By sportsfeed
Η επιτυχία της Κατερίνας Νικολαΐδου να ψηφιστεί για δεύτερη συναπτή χρονιά από τα μέλη του ΠΣΑΤ στην τελική τριάδατων κορυφαίων Ελληνίδων αθλητριών, διεκδικώντας το δεύτερο συνεχόμενο βραβείο της, ήρθε να προστεθεί στις άλλες μεγάλες διακρίσεις του αθλήματος της κωπηλασίας στην εν λόγω ψηφοφορία.
του Νίκου Κούδα
Η βράβευση της Κατερίνας αποδεικνύει ότι η κωπηλασία εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα συνεπέστερα και πιο βαριά «χαρτιά» του ελληνικού αθλητικού οικοδομήματος. Άλλωστε οι διακρίσεις του αθλήματος των Ολυμπιονικών και των παγκόσμιων πρωταθλητών δεν είναι όψιμες, αλλά αντιθέτως επαναλαμβανόμενες μέσα στο διάβα των χρόνων, έστω και αν όχι στον βαθμό που του άξιζε, σε ένα κατά κανόνα ποδοσφαιροκρατούμενο ελληνικό αθλητικό τοπίο.
Έξι βραβεία, πρώτη η Σβάιερ
Οι συνολικές βραβεύσεις της κωπηλασίας στα βραβεία του ΠΣΑΤ είναι συνολικά έξι στον αριθμό, με πιο πρόσφατη τη βράβευση της Νικολαΐδου, στην τελετή απονομής του 2013. Για να φτάσουμε όμως εδώ, έπρεπε κάποιος να κάνει την αρχή. Αυτή έμελλε να γίνει το μακρινό 1988, από την περίφημη «πιονέρο» της γυναικείας -και όχι μόνο- ελληνικής κωπηλασίας, Αντωνία (Τόνια) Σβάιερ του Ναυτικού Ομίλου Ιωαννίνων. Σε καιρούς χαλεπούς για τον ελληνικό αθλητισμό, η 46χρονη σήμερα Σβάιερ κράτησε «ζωντανή» την ελληνική κωπηλασία σε διεθνές επίπεδο σε τρεις συνεχείς Ολυμπιάδες, κατακτώντας την 7η θέση του μονού σκιφ γυναικών, τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, όσο και σε εκείνους του 1992 στη Βαρκελόνη (λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων), για να κλείσει τη λαμπρή καριέρα της το 1996 στην Ατλάντα, όπου δεν κατάφερε να μπει στην τελική 8άδα, τερματίζοντας 15η στη γενική κατάταξη. Ωστόσο, η Σβάιερ κράτησε ψηλα τη γαλανόλευκη σημαία, δείχνοντας παράλληλα τον δρόμο στην επόμενη γενιά των συναθλητριών της, όπως η Αλεξάνδρα Τσιάβου (δύο συνεχόμενες φορές νικήτρια), η Χρύσα Μπισκιτζή, η Χριστίνα Γιαζιτζίδου, και φυσικά η Κατερίνα Νικολαΐδου.
Αντίθετα στους άνδρες δεν έχει τιμηθεί ακόμη κάποιος κωπηλάτης με το βραβείο ατομικά, παρά μόνο το «αργυρό» πλήρωμα του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών το 2008 στο Πεκίνο, αποτελούμενο από τους Βασίλη Πολύμερο και Δημήτρη Μούγιο.
Τη «χρυσή» εξάδα των κωπηλατικών βραβείων συμπληρώνει ο τεχνικός σύμβουλος της ελληνικής κωπηλατικής ομοσπονδίας, Τζιάνι Ποστιλιόνε, που είχε τιμηθεί ως ο κορυφαίος προπονητής της σεζόν 2007-2008.
