On-water battles, off-water buddies - the men's single
Το μονό σκιφ ανδρών είναι ένα ιδιαίτερο αγώνισμα. Προσελκύει τους μεγαλύτερους, δυνατότερους και σκληρότερους αθλητές της κωπηλασίας. Οι αθλητές αυτοί μπορούν και αντιμετωπίζουν τον πόνο και την δυσκολία του αγώνα, χωρίς να έχουν κανέναν να τους εμψυχώνει και να τους καθοδηγεί στις δύσκολες κουπιές στη διάρκεια του αγώνα.
Πριν ξεκινήσουν τους αγώνες, οι σκιφίστες περνούν πολύ χρόνο προπονούμενοι μόνοι τους, χωρίς κάποιον συναθλητή να τους φωνάζει δίνοντάς τους κουράγιο, ή να τους δίνει ένα μπουκάλι νερό στο τέλος της κούρσας. Πρέπει να μάθουν να είναι οι μόνοι και καλύτεροι υποστηρικτές, αλλά ταυτόχρονα, και οι αυστηρότεροι κριτές του εαυτού τους. Το μονό σκιφ ανδρών είναι ένα μοναχικό άθλημα, αλλά από τη στιγμή που οι αθλητές βγουν από τις βάρκες τους, η ιστορία αλλάζει.
Αυτή τη βδομάδα το World Rowing εστιάζει στο σκιφ ανδρών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012, παρουσιάζοντας τόσο τις μάχες κατά τη διάρκεια των αγώνων, όσο και τις φιλίες εκτός νερού των αθλητών που διεκδίκησαν τον τίτλο του Ολυμπιονίκη.
Στο Λονδίνο, η διαδρομή για τον Α-τελικό ήταν μεγάλη. Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν τόσο μεγάλος, που έπρεπε να γίνουν τουλάχιστον 4 κούρσες. Για τους αθλητές που έτρεχαν σε επαναληπτικούς, ο αριθμός αυτός ανέβαινε στις 5. Αυτό δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα, ούτε για τους
αθλητές που στόχευαν το χρυσό, ούτε γι αυτούς που εμφανίζονταν πρώτη φορά σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση, όπως ήταν ο Νιγηριανός Hamadou Issaka, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τα μέσα ενημέρωσης ως "Hamadou ο ιπποπόταμος".
Κατά τη διάρκεια στης Ολυμπιάδας πολλοί ήταν οι αθλητές που αποτέλεσαν τους κορυφαίους υποψηφίους για τον τίτλο του Ολυμπιονίκη. Ονόματα όπως Ondrej Synek (CZE), Alan Campbell (GBR), Lassi Karonen (SWE), Mahe Drysdale (NZL) και Olaf Tufte (NOR) είχαν ήδη εμφανιστεί σε αυτή την κατηγορία πριν τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου (2008). Εκτός από αυτούς αγωνίζονταν και νέοι αθλητές όπως ο Κουβανός Angel Fournier Rodriguez και το ανερχόμενο αστέρι του Αζερμπαϊτζάν Aleksander Aleksandrov. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι, η είσοδος και μόνο στον τελικό, θα ήταν μεγάλη επιτυχία.
Ο δύο φορές Ολυμπιονίκης Tufte δεν είχε να επιδείξει σταθερά καλές επιδόσεις μετά την τελευταία φορά που βρέθηκε στο Ολυμπιακό βάθρο στο Πεκίνο. Ωστόσο πολλοί ήταν αυτοί που ξαφνιάστηκαν όταν δεν κατάφερε να περάσει στον τελικό του Λονδίνου. Μετά τον αποκλεισμό του από τον τελικό τον ρώτησαν ποιος πίστευε ότι θα κερδίσει τον αγώνα. Η απάντησή του: "Δεν πιστεύω - απαιτώ", είπε ο Tufte "και ο Mahe θα κερδίσει αυτόν τον τελικό... είναι ο καλύτερος. Όταν εγώ δεν μπορώ, αυτός πρέπει. Αλλιώς ας πάει για κολύμπι!"
Από την άλλη πολλοί αμφέβαλαν για τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Drysdale. Μέρες πριν τον τελευταίο του διεθνή αγώνα πριν τους Ολυμπιακούς χτυπήθηκε με το ποδήλατό του από αυτοκίνητο μη μπορώντας να αγωνιστεί. Η προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς έμεινε πίσω λόγω του
ατυχήματος και ο Drysdale πέρασε αρκετό καιρό στο ποδήλατο παρά στο νερό κατά την ανάρρωσή του. Στις πρώτες κούρσες έδειχνε ότι στόχευε το χρυσό, αλλά θα μπορούσε να αντέξει μέχρι και τον τελικό ή θα τον έφταναν οι αντίπαλοι και φίλοι του;
Στον τελικό στο Eton Dorney, στην εκκίνηση παρατάχθηκαν 5 σκιφίστες του Πεκίνου καθώς και ο Aleksandrov που είχε φρέσκια τη νίκη του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Under 23.
Τα 500 πρώτα μέτρα του αγώνα ήταν μία πραγματική μάχη για να πάρουν θέση οι βάρκες, αλλά στη μέση ο Drysdale και ο Synek πήραν το προβάδισμα αφήνοντας τους Campbell, Karonen και Aleksandrov να παλεύουν για την τρίτη θέση. Μπροστά στα μάτια των χιλιάδων θεατών ο Drysdale έδειξε ότι θα είναι ο επόμενος Ολυμπιονίκης. Η μεγαλύτερη κόντρα τώρα γινόταν μεταξύ των Karonen και Campbell, με νικητή τον Campbell που πέρασε την γραμμή τερματισμού τρίτος.
Στις βδομάδες που ακολούθησαν μετά τους Ολυμπιακούς, θα έλεγε κανείς πως το τελευταίο πράγμα στο μυαλό αυτών των αθλητών θα ήταν η κωπηλασία. Ωστόσο, λίγες βδομάδες μετά τους Αγώνες οι αθλητές ξανασυναντήθηκαν στο νερό. Παλιοί και νέοι σκιφίστες όπως οι Tufte και Vaclav Chalupa (CZE), ταξίδεψαν στη Σλοβενία για να αποτίσουν φόρο τιμής σε έναν άλλο φίλο, τον Iztok Cop στην τελευταία κούρσα πριν την απόσυρσή του.
Έπειτα στα πλαίσια μιας νέας σχετικά παράδοσης, που κρατάει από το 2009, ο προπονητής Billy Barry συγκέντρωσε κάποιους από τους καλύτερους κωπηλάτες για να δημιουργήσει μία οκτάκωπο ('Great Eight') για το Head of the Charles της Βοστώνης των ΗΠΑ. Μεταξύ των αθλητών ήταν και οι Drysdale, Tufte, Campbell, Marcel Hacker (GER), Karonen και Aleksandrov.
Στις αρχές του Δεκέμβρη ο Karonen ταξίδεψε στη Νέα Ζηλανδία για να αγωνιστεί απέναντι στον φίλο και αντίπαλο του, Drydsale, στο Billy Webb Challenge. Στο αγώνα εκείνο ο Drysdale ήταν νικητής και αυτό συνέβαλε στην απόφασή του να βάλει στόχο τους Ολυμπιακούς του 2016 στο Ρίο.
Η συντροφικότητα που υπάρχει μεταξύ αυτών των εξαιρετικά ανταγωνιστικών αθλητών είναι αξιοθαύμαστη και αναζωογονητική και σίγουρα θα περάσει και στους νέους αθλητές που
στοχεύουν το Ρίο.
Πηγή: www.worldrowing.com
Μετάφραση Stella Max
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου