Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Τα 125 χρόνια του Ομίλου Ερετών

ΠΕΤΡΟΣ Ν. ΛΙΝΑΡΔΟΣ | Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010


ΜΙΑ επέτειος για να έχει ουσιαστική σημασία πρέπει να μη διολισθαίνει στον συναισθηματισμό της αναμνησιολογίας. Αλλο να εκτιμούμε ένα έργο πολυετές ως κοινωνική και στη συγκεκριμένη περίπτωση και αθλητική προσφορά και άλλο να προσπαθούμε να φρεσκάρουμε ξεραμένες δάφνες. Συνεπώς κριτήριο για μια επέτειο είναι η συνάφεια του τι έγινε με τα όσα γίνονται ή θα γίνουν. Αυτό πρέπει να συμβεί και στην αποτίμηση της πορείας επί 125 συναπτά έτη του Ομίλου Ερετών. Είναι ο αρχαιότερος σε δράση αθλητικός σύλλογος της χώρας, κάτι που από άγνοια ίσως και κάποια σκοπιμότητα να αγνοείται συχνά από τα μέσα ενημέρωσης.

ΙΔΡΥΘΗΚΕ από μια ομάδα νέων του Πειραιά, «φιλοπρόοδων», κατά τη συνήθη έκφραση της εποχής, με βασικό στόχο την κοινωνικοποίηση ενός ωραίου αθλήματος που όλοι τους το αγαπούσαν και οι περισσότεροι το υπηρετούσαν: την κωπηλασία. Γρήγορα το σωματείο αυτό έγινε σημείο και χώρος αναφοράς της πειραϊκής κοινωνίας και βασικά με οδηγό τον ρέκτη πρώτο πρόεδρό του Παύλο Δαμαλά έπαιξε σημαντικό ρόλο τόσο στη διαμόρφωση του σωματειακού αθλητισμού αλλά και στην οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896. Στο τιμόνι του Ομίλου, στη ροή του χρόνου, στάθηκαν επιφανείς πολίτες του Πειραιά. Μια πολύ σημαντική ενέργεια πρωτοπορίας ήταν η ίδρυση του πρώτου αθλητικού τμήματος γυναικών.

ΣΕ ΟΛΗ τη μακρά πορεία του, ο Ομιλος Ερετών είχε σταθερά στραμμένη την πυξίδα του προς το αυθεντικό αθλητικό πνεύμα που φωλιάζει ως σήμερα, στο κομψό και μήτρα του ελληνικού σωματειακού αθλητισμού στον Πειραιά (λιμένα Κανάρη) πρώτο κτίσμα για αποκλειστική αθλητική χρήση (1891 σε σχέδιο του αρχιτέκτονα Μαρτάκη). Για τη μικρή ιστορία να σημειωθεί ότι κάποιοι έδειξαν την όρεξή τους για την εμπορική, υπό το πρόσχημα της τουριστικής επένδυσης, αλλοτρίωση του ιστορικού κτιρίου, αλλά η σθεναρή αντίδραση των «ερετών» ήταν αποτελεσματική.

Ο ΟΜΙΛΟΣ Ερετών είναι ένα από τα τελευταία μετερίζια του αθλητικού ιδεαλισμού, με ετήσια ανταμοιβή από την πολιτεία 3.000 ευρώ! Χρόνο με χρόνο αναδείχθηκαν από τις τάξεις του εξέχοντες φιλαθλητικοί άνδρες (με πρόσφατο πλήγμα την απώλεια του επί 25 χρόνια προέδρου του, πολιτικού και δημάρχου του Πειραιά Γιάννη Παπασπύρου) και αθλητές με διεθνείς διακρίσεις κ.λπ. Το σωματείο πάντα στηρίχθηκε στις δικές του δυνάμεις και δεν υπέκυψε σε μετεγγραφές ενίσχυσης. Και μια ακόμη πρόσφατη πρωτοπορία: η διάθεση λέμβου και εγκαταστάσεων για την άσκηση και την εκτός, ακόμη, συνόρων διάκριση αθλητών με ειδικές ανάγκες.

ΣΤΟΥΣ πρώτους Ολυμπιακούς η κωπηλασία είχε συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα. Αλλά η κακοκαιρία στον Φαληρικό Ορμο ακύρωσε την πρώτη ολυμπιακή εμφάνιση του αθλήματος και τη συμμετοχή και των αθλητών του Ομίλου Ερετών. Μετά τους «Β΄ εν Αθήναις Ολυμπιακούς Αγώνας» του 1906 η ελληνική κωπηλασία άργησε, για διάφορους λόγους, να εμφανίζεται σε Ολυμπιακούς. Αυτό συνέβη το 1948 στο Λονδίνο και αναμένονται ελληνικές διακρίσεις το 2012. Αθλητής του ΟΕ, ο Κ. Κοντομανώλης είναι ο πρώτος έλληνας κωπηλάτης με ολυμπιακές διακρίσεις (το 1980 και το 1984). Σήμερα η κωπηλασία με ιδιαίτερη ανάπτυξη στην περιφέρεια (το ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο στον Σχινιά είναι συντελεστικός παράγοντας ανάπτυξης του αθλήματος) και με σημαντικότατες διακρίσεις, σε διεθνές και ολυμπιακό επίπεδο, είναι άθλημα μεγάλων οριζόντων και προσδοκιών.

ΕΥΔΙΑΚΡΙΤΟ ότι μέσα στη δίνη του πρωταθλητισμού σκοπιμότητας η κωπηλασία αντέχει και υπόσχεται. Σε όλο αυτό το γίγνεσθαι των 125 ετών ο Ομιλος Ερετών έχει τη δική του ιστορία, με αταλάντευτη πίστη ότι αξίζει ο αγώνας για το «ευ αγωνίζεσθαι». (Οσον αφορά το όνομα «Ερέτης» ανάγεται στον Ομηρο και στον Ησίοδο και προϋπήρξε του «Κωπηλάτης». Ερέτρια, η πόλη της Εύβοιας που παρήγε κωπηλάτες).

Από www.tovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: