Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές κωπηλασίας, Τσίλης και Τζιάλλας, στον SUPER FM (vid*)

24.11.10

Δύο παγκόσμιοι πρωταθλητές στον SUPER FM Εθνικό μας άθλημα γίνεται πλέον η κωπηλασία, μετά τις παγκοσμίου επιπέδου επιτυχίες της φετινής χρονιάς, ενώ μεταφορικά ούτως ή άλλως οι Έλληνες ξεκίνησαν να τραβάνε... κουπί, ελπίζοντας ότι στο τέλος της διαδρομής θα τους περιμένει ένα μετάλλιο, όπως τους πρωταθλητές του Ναυτικού Ομίλου Γιάννη Τσίλη και Γιώργου Τζιάλλα, που βρέθηκαν στα studio του SUPER FM μιλώντας για τα μετάλλια που κατέκτησαν στη Νέα Ζηλανδία. Για το πώς βίωσαν το πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα: «Ήταν κάτι ξεχωριστό, ήταν ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα στην άκρη του κόσμου. Προετοιμαστήκαμε και εξοικειωθήκαμε στη Νέα Ζηλανδία για περίπου 1 μήνα. Οι αγώνες έγιναν σε μία τεχνητή λίμνη που δημιουργείται από το φράγμα ενός ποταμού, αλλά ήταν πολύ όμορφα», είπε αρχικά ο Γιάννης Τσίλης, ενώ μίλησε και για την επιτυχία της τετρακώπου, της οποίας ήταν μέλος: «Δεν την περιμέναμε είναι η αλήθεια, αλλά η βάρκα μας άρχιζε και έβρισκε το δρόμο της και ευτυχώς τα καταφέραμε. Πάντα ελπίζεις, βέβαια, στην επιτυχία, αλλά δεν περιμέναμε το αργυρό μετάλλιο, οπότε το χαρήκαμε διπλά». Από την πλευρά του ο Γιώργος Τζιάλλας τόνισε: «Ήταν μια πολύ καλή χρονιά για μας. Με τον Γιάννη Τσίλη είμαστε μαζί από το 2006, έχουμε τρέξει σε πάρα πολλούς αγώνες, έχουν μείνει μέσα μας αξέχαστες στιγμές, που είναι δύσκολο να τις ζήσει κάποιος. Έτυχε φέτος με τον Γιάννη να ‘χωρίσουμε' ως πλήρωμα, εκείνος πήγε σε τετράκωπο κι εγώ σε δίκωπο. Η τετράκωπος είναι σίγουρα πιο δύσκολη, γιατί απαιτείται οι τέσσερις να λειτουργήσουν σαν ένας. Και η δίκωπος, όμως, έχει τις δυσκολίες της. Η χρονιά ήταν γεμάτη μετάλλια και για τους δύο μας. Χρυσό στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, χάλκινο στο παγκόσμιο κύπελλο και είχαμε και μία τέταρτη θέση πάλι σε παγκόσμιο κύπελλο, αυτά όσο ήμασταν μαζί φέτος με τον Γιάννη και μετά ξεκίνησαν κι άλλες επιτυχίες με τον συναθλητή μου από την Καστοριά. Μακάρι να συνεχίσουμε έτσι και να φτάσουμε στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου». Σε άλλο σημείο ο Γιώργος Τζιάλλας είπε για τη ζωή του κωπηλάτη: «Η ζωή μας δεν έχει ξενύχτια, δεν έχει καταχρήσεις, πρέπει να κοιμόμαστε νωρίς για να είμαστε συνεπείς στις προπονήσεις. Απαιτούνται πολλές θυσίες και βέβαια οι προπονήσεις είναι παντός καιρού. Χρειάζονται πολλές αντοχές, σωματικές και ψυχολογικές και πρέπει να έχεις πολλή υπομονή σ' αυτό το άθλημα. Αν δεν το ζήσει κανείς αυτό δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι». Ο Γιάννης Τσίλης από την πλευρά του συμπλήρωσε: «Στα κοινόβια της Εθνικής ομάδας μένουμε εσώκλειστοι για περίπου 2-3 εβδομάδες στον Σχοινιά και μένουμε μακριά από τις οικογένειές μας μεγάλα διαστήματα». Ακολούθως η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τον Ναυτικό Όμιλο που είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής του αθλήματος περισσότερο από δύο δεκαετίες: «Έχουμε πολλούς αθλητές του Ν.Ο.Ι. στην Εθνική ομάδα. Ο όμιλος πρωταγωνιστεί πάνω από 20 χρόνια και είναι πρωταθλητής Ελλάδος, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε ένα κωπηλατοδρόμιο εδώ και αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στον Σχοινιά, όπου οι συνθήκες είναι ακόμα δυσκολότερες από εδώ. Εκεί το κωπηλατοδρόμιο είναι δίπλα στη θάλασσα, υπάρχει αρκετός αέρας και οι εγκαταστάσεις είναι λιγάκι απόμακρες», είπε ο Γιάννης Τσίλης και ο συναθλητής του Γ. Τζιάλλας υπερθεμάτισε: «Αν είχε φτιαχτεί στα Γιάννενα κωπηλατοδρόμιο θα είχε αναπτυχθεί πολύ περισσότερο και η πόλη θα είχε περισσότερο τουρισμό. Μία ομάδα 70 ατόμων όπως η Αγγλία ή η Γερμανία αν ερχόταν για προπονήσεις, αντιλαμβανόσαστε τι θα σήμαινε αυτό». Στο ερώτημα γιατί επέλεξαν κωπηλασία, ο Τσίλης σχολίασε: «Δοκιμάσαμε εξ' αρχής κωπηλασία και αν κάποιο παιδί ‘γλυκαθεί' με μία επιτυχία σε διασυλλογικό αγώνα τότε ‘κολλάει' και η κωπηλασία είναι ένα άθλημα από το οποίο δύσκολα ‘ξεκολλάς'». «Είναι ένα άθλημα που θέλει να έχεις στήριξη από τους γονείς σου από την αρχή. Πρέπει να σε σπρώχνουν, να σε βοηθάνε. Πολλοί γονείς θέλουν τα παιδιά τους να ασχολούνται με τα μαθήματα και το διάβασμα και με τα περί ντόπινγκ που ακούν πολύ τα τελευταία χρόνια, κάπου υπάρχει μία διστακτικότητα για τον πρωταθλητισμό. Ευτυχώς ο ΝΟΙ έχει πολλά παιδιά και μακάρι να έρθουν κι άλλα. Υπάρχει ένα προπονητικό τημ που δουλεύει πολύ σκληρά και υπό δύσκολες συνθήκες» τόνισε ο Γ. Τζιάλλας. Σχετικά με τις ώρες προπόνησης: «Γύρω στις 8 ώρες ημερησίως, περίπου 4 το πρωί και 4 το απόγευμα. Υπάρχει και πολύ τρέξιμο, γιατί τρέχουμε περίπου 10-15 χιλιόμετρα (από τη Λιμνοπούλα ως Ανατολή ή Κατσικά) και κάνουμε άλλα 20 χιλιόμετρα κωπηλατώντας στη λίμνη», απάντησαν οι δύο παγκόσμιοι πρωταθλητές, ενώ για την ηλικία που ξεκινάει να αθλείται ένας κωπηλάτης είπαν ότι γύρω στα 13 με 14, αλλά και σε μικρότερες ηλικίες τα παιδιά μαθαίνουν κολύμπι και να κωπηλατούν στο κωπηλατήριο του Ν.Ο.Ι. που βρίσκεται σε στεγασμένο χώρο στις εγκαταστάσεις του ομίλου. Είναι καλό άθλημα για αγόρια και κορίτσια και γυμνάζεται όλο το σώμα. Για το αν η Πολιτεία ανέλαβε δεσμεύσεις μετά τις παγκόσμιες διακρίσεις των κωπηλατών μας ο Γ. Τσίλης είπε: «Όσοι είχαν επιτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο εξασφάλιζαν και μία θέση στο δημόσιο και ανάλογα με τη θέση έπαιρναν και κάποιο πριμ. Τα συγκεκριμένα πριμ εμείς έχουμε να τα πάρουμε από το 2007 που δόθηκαν και τα τελευταία και όσον αφορά τον διορισμό μας, ακόμα περιμένουμε. Δεν γίνεται να κάνουμε πρωταθλητισμό με την τσέπη των γονιών μας. Κάποιες αθλητικές υποτροφίες που δίνονται δεν έρχονται στα χέρια μας, αλλά πάνε στην Ομοσπονδία για να διαχειρίζεται εκείνη τα χρήματα». Σε ερώτηση για το τι μένει τελικά από τα μετάλλια και τις διακρίσεις, απάντησαν αφοπλιστικά: «Τα ίδια τα μετάλλια και κάποιες ευχάριστες αναμνήσεις και εμπειρίες». Τα δύο παιδιά μίλησαν και για τον επόμενο στόχο τους που είναι οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου: «Οι Ολυμπιακοί είναι ο μεγάλος στόχος, αλλά πρώτα έχουμε το παγκόσμιο πρωτάθλημα τον επόμενο Αύγουστο στο Μπλεντ της Σλοβενίας, όπου από εκεί προσδοκούμε να πάρουμε την πρόκριση». Για το αν σκέφτηκαν κάποτε να τα παρατήσουν, απάντησαν: «Πολλές φορές. Κάποιες φορές είναι μεγάλη η ένταση της προπόνησης, αλλά τελικά μας κρατάει η δίψα για επιτυχίες». Για το αν υπάρχει άγχος: «Μέχρι να δοθεί η εκκίνηση υπάρχει, από εκεί και πέρα όχι», είπε ο Γ. Τσίλης. Τέλος οι αθλητές μας εξέφρασαν τις ευχαριστίες τους στους ανθρώπους που τους έφτασαν σ' αυτό το επίπεδο:«Ευχαριστούμε τους προπονητές μας, που είναι μέρα-νύχτα κοντά μας, τον Θύμιο Βλάχο, τον Τόλη Παλαιοπάνο, τον Παναγιώτη Ζυγούρα, τον Δημήτρη Δερέκα, την Ευγενία Μουτσίκα, τον Γιώργο Δημητρίου, που ήταν κι αυτός παλιός παγκόσμιος πρωταθλητής». Δείτε το βίντεο εδώ