Η χρυσή εξάδα των νικητών
Κορυφαία αθλήτρια της χρονιάς
Αντωνία Σβάιερ (ΝΟ Ιωαννίνων) 1988
Αλεξάνδρα Τσιάβου (ΝΟ Ηγουμενίτσας) 2009
Αλεξάνδρα Τσιάβου (ΝΟ Ηγουμενίτσας) 2010
Κατερίνα Νικολαΐδου (ΝΟ Κατερίνης) 2013
Κορυφαίο πλήρωμα της χρονιάς
Βασίλης Πολύμερος – Δημήτρης Μούγιος (διπλό σκιφ ελαφρών βαρών)
Κορυφαίος προπονητής της χρονιάς
Τζιάνι Ποστιλιόνε (Εθνική ομάδα) 2008
Η ιστορία των βραβείων του ΠΣΑΤ
Τα βραβεία ΠΣΑΤ για τον αθλητισμό είναι ετήσια βραβεία που απονέμει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικών Συντακτών (ΠΣΑΤ) από το 1954 στους κορυφαίους εκπροσώπους του ελληνικού αθλητισμού, έπειτα από ψηφοφορία μεταξύ των αθλητικών συντακτών. Η ετήσια απονομή αθλητικών βραβείων ξεκίνησε δοκιμαστικά το 1954 από μία ολιγομελή παρέα αθλητικογράφων, που είχαν ιδρύσει τον «Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου» (ΣΑΤ), που αργότερα μετονομάστηκε σε «Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών» (ΠΣΑΤ). Στη συνέχεια καθιερώθηκε και σταδιακά εξελίχθηκε σε γιορτή του ελληνικού αθλητισμού.
Κατηγορίες βραβείων
Αρχικά, και ως το 1963, η βράβευση αφορούσε μόνο άτομα, με εξαίρεση το πλήρωμα του ιστιοπλοϊκού σκάφους «Νηρεύς», που βραβεύτηκε έπειτα από το χρυσό μετάλλιο που πήρε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, το 1960. Από το 1964 ως το 1973 γινόταν ξεχωριστή βράβευση για τα ατομικά και τα ομαδικά αγωνίσματα, ενώ από το 1974 απονέμονται βραβεία σε τρεις κατηγορίες:
-Καλύτερος Αθλητής
-Kαλύτερη Αθλήτρια
-Kαλύτερη Ομάδα (εθνική ή συλλόγου)
Αργότερα προστέθηκαν και άλλες κατηγορίες βραβείων:
-Καλύτερος Προπονητής (από το 2004)
-Καλύτερος αθλητής με αναπηρία (από το 2004)
-Kαλύτερη αθλήτρια με αναπηρία (από το 2008)
Η επιτυχία της Κατερίνας Νικολαΐδου να ψηφιστεί για δεύτερη συναπτή χρονιά από τα μέλη του ΠΣΑΤ στην τελική τριάδατων κορυφαίων Ελληνίδων αθλητριών, διεκδικώντας το δεύτερο συνεχόμενο βραβείο της, ήρθε να προστεθεί στις άλλες μεγάλες διακρίσεις του αθλήματος της κωπηλασίας στην εν λόγω ψηφοφορία.
του Νίκου Κούδα
Η βράβευση της Κατερίνας αποδεικνύει ότι η κωπηλασία εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα συνεπέστερα και πιο βαριά «χαρτιά» του ελληνικού αθλητικού οικοδομήματος. Άλλωστε οι διακρίσεις του αθλήματος των Ολυμπιονικών και των παγκόσμιων πρωταθλητών δεν είναι όψιμες, αλλά αντιθέτως επαναλαμβανόμενες μέσα στο διάβα των χρόνων, έστω και αν όχι στον βαθμό που του άξιζε, σε ένα κατά κανόνα ποδοσφαιροκρατούμενο ελληνικό αθλητικό τοπίο.
Έξι βραβεία, πρώτη η Σβάιερ
Οι συνολικές βραβεύσεις της κωπηλασίας στα βραβεία του ΠΣΑΤ είναι συνολικά έξι στον αριθμό, με πιο πρόσφατη τη βράβευση της Νικολαΐδου, στην τελετή απονομής του 2013. Για να φτάσουμε όμως εδώ, έπρεπε κάποιος να κάνει την αρχή. Αυτή έμελλε να γίνει το μακρινό 1988, από την περίφημη «πιονέρο» της γυναικείας -και όχι μόνο- ελληνικής κωπηλασίας, Αντωνία (Τόνια) Σβάιερ του Ναυτικού Ομίλου Ιωαννίνων. Σε καιρούς χαλεπούς για τον ελληνικό αθλητισμό, η 46χρονη σήμερα Σβάιερ κράτησε «ζωντανή» την ελληνική κωπηλασία σε διεθνές επίπεδο σε τρεις συνεχείς Ολυμπιάδες, κατακτώντας την 7η θέση του μονού σκιφ γυναικών, τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, όσο και σε εκείνους του 1992 στη Βαρκελόνη (λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων), για να κλείσει τη λαμπρή καριέρα της το 1996 στην Ατλάντα, όπου δεν κατάφερε να μπει στην τελική 8άδα, τερματίζοντας 15η στη γενική κατάταξη. Ωστόσο, η Σβάιερ κράτησε ψηλα τη γαλανόλευκη σημαία, δείχνοντας παράλληλα τον δρόμο στην επόμενη γενιά των συναθλητριών της, όπως η Αλεξάνδρα Τσιάβου (δύο συνεχόμενες φορές νικήτρια), η Χρύσα Μπισκιτζή, η Χριστίνα Γιαζιτζίδου, και φυσικά η Κατερίνα Νικολαΐδου.
Αντίθετα στους άνδρες δεν έχει τιμηθεί ακόμη κάποιος κωπηλάτης με το βραβείο ατομικά, παρά μόνο το «αργυρό» πλήρωμα του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών το 2008 στο Πεκίνο, αποτελούμενο από τους Βασίλη Πολύμερο και Δημήτρη Μούγιο.
Τη «χρυσή» εξάδα των κωπηλατικών βραβείων συμπληρώνει ο τεχνικός σύμβουλος της ελληνικής κωπηλατικής ομοσπονδίας, Τζιάνι Ποστιλιόνε, που είχε τιμηθεί ως ο κορυφαίος προπονητής της σεζόν 2007-2008.
Η χρυσή εξάδα των νικητών
Κορυφαία αθλήτρια της χρονιάς
Αντωνία Σβάιερ (ΝΟ Ιωαννίνων) 1988
Αλεξάνδρα Τσιάβου (ΝΟ Ηγουμενίτσας) 2009
Αλεξάνδρα Τσιάβου (ΝΟ Ηγουμενίτσας) 2010
Κατερίνα Νικολαΐδου (ΝΟ Κατερίνης) 2013
Κορυφαίο πλήρωμα της χρονιάς
Βασίλης Πολύμερος – Δημήτρης Μούγιος (διπλό σκιφ ελαφρών βαρών)
Κορυφαίος προπονητής της χρονιάς
Τζιάνι Ποστιλιόνε (Εθνική ομάδα) 2008
Η ιστορία των βραβείων του ΠΣΑΤ
Τα βραβεία ΠΣΑΤ για τον αθλητισμό είναι ετήσια βραβεία που απονέμει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικών Συντακτών (ΠΣΑΤ) από το 1954 στους κορυφαίους εκπροσώπους του ελληνικού αθλητισμού, έπειτα από ψηφοφορία μεταξύ των αθλητικών συντακτών. Η ετήσια απονομή αθλητικών βραβείων ξεκίνησε δοκιμαστικά το 1954 από μία ολιγομελή παρέα αθλητικογράφων, που είχαν ιδρύσει τον «Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου» (ΣΑΤ), που αργότερα μετονομάστηκε σε «Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών» (ΠΣΑΤ). Στη συνέχεια καθιερώθηκε και σταδιακά εξελίχθηκε σε γιορτή του ελληνικού αθλητισμού.
Κατηγορίες βραβείων
Αρχικά, και ως το 1963, η βράβευση αφορούσε μόνο άτομα, με εξαίρεση το πλήρωμα του ιστιοπλοϊκού σκάφους «Νηρεύς», που βραβεύτηκε έπειτα από το χρυσό μετάλλιο που πήρε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, το 1960. Από το 1964 ως το 1973 γινόταν ξεχωριστή βράβευση για τα ατομικά και τα ομαδικά αγωνίσματα, ενώ από το 1974 απονέμονται βραβεία σε τρεις κατηγορίες:
-Καλύτερος Αθλητής
-Kαλύτερη Αθλήτρια
-Kαλύτερη Ομάδα (εθνική ή συλλόγου)
Αργότερα προστέθηκαν και άλλες κατηγορίες βραβείων:
-Καλύτερος Προπονητής (από το 2004)
-Καλύτερος αθλητής με αναπηρία (από το 2004)
-Kαλύτερη αθλήτρια με αναπηρία (από το 2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου