Τραβούν κουπί
«Προσπαθήσαμε να κάνουμε πρωταθλητές προτού κάνουμε αθλητές». Η απόφαση της πολιτείας να περιορίσει τα κίνητρα, σε συνδυασμό με την αποστασιοποίηση των χορηγών από τον χώρο του αθλητισμού, εξασθένησαν τη δυναμική και την προοπτική των αθλητών, δηλώνουν ομόφωνα οι «χάλκινες» παγκόσμιες πρωταθλήτριες στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών Αλεξάνδρα Τσιάβου και Χριστίνα Γιαζιτζίδου, τις οποίες συναντήσαμε στο Σχινιά.
Πλέον οι περισσότεροι αθλητές επιλέγουν να ακολουθήσουν άλλους δρόμους στη ζωή και να πουν από νωρίς «όχι» στο αθλητικό όνειρο. «Θα πρέπει να υπάρξει μια μέση λύση, γιατί ως άνθρωποι εκμεταλλευόμαστε τα πάντα και μάλιστα πολλές φορές χωρίς να μας αξίζει. Τα κίνητρα πρέπει να έρθουν σε τέτοια μορφή, ώστε τα παιδιά να μπορούν παράλληλα με τον αθλητισμό να λαμβάνουν κατάρτιση.
Να γίνονται έτοιμοι άνθρωποι που θα μπορούν να παράγουν. Από την άλλη, είναι και θέμα αθλητικής παιδείας. Εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε πρωταθλητές προτού κάνουμε αθλητές. Αν δεν έχεις χώρους άθλησης, ώστε να υπάρχει αθλητική μάζα μέσα από την οποία θα έρθει το αποτέλεσμα, δεν γίνεται. Παίρνεις έναν αθλητή και από το τίποτα τον κάνεις πυροτέχνημα και μετά χάνεται. Αυτό κάναμε στην Ελλάδα», εξήγησε η Τσιάβου.
«Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο κόσμος αθλείται για τον εαυτό του. Στην Ελλάδα, τα παιδάκια είναι κολλημένα σε ένα σύστημα στο οποίο πρέπει να διαβάσουν, να γίνουν επιστήμονες. Εμένα το αθλητικό σχολείο με βοήθησε πάρα πολύ. Τώρα τα σχολεία αυτά δεν υπάρχουν», συμπλήρωσε η Γιαζιτζίδου.
«Ετσι έχουν γίνει τα πράγματα, αν ένας αθλητής βγει τέταρτος στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι τίποτα. Ημουν πιο επιτυχημένη πριν που ήμουν έκτη. Ετσι όπως έχουν αλλάξει τα κίνητρα, αν είσαι φιλόδοξος άνθρωπος μπαίνεις στον πειρασμό να χρησιμοποιήσεις και απαγορευμένες ουσίες. Ο τρόπος τους σε ωθεί ευκολότερα στο ντόπινγκ», είπε για το θέμα των κινήτρων η Τσιάβου. Τι είναι όμως αυτό που διαφοροποιεί την κωπηλασία, σε σχέση με τα αποτελέσματα, από τα άλλα αθλήματα;
«Δεν υπάρχει μυστικό. Το μυστικό είναι η δουλειά. Εδώ και χρόνια τα παιδιά όλων των κατηγοριών δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα που χρησιμοποιούν και οι μεγαλύτεροι. Με το ρίσκο βέβαια κάποιοι να μην αντέξουν στο πέρασμα του χρόνου, είτε για σωματικούς είτε για ψυχολογικούς λόγους. Υπάρχουν παιδιά που έχουν φύγει από το κοινόβιο σχεδόν τρέχοντας. Δεν άντεξαν», κατέληξε η Γιαζιτζίδου.
Πλέον οι περισσότεροι αθλητές επιλέγουν να ακολουθήσουν άλλους δρόμους στη ζωή και να πουν από νωρίς «όχι» στο αθλητικό όνειρο. «Θα πρέπει να υπάρξει μια μέση λύση, γιατί ως άνθρωποι εκμεταλλευόμαστε τα πάντα και μάλιστα πολλές φορές χωρίς να μας αξίζει. Τα κίνητρα πρέπει να έρθουν σε τέτοια μορφή, ώστε τα παιδιά να μπορούν παράλληλα με τον αθλητισμό να λαμβάνουν κατάρτιση.
Να γίνονται έτοιμοι άνθρωποι που θα μπορούν να παράγουν. Από την άλλη, είναι και θέμα αθλητικής παιδείας. Εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε πρωταθλητές προτού κάνουμε αθλητές. Αν δεν έχεις χώρους άθλησης, ώστε να υπάρχει αθλητική μάζα μέσα από την οποία θα έρθει το αποτέλεσμα, δεν γίνεται. Παίρνεις έναν αθλητή και από το τίποτα τον κάνεις πυροτέχνημα και μετά χάνεται. Αυτό κάναμε στην Ελλάδα», εξήγησε η Τσιάβου.
«Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο κόσμος αθλείται για τον εαυτό του. Στην Ελλάδα, τα παιδάκια είναι κολλημένα σε ένα σύστημα στο οποίο πρέπει να διαβάσουν, να γίνουν επιστήμονες. Εμένα το αθλητικό σχολείο με βοήθησε πάρα πολύ. Τώρα τα σχολεία αυτά δεν υπάρχουν», συμπλήρωσε η Γιαζιτζίδου.
«Ετσι έχουν γίνει τα πράγματα, αν ένας αθλητής βγει τέταρτος στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι τίποτα. Ημουν πιο επιτυχημένη πριν που ήμουν έκτη. Ετσι όπως έχουν αλλάξει τα κίνητρα, αν είσαι φιλόδοξος άνθρωπος μπαίνεις στον πειρασμό να χρησιμοποιήσεις και απαγορευμένες ουσίες. Ο τρόπος τους σε ωθεί ευκολότερα στο ντόπινγκ», είπε για το θέμα των κινήτρων η Τσιάβου. Τι είναι όμως αυτό που διαφοροποιεί την κωπηλασία, σε σχέση με τα αποτελέσματα, από τα άλλα αθλήματα;
«Δεν υπάρχει μυστικό. Το μυστικό είναι η δουλειά. Εδώ και χρόνια τα παιδιά όλων των κατηγοριών δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα που χρησιμοποιούν και οι μεγαλύτεροι. Με το ρίσκο βέβαια κάποιοι να μην αντέξουν στο πέρασμα του χρόνου, είτε για σωματικούς είτε για ψυχολογικούς λόγους. Υπάρχουν παιδιά που έχουν φύγει από το κοινόβιο σχεδόν τρέχοντας. Δεν άντεξαν», κατέληξε η Γιαζιτζίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου