλια. Ο Jürgen Grobler από τότε που έγινε επικεφαλής προπονητής δίνει προτεραιότητα σε ένα σκάφος περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο".
"Νομίζω ότι η δίκωπος των Kiwis είναι πολύ ισχυρή, ίσως με την καλύτερη τεχνική για μια ολόκληρη γενιά - αλλά πρέπει να το αποδείξει περνώντας πρώτη τη γραμμή στο Λονδίνο. Η διεκδίκηση του χρυσού είναι πάντα δύσκολη υπόθεση".


Ακόμα κι αν η βρετανική δίκωπος επρόκειτο να παραιτηθεί στο Λονδίνο, οι Έλληνες αδελφοί Νικόλαος και Απόστολος Γκουντούλας, οι Καναδοί Calder και Frandsen που κέρδισαν αργυρό στο Πεκίνο το 2008 και οι Ιταλοί Lorenzo Bertini και Niccolo Mornati, είναι πληρώματα που ανεβαίνουν τακτικά στο βάθρο και θα προσπαθήσουν να αμφισβητήσουν τους Νεοζηλανδούς. Οι Γερμανοί Maximilian Munski και Felix Drahotta συμπληρώνουν συχνά το line-up στο μεγάλο τελικό.

Ο Free σχολίασε: "Αυτή τη στιγμή ο πήχης στη δίκωπο των ανδρών είναι πολύ ψηλά. Η Νέα Ζηλανδία κυριαρχεί και πάει πολύ γρήγορα".

Πράγματι, στη Σλοβενία, ο Murray και ο Bond απείχαν κλάσματα του δευτερολέπτου από το σπάσιμο του Παγκόσμιου ρεκόρ των Pinsent και Cracknell, πετυχαίνοντας χρόνο 6:14.77. Οι Hodge και Reed δεν ήταν πολύ πίσω και είχαν χρόνο 6:16.27, ο οποίος είναι ο καλύτερος που έχουν κάνει ποτέ σε δίκωπο.

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση στο www.worldrowing.com , η δίκωπος των ανδρών ψηφίστηκε ως η πιο πιθανή βάρκα για να κάνει Παγκόσμιο ρεκόρ το τρέχον έτος. Και ο Pinsent συμφωνεί.
"Έφτασαν πολύ κοντά στο Bled, χωρίς τις καλύτερες συνθήκες. Στη Σεβίλλη, ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς τον ισχυρό άνεμο πίσω μας, σπάνια έχω αγωνιστεί σε συνθήκες που να ευνοούν τόσο ώστε να γίνει μια γρήγορη κούρσα. Το ρεκόρ θα πέσει, για το πότε δεν είμαι σίγουρος. Θα ήθελα να δω να το κάνει ένα καλό πλήρωμα και αν αυτό είναι των Kiwis, θα τους βγάλω το καπέλο".


Η δίκωπος των ανδρών είναι μια βάρκα γεμάτη Ολυμπιακή ιστορία και προσέφερε στο κοινό της κωπηλασίας μερικούς από τους μεγαλύτερους αγώνες. Νέα ερωτήματα προκύπτουν συνεχώς. Θα δούμε ένα νέο βρετανικό πλήρωμα να αντιμετωπίζει του υπόλοιπους του ανταγωνισμού; Θα νικήσουν οι Έλληνες τους Ιταλούς; Μπορεί να ανέβει ο Καναδάς και πάλι στο βάθρο; Θα μπορέσει η Νέα Ζηλανδία να πετύχει τελικά το Παγκόσμιο ρεκόρ; Όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα στη λίμνη του Eton Dorney για τις απαντήσεις.

Γνωρίζατε ότι;
Η Σλοβενία ​​κέρδισε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο στην ιστορία της στη δίκωπο των ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992. Οι Iztok Cop και Dennis Zvegelj κέρδισαν το χάλκινο για τη Σλοβενία, ο Peter Hoeltzenbein και ο Colin Von Ettingshausen της Γερμανίας κέρδισαν το αργυρό, και οι Matthew Pinsent και Steven Redgrave κέρδισαν το χρυσό.

Το Μ2-εισήχθη στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1904 και ο πρώτος αγώνας έγινε στο St Louis, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ΗΠΑ είχαν κερδίσει τότε.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι δεύτερες στον πίνακα μεταλλίων στη δίκωπο των ανδρών Ολυμπιακό. Έχουν κερδίσει τρία χρυσά, τέσσερα ασημένια και δύο χάλκινα. Κέρδισαν το πρώτο τους χρυσό το 1904 και το τελευταίο μετάλλιο κέρδισαν οι Murphy και Bea το 2000.
Συνολικά 63 Ολυμπιακά μετάλλια έχουν απονεμηθεί στη δίκωπο από το 1904: 22 χρυσά, 21 ασημένια και 20 χάλκινα.

Olympic Medal Table
Rank	Country	Gold	Silver	Bronze	Total	First Medal	Last Medal
1	Great Britain	6	1	1	8	1908	1996
2	East Germany	4	0	0	4	1968	1980
3	United States	3	4	2	9	1904	2000
4	Australia	2	1	1	4	1996	2008
4	Germany	2	1	1	4	1928	1992
6	Soviet Union	1	2	0	3	1956	1980
7	France	1	1	1	3	1924	2000
7	Netherlands	1	1	1	3	1924	1972
9	Canada	1	1	0	2	1964	2008
9	Romania	1	1	0	2	1984	1988
11	Switzerland	0	2	1	3	1948	1972
12	Austria	0	1	1	2	1956	1960
12	Denmark	0	1	1	2	1936	1968
12	New Zealand	0	1	1	2	1932	2008
15	Belgium	0	1	0	1	1952	1952
15	Croatia	0	1	0	1	2004	2004
15	Spain	0	1	0	1	1984	1984
18	Argentina	0	0	1	1	1936	1936
18	Finland	0	0	1	1	1960	1960
18	Italy	0	0	1	1	1948	1948
18	Norway	0	0	1	1	1984	1984
18	Poland	0	0	1	1	1932	1932
18	Slovenia	0	0	1	1	1992	1992
18	South Africa	0	0	1	1	2004	2004
18	West Germany	0	0	1	1	1976	1976
18	Yugoslavia	0	0	1	1	1988	1988

Πηγή: www.worldrowing.com